Αχ αυτοί οι οικονομολόγοι...
Πολυγυρνούδικο το νοόυμερο.
Βρε ποιος να ναι απογευματιάτικα;
"Έλα Φίλιππα". ακούω την τραγουδιστή φωνή του Νίκου (αυτός με προσφωνεί Φίλιππα αντί του σωστού Φίλιππε αλλά στον Νίκο που τα λέει ωραία τα συγχωρείς όλα ;-))
"Η τάδε εταιρία, αφού μίλησα μαζί τους μας έστειλε το τάδε λογισμικό γενικής λογιστικής, μπορούμε να το εγκαταστήσουμε;"
Για να μην τα πολυλογώ ο Νίκος σε κατάσταση εκπαιδευτικού ντελίριου (για να μην πω οργασμού) μου εξηγεί πως κατάφερε και πήρε τα λογισμικά, πόσο καλά είναι, ότι του έστειλαν και διαφημιστικά για τα παιδιά, και ντοσιέ και στυλό, κλπ, κλπ...
"Εντάξει Νίκο, θα το κάνουμε την Πέμπτη που έχω τρεις ώρες για συντήρηση εργαστηρίου"
Πέμπτη...
Παρασυρμένος από την ορμή του Νίκου (το ντελίριο που σας έλεγα πριν) ξεκινάω εγκατάσταση στα μηχανήματα του εργαστηρίου των "Μνηστήρων" (Celeron 600 με 386ΜΒ RAM) χωρίς να δω ελάχιστες προδιαγραφές ("είναι πολύ μικρό και ελαφρύ")...
Με το που μπαίνει το DVD (ντι-βι-ντι παρακαλώ, όχι σι-ντι) της εγκατάστασης και εμφανίζεται η αρχική οθόνη διαπιστώνω ότι πρόκειται για client-server εφαρμογή.
Προσπαθώ να εξηγήσω στο Νίκο, μου απαντά "αντε βρε, μην τα κάνεις πολύπλοκα, βάλτο εκεί να δουλέψουμε"
Ξεκινάω να το "βάλω" αλλά ο SQL-server που στήνεται (500 ΜΒ) εντός του ότι ΣΕΡΝΕΤΑΙ αρνείται να συνεργαστεί αρμονικά με το deep-freeze και συνεπώς με κάθε επανεκίνηση χάνονται όλα τα δεδομένα. ΄"και τι το θες και τα παγώνεις;" με ρωτά ο Νίκος Προσπαθώ να εξηγήσω...
Αγχωνόμαστε, πάμε στο μεγάλο εργαστήριο για να κάνουμε εγκατάσταση εκεί (= σπασμωδικές κινήσεις) Μπορεί έτσι να λύνουμε το θέμα της ταχύτητας αλλά το θέμα της αποθήκευσης όχι (βλέπε deepfreeze). Χτυπάει κουδούνι (ευτυχώς).
Κάθομαι λιγάκι να σκεφτώ μονάχος-μονάχος. Θα το στήσω προβλεπόμενα client-server. Το κάνω και δουλεύει αφού ορίζω την θέση της βάσης σε καθέναν από τους clients (ορίζω την ip του server. Επιστρέφει ο Νίκος και η πρώτη ατάκα που μου έρχετε είναι: "να εμπιστεύεσαι τον έρμο τον Πληροφορικό". Σε ένα 20λεπτό έχουμε στήσει ακόμη πέντε clients και έπεται συνέχεια...
ΥΓ: Πριν ένα μήνα ο Θανάσης (με το επώνυμο με τα 19 γράμματα) έφαγε μία εβδομάδα για να στήσει το accountant της singular το οποίο από ότι καταλαβαίνω θα το φάει η μαρμάγκα... Αχ αυτοί οι οικονομολόγοι...
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου