Tο ιστολόγιο ενός "Κύριου των Υπολογιστών" και της Πληροφορικής ;-)
Προτάσεις διδασκαλίας, σχέδια μαθημάτων, φύλλα εργασίας, εκπαιδευτικό υλικό, κείμενα γνώμης και πολλά ακόμη...

Άδεια χρήσης περιεχομένου

Creative Commons Licence
Το περιεχόμενο του ιστολογίου παρέχεται με άδεια χρήσης Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License ...

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Διάφορα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Διάφορα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2025

Μα γιατί οι Πληροφορικοί να φρικάρουν όταν τους ρωτάω "θα μπορέσεις φτιάξεις τον υπολογιστή μου";



Πάνε πολλά χρόνια από τη δημοσίευση του παρακάτω κειμένου...

Τυχαία ξανά-πέρασε από μπροστά μου και είπα να το ξανά-βγάλω στην επιφάνεια...

Καλή ανάγνωση :-)


Χθες το απόγευμα, έχοντας επιστέψει στο σπίτι μετά το τέλος μια τρελής σχολικής μέρας κατά τη διάρκεια της οποίας ζήτησαν τη βοήθεια μου (τουλάχιστον είκοσι φορές) πολλοί διαφορετικοί συνάδελφοι για διάφορα προβλήματα "πληροφορικής" (κολλημένο χαρτί στον εκτυπωτή, ποντίκι που δε λειτουργεί, υπολογιστής που δεν ανοίγει, εξαφανισμένα εικονίδια, κλπ) και άλλοι τόσοι μαθητές για προβλήματα στα λάπτοπ και στα κινητά τους, έπεσα πάνω στο κείμενο που ακολουθεί.

Αν το διαβάσετε θα καταλάβετε γιατί δεν κατάφερα να αντισταθώ στον πειρασμό να το μεταφράσω, να το φωτοτυπήσω και να το σκορπίσω (στα κρυφά) πάνω στα γραφεία των συναδέλφων ;-)

Το αρχικό κείμενο (το οποίο το απέδωσα πολύ ελεύθερα)είναι διαθέσιμο εδώ (στα Αγγλικά).

...

Η ερώτηση πάει κάπως έτσι:

"Γιατί οι Πληροφορικοί φρικάρουν όταν κάποιος τους ρωτήσει "θα μπορέσεις να μου φτιάξεις τον υπολογιστή"; Δεν καταλαβαίνω γιατί τους ενοχλεί τόσο, σιγά το πράμα..."Ας υποθέσουμε ότι μεγάλωσες έχοντας ένα έμφυτο ενδιαφέρον για τα αυτοκίνητα γεγονός που σε οδήγησε να ακολουθήσεις καριέρα στη μηχανική αυτοκινήτων.

Δούλεψες σκληρά για πολλά χρόνια και τελικά κατάφερες να ειδικευτείς στον τομέα της δυναμικής οχημάτων (αεροδυναμική, χειρισμός, σύστημα διεύθυνσης, θέματα πρόσφυσης, κλπ) και να βγάζεις τα προς το ζην σου από αυτό. Σχεδιάζεις συστήματα πλαισίου αυτοκινήτων έχοντας μια ιδιαίτερη εξειδίκευση σε θέματα δομής και γεωμετρίας του συστήματος διεύθυνσης (π.χ. γωνία κάμπερ, γωνία κάστερ, δείκτες διεύθυνσης, συστήματα πέδησης, κατανομή βάρους, κ.λπ).

Με λίγα λόγια, είσαι ένας επιτυχημένος μηχανικός σχεδίασης αυτοκινήτων που απολαμβάνει να σχεδιάζει υψηλής απόδοσης, άνετα αυτοκίνητα λαμβάνοντας υπόψη του τις αρχές της φυσικής και τη τεχνολογία που απαιτείται για αυτή τη δουλειά.

Πιθανότατα κάποια στιγμή χρειάστηκε να ασχοληθείς (ως μηχανικός) με το δικό σου αυτοκίνητο ενώ σίγουρα έχεις άνω του μέσου όρου ικανότητες στο να πραγματοποιείς εργασίες συντήρησης και επισκευής για παλαιότερα αυτοκίνητα με απλούστερη κατασκευή. Αυτό όμως δεν είναι το επάγγελμα που επέλεξες να κάνεις για βιοπορισμό και ίσως να μην ασχολείσαι με τις εργασίες συντήρησης / επισκευής του τελευταίου μοντέλου Lexus που οδηγείς. Σίγουρα, στη περίπτωση που θα ήταν απαραίτητο, θα ήσουν σε θέση να αντιμετωπίσεις τα περισσότερα προβλήματα ενός αυτοκινήτου με μεγαλύτερη επιτυχία από το μέσο οδηγό, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είσαι το ίδιο επαγγελματίας ούτε έχεις τα ίδια προσόντα με έναν έμπειρο μηχανικό αυτοκινήτων για την εκτέλεση εργασιών αυτού του είδους.

Φαντάσου τώρα ότι φίλοι, οικογένεια, συνάδελφοι σε τραβάνε συνεχώς μακριά από τη βασική σου εργασία (θυμίζω: εξειδικευμένος μηχανικός σχεδίασης αυτοκινήτων) για να τους αλλάξεις τα λάδια ή να αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα ηλεκτρολογικής φύσης στο αυτοκίνητο τους. Μάλιστα είναι τόσο τεμπέληδες που βαριούνται να ασχοληθούν και να μάθουν να κάνουν μόνοι τους την αλλαγή λαδιών και τόσο τσιγκούνηδες που δε θέλουν να πληρώσουν έναν επαγγελματία να το κάνει. Η πλάκα είναι ότι περιμένουν από εσένα να απολαύσεις κιόλας την αλλαγή, επειδή λέει "τη βρίσκεις με τα αυτοκίνητα". Λογικό το βρίσκω. Αν σου αρέσει να σχεδιάζεις high-end σπορ αυτοκίνητα, τότε σίγουρα θα πρέπει να απολαμβάνεις την αλλαγή λαδιών στο τογιότα κορόλα (μοντέλο 98) του Θείου σου, έτσι δεν είναι;

Κάπως έτσι αισθάνεται ένας πληροφορικός, όταν του ζητηθεί να αντιμετωπίσει έναν υπολογιστή που δεν ανάβει ή λειτουργεί εξαιρετικά αργά διότι ενδέχεται να είναι φορτωμένος με τόνους malware.

Ναι, είμαστε σε θέση να διεκπεραιώνουμε τέτοιου είδους εργασίες με μεγαλύτερη επιτυχία από κάποιον που δε μπορεί να ξεχωρίσει μια μητρική πλακέτα από ένα τροφοδοτικό, αλλά αυτό δε σημαίνει και πολλά πράγματα. Κάποιος που έχει σπουδάσει και μελετήσει θεωρία αλγορίθμων και δομών δεδομένων, μεταφραστές και αρχιτεκτονική Λειτουργικών Συστημάτων, σχεδιαστικά πρότυπα, γλώσσες προγραμματισμού, βάσεις δεδομένων, κλπ έχει σχεδόν τον ίδιο βαθμό εκπαίδευσης ή εμπειρίας στην αντιμετώπιση προβλημάτων υλικού (hardware) ή την απολύμανση ενός υπολογιστή από ιούς σε σύγκριση με το μέσο Gamer ή δεκαεξάχρονο computer-geek που δεν διαθέτει πτυχίο Πληροφορικής και δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για την Επιστήμη της Πληροφορικής.

Και πίστεψε με, κανείς δεν επιλέγει να σπουδάσει Πληροφορική, προκειμένου να κάνει το είδος της εργασίας που κάνουν στο "Το φθηνό FORMAT" ή στο "FORMAT και στο χώρο σας ΜΟΝΟ με 20 ευρώ".

Στην πραγματικότητα, πολλοί από εμάς επιλέξαμε συνειδητά να εργαστούμε στον κλάδο της Πληροφορικής ως Μηχανικοί Λογισμικού ώστε να να βγάζουμε τα προς το ζειν με έναν τρόπο που μας γεμίζει περισσότερο από το να ασχολούμαστε με το υλικό (hardware) ή από το να κάνουμε τεχνική υποστήριξη σε λογισμικό κακής ποιότητας. Ναι μπορεί να το έχουμε κάνει ως Καλοκαιρινή δουλειά / απασχόληση για να βγάλουμε το χαρτζιλίκι μας κατά τα εφηβικά μας χρόνια, αλλά αν μας άρεσε αυτό το είδος της εργασίας, θα είχαμε φροντίσει να πάρουμε κάποιο πιστοποιητικό τεχνικών γνώσεων στην επισκευή υπολογιστών ή απλά θα ανοίγαμε ένα κατάστημα επισκευής υπολογιστών χωρίς καμία επίσημη εκπαίδευση.

Θα ακουστεί λιγάκι ελιτίστικο αλλά η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλά περισσότερο αρμόδια συνεργεία επισκευής υπολογιστών εκεί έξω από καταρτισμένους επιστήμονες πληροφορικής και μηχανικούς λογισμικού. Είναι απίστευτα ενοχλητικό λοιπόν να μας ζητάς να κάνουμε τη δουλειά ενός τεχνικού επισκευής υπολογιστών, μιας και αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ότι θα χρειαστεί να ξοδέψουμε δεκάδες ώρες Googlάροντας μηνύματα λάθους και κάνοντας κουραστικές try-and-error αντικαταστάσεις υλικού. Και όλα αυτά τη στιγμή που υπάρχουν αμέτρητοι καλύτερα καταρτισμένοι τεχνικοί οι οποίοι είναι πάντοτε ενημερωμένοι για τις τελευταίες εξελίξεις στο υλικό και στα εργαλεία αφαίρεσης κακόβουλου λογισμικού, και οι οποίοι μπορούν να κάνουν τις απαιτούμενες εργασίες σε ένα κλάσμα του χρόνου που χρειάζεται για εμάς - και μάλιστα αμείβονται και ζουν από αυτό.

Έτσι, ενώ μπορεί να σκέφτεσαι: "ο τύπος είναι ο μάγος της πληροφορικής και μπορεί να λύσει το πρόβλημα μου σε ένα κλάσμα του χρόνου που θα χρειαστώ εγώ για να το λύσω", η εντύπωσή που μας δημιουργεί αυτή σου η στάση όμως είναι ότι θεωρείς ότι ο χρόνος μας έχει μικρότερη αξία από το δικό σου και ότι πιστεύεις ότι η εκπαίδευση και οι ικανότητες που αποκτήσαμε από αυτή έχει ίση ή μικρότερη αξία από ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για επισκευές υπολογιστών διάρκειας έξι μηνών.

Αν δεν έχεις πειστεί ακόμη δοκίμασε να ζητήσεις από έναν επαγγελματία σεφ να σου ετοιμάσει στα μικροκύματα μερικά κατεψυγμένα τυροπιτάκια, επειδή "είναι καλύτερος σε αυτό από ότι εσύ".

Κάτι μου λέει ότι δε θα το εκλάβει ως φιλοφρόνηση...




Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016

Αχ αυτό το γράψιμο...


Ανοιχτή επιστολή-έκκλησης βοήθειας προς κάθε συγγραφέα, φιλόλογο (και άνθρωπο :-) )...


Αχ αυτό το γράψιμο (= η διαδικασία καταγραφής των σκέψεων μου σε χαρτί)...

Με ταλαιπωρεί (και το ταλαιπωρώ) από την πρώτη δημοτικού. Ας δώσω ένα παράδειγμα. Από χθες το απόγευμα προσπαθώ να συντάξω μία περίληψη εργασίας για ένα συνέδριο. Παιδεύομαι λοιπόν 30 λεπτά με την εξής (αλλά και σχεδόν με κάθε άλλη) πρόταση:
Τα Massive Open Online Courses - MOOCs είναι μαθήματα που αποσκοπούν στη μαζική και ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση μέσω του Διαδικτύου.
χμ, σκέφτομαι, μήπως μπορώ να αποδώσω πιο κατανοητά αυτό που θέλω να πω ως εξής...
Τα Massive Open Online Courses - MOOCs είναι διαδικτυακά μαθήματα που αποσκοπούν στη μαζική και ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση.
και μετά λέω μήπως αντί των προηγουμένων να βάλω ένα ακόμη ρήμα και μου προκύπτει αυτό:
Τα Massive Open Online Courses - MOOCs είναι μαθήματα που προσφέρονται διαδικτυακά και αποσκοπούν στη μαζική και ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση.
Και διαβάζω και ξανα-διαβάζω και σβήνω και γράφω και τζίφος...

Τελικά επέλεξα το πρώτο γιατί όταν το διαβάζω μου δημιουργεί μια αίσθηση που είναι λίγο πιο κοντά σε αυτό που θέλω να πω...

Το μεγάλο πανηγύρι αρχίζει όταν οι προτάσεις γίνουν δύο, τρεις, τέσσερις. Όταν δε γίνουν τόσες πολλές που μπορούν σχηματίσουν δύο και τρεις παραγράφους τότε με πιάνει απελπισία μιας και οι εναλλακτικοί τρόποι τοποθέτησης, μετάβασης από τη μία στην άλλη, κλπ είναι τόσοι πολλοί που θα μπορούσα να αφιερώσω μισή μέρα σε δοκιμές.

Πάντοτε η αγωνία μου είναι ίδια: πως θα γίνει πιο κατανοητό το κείμενο εκφράζοντας όσο πιο πιστά γίνεται αυτό που χω στο μυαλό μου...

Υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να με βοηθήσει ώστε να μη παιδεύομαι τόσο πολύ όταν γράφω; Κάτι σαν μεθοδολογία βρε παιδάκι μου, σαν τις συνταγές μαγειρικής...

Ευπρόσδεκτη κάθε συμβουλή / βοήθεια...


Ευχαριστώ,
Φίλιππος


Υ.Γ: Προχθές έπεσα πάνω σε κάτι που είπε ο Όσκαρ Ουάιλντ και παρηγορήθηκα λιγάκι:
"όλο το πρωί διόρθωνα ένα κείμενο, αλλά, τελικά, έβγαλα μόνο ένα κόμμα. Το μεσημέρι, το ξανάβαλα κι αυτό".
μέχρι που σκέφτηκα, μα τι κάνω ο ανόητος; συγκρίνω τα κείμενα μου με αυτά του Ουάιλντ;

Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2015

Ο απόλυτος οδηγός για creative commons...


Ανεβάζετε "δικό σας" ή δικό σας υλικό (ασκήσεις για τα μαθήματα σας, παρουσιάσεις διδασκαλίας, διαγωνίσματα και τεστ, ιδέες για δράσεις και εκδηλώσεις, φωτογραφίες και βίντεο) στο διαδίκτυο;

Θέλετε να μπορούν να το χρησιμοποιούν και άλλοι και με ποιο τρόπο; Θα σας ενοχλούσε για παράδειγμα αν βλέπατε ασκήσεις που έχετε δημιουργήσει εσείς τυπωμένες σε ένα φύλλο δραστηριοτήτων με το όνομα ενός άλλου από πάνω ή ακόμη χειρότερα σε ένα βιβλίο στα ράφια ενός βιβλιοπωλείου;

Τι ισχύει λοιπόν και τι μπορούμε να κάνουμε σχετικά με τα δικαιώματα χρήσης της πνευμςτικής ιδιοκτησίας;

Διαβάστε το πολύ ενδιαφέρον σχετικό άρθρο εδώ που δημοσιεύτηκε στο Edudemic και την όχι και τόσο πετυχημένη μετάφραση του στα Ελληνικά εδώ από την ιστοσελίδα internet-safety του Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου.

Πολύ ενδιαφέρον άρθρο επίσης από το Edudemic το "Creative Commons from a Student’s Perspective" ενώ μπορείτε να εκτυπώσετε το "A Printable Guide To Creative Commons" και να το αναρτήσετε στο εργαστήριο πληροφορικής.



Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014

Six tips for bloggers.


Six tips for bloggers...

1. Think before you write!

Think hard about the message of your text. What do you want to tell your readers? And what is the purpose of your text? What do you want you readers to do at the end of the page? Write down the answers to these questions before you begin writing.

2. Write down the structure of your blog post.

Every post should have some sort of introduction (in which you introduce your topic), a body (in which the main message is written) and a conclusion (which should summarize the most important ideas or deduce some new idea). Write down what you want to write in all these three sections. You now have some sort of summary of your post. The real writing can begin!

3. Use paragraphs.

Everybody uses paragraphs, but make sure to use paragraphs that make sense. Do not start a new sentence on a new line, just because it looks nice. There should be a reason for making a new paragraph. Every paragraph should have a main idea or a main subject. Ask yourself what the main idea of each paragraph is. You should be able to grasp that main idea in only one sentence. If you need more sentences, you simply need more paragraphs!

4. Use Headings.

If you want people to find their way in your articles, you should use subheadings. Subheadings will lead people, help them scan your page, and make the structure of your articles that much clearer.

5. Use signal words.

Signal words help people to scan through your text and help people to grasp your main idea. If you, for instance, have three reasons for wanting to sell a product, you should use signal words as: First of all, Secondly and Finally. Also, words as Nevertheless, Surely and Indeed also give a clear signal to your readers. Readers will instantly get that a conclusion will follow after words as Thus, So or Therefore. Signal words are thus very important to structure your text.

6. Let other people read your post.

Before publishing your post, let someone else read your post first. Ask him/her whether or not he understands the main idea of your post. Correct typo’s and sentences that are not formulated correctly.