"κάτι πρέπει να γίνει"... Η συνωμοσία της αδράνειας...
Τίποτε δεν γίνεται μόνο του.
Πρέπει να "κάνουμε" όλοι κάτι!
"Κάτι κάνω!" χωρίς καν το "θα".
Δεν περιμένω ηγετικές μορφές.
Ακούω τον διπλανό μου.
Υποχωρώ στην γνώμη του.
Δουλεύω για την ιδέα του.
Δουλεύει για την ιδέα μου.
Εμπνέομαι από κάποιον δίπλα μου.
Εμπνέω κάποιους άλλους, ίσως.
Ακολουθώ...
Με ακολουθούν...
Δεν έχει σημασία.
Σημασία έχει να μη περιμένω κανέναν ηγέτη.
Δεν χρειάζομαι κανέναν.
Δεν χρειαζόμαστε κανέναν.
Αν ακούς τον άλλον, αν σκέφτεσαι, αν νοιάζεσαι, αν δρας... όλα είναι εύκολα.
Και δεν το κάνεις για ψυχοθεραπεία σου.
Απλά το κάνεις...
Γιατί έτσι πρέπει!
Δάσκαλος είσαι!
Πάντα θα είσαι!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου