Βρήκα επιτέλους τα τρία Ανθολόγια (μου). Αυτά που είχα ως μαθητής Δημοτικού της δεκαετίας του '80 (πρόδωσα ηλικία ;-) )
Τα αναζητούσα εδώ και πολύ καιρό για δύο λόγους.
Ο ένας (ο προφανής) σχετίζεται με τη νοσταλγία για (σχεδόν) κάθε-τι παλιό, η οποία συνειδητοποιώ ότι αυξάνει με γεωμετρική πρόοδο όσο περνούν τα χρόνια.
Ο δεύτερος προέκυψε όταν συνειδητοποίησα ότι πολλές από τις ιστοριούλες / παραμυθάκια που λέω στις μικρές μου κατά τη διάρκεια του φαγητού ή πριν τον ύπνο προέρχονται από το Ανθολόγιο που είχα στις πρώτες (Α και Β) τάξεις του δημοτικού. Παραμυθάκια όπως το "Ένα τσαμπί σταφύλι", το "Αρνίτσι-μπίτσι" και το "Γιατί τα σκυλιά κυνηγούν τις γάτες και οι γάτες τους ποντικούς" ήταν τα πρώτα που διάβαζα και ξανά-διάβαζα μόνος μου (πια) τα μεσημέρια του Καλοκαιριού μεταξύ της Α' και Β' τάξης του Δημοτικού. Μάλλον για αυτό έχουν τυπωθεί τόσο βαθιά στη μνήμη μου...
Τα βρήκα λοιπόν (αυτά και πολλά ακόμη βιβλία των μαθητικών μου χρόνων) στην "Ιστορική βιβλιοθήκη" του ΙΕΠ (κλικ
εδώ).
Η ψηφιακή βιβλιοθήκη του ΙΕΠ διαθέτει περίπου 6000 ψηφιοποιημένα βιβλία από το χρονικό διάστημα 1828-1980.
Και επειδή άλλη χάρη έχει το χαρτί (και άλλη το τάμπλετ) με πέντε ευρώ εκτύπωσα και έδεσα το πρώτο από τα τρία, σαν κανονικό βιβλίο. Αν πάτε σε κάποιο μεγάλο "φωτοτυπάδικο" και είστε και μερακλήδες μπορείτε να κάνετε μέχρι και δέσιμο με σκληρό εξώφυλλο :-).
|
Αρνίτσι-μπίτσι έλα άνοιξε, χλωρή βοσκίτσα σου 'φερα... |
Ξεφυλλίζοντας το μάτι μου σκάλωσε στην χαρακτηριστική εικονογράφιση (αφηρημένη, μονοχρωμία, πολλά γεωμετρικά σχήματα που θυμίζουν παραδοσιακά κεντήματα) και ξανά-θυμήθηκα ιστοριούλες όπως η "Μερμηγκοφωλιά", "Ο Γιαννάκης και ο Φλοξ", "Λύκος, Αλεπού και Γαίδαρος", "Ντίλι-ντίλι το καντίλι" και τόσα άλλα...
Κάντε κλικ
εδώ λοιπόν και σας εύχομαι καλό (νοσταλικό) ταξίδι στο παρελθόν...