 |
| Τσιμισκή, σε μία από τις πολλές πορείες εκείνων των ημερών |
Ο Αλέξης "ζει", εμείς;
Η έμπνευση μου ήρθε λίγα λεπτά πριν, στο ντουζ, και σαν άλλος Αρχιμήδης (με την διαφορά ότι αυτός μούλιαζε σε μπανιέρα γιατί δεν είχε περιβαλλοντικές ευαισθησίες) πετάχτηκα με την πετσέτα να την καταγράψω:
"Θα στείλω ένα μέιλ στο υπουργείο και θα του ζητήσω για να σώσει την μνήμη του δολοφονημένου Γρηγορόπουλου να κάνει την 06-12 σχολική εορτή / αργία με τα όλα της: με καταθέσεις στεφάνων, απαγγελίες ποιημάτων, καλοντυμένες και βαμμένες για την περίσταση καθηγήτριες, πάουερ πόιντς, χορωδίες, εκφωνήσεις κούφιων λόγων, συντεταγμένες πορείες προς τα αστυνομικά τμήματα με σκοπό την επίδοση δακτυλογραφημένων στο γουόρντ ψηφισμάτων, κλπ, κλπ, κλπ".
Είναι βέβαιο πως με αυτόν τον τρόπο σε δύο-τρία χρονάκια το πολύ η επέτειος θα έχει ατονίσει τόσο που θα θυμίζει εορτασμό 25ης Μαρτίου: 10-12 μαθητές θα είναι πάνω στην σκηνή και θα διαβάζουν εκ περιτροπής πεζά και ποιήματα, φουλαροστεφανωμένες φιλολογίνες (οι υπεύθυνες για την γιορτή) τα κοιτούν με θαυμασμό, 10-12 καθηγητές θα κάνουν σαν σκασμένα λάστιχα "σουτ-σουτ" όλη την ώρα και οι υπόλοιποι μαθητές είτε θα χασμουριούνται, είτε θα παίζουν με τα κινητά τους, είτε θα μιλάνε φωναχτά, είτε θα γελάνε, είτε, είτε...
Μόνο έτσι υπάρχει πιθανότητα να σωθεί η μνήμη του αδικοχαμένου παιδιού. Διαφορετικά, ευτράπελα σαν τα σημερινά θα μετατρέψουν αυτήν την ημέρα σε ανέκδοτο.
Δεύτερο διάλειμμα και οι μαθητές είναι (αυθόρμητα, μαχητικά και συνειδητοποιημένα) συγκεντρωμένοι στην αυλή. Οι ερωτήσεις πέφτουν βροχή:
- Στην (κατά τα άλλα αυθόρμητη) πορεία που θα πάμε να πάρουμε τσάντες;
- Μετά (από την κατά τα άλλα αυθόρμητη πορεία) θα γυρίσουμε στο σχολείο;
- Που θα πάμε;
- Ρε μαλάκα, τι αστυνομία και μαλακίες μου λες, άστους αυτούς, πάμε στο γήπεδο, παίζουν μπάλα.
- Τι να επιδόσουμε; Ψήφισμα; Τι είναι αυτό;
- Πάμε ρε να βρίσουμε κανα μπάτσο, παίζουμε και με την γριά την Κυριακή (σημ.: γριά = Ηρακλής)
- Μπατσοι, γουρούνια, δολοφόνοι, εσείς πουλάτε την άσπρη σκόνη
Οι μαθητές έφυγαν για το αστυνομικό τμήμα (χάθηκαν οι διδακτικές από την δεύτερη μέχρι την έβδομη) και όλοι βολεύτηκαν.
Σημείωση: όλα αυτά έγιναν στις 07-12 μιας και η 06-12 είναι αργία στον Πολύγυρο λόγω του πολιούχου της πόλης Αγίου Νικολάου.
Όλο το απόγευμα σκεφτόμουνα τι μπορεί να γίνει ώστε εκείνες οι μέρες του Δεκέμβρη να μείνουν (στην δική μου τουλάχιστον συνείδηση) ως οι μέρες που παραλίγο θα άλλαζαν ριζικά την Ελληνική κοινωνία, μετατρέποντας το εγώ σε εμείς και τον ατομικισμό σε συλλογικότητες.
Και το βρήκα: η λύση είναι μία ακόμη εθνική εορτή / επέτειος, πολύ θα βόλευε να σχολούσαμε λιγάκι πιο νωρίς, να προλαβαίναμε να βγαίναμε στην αγορά για τίποτα ψώνια...
Να θυμίσω στα βιαστικά ότι τον τελευταίο καιρό χάσαμε: Δευτέρα-Παρασκευή + Δευτέρα-Παρασκευή λόγω περιφερειακών και δημοτικών εκλογών, Τρίτη και Τετάρτη λόγω εκλογών των εκπαιδευτικών, 27-28 Οκτωβρίου, 17 Νοεμβρίου, 6 και 7 Δεκεμβρίου, δύο ημέρες λόγω περιπάτων και κάποιες ακόμη που δεν μπορώ να θυμηθώ,,,
"Δημήτρη πήρα ραφάκια για..." δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω τη φράση μου και ο Δημήτρης απάντησε "θα τα βάλω εγώ" και εξαφανίστηκε για να βρει δράπανο, βύσματα, βίδες, κλπ...
Σε λίγες ώρες τα είχε τοποθετήσει, αποδεικνύοντας για μία ακόμη φορά ότι αξίζει και με το παραπάνω την θέση του δίπλα στο λήμμα "φιλότιμο". Τι κι αν μου ρίχνει καμιά δεκαριά χρόνια, τι κι αν είναι τομεάρχης, τι κι αν είναι παλιότερος στο σχολείο, όταν υπάρχει μία οθόνη που πρέπει να κουβαληθεί θα πρέπει κυριολεκτικά να παλέψω μαζί του για να την κουβαλήσω εγώ μιας ορμάει πρώτος να την πάρει...
- Ρε μαλάκα, τι αστυνομία και μαλακίες μου λες, άστους αυτούς, πάμε στο γήπεδο, παίζουν μπάλα.
