το ιστολόγιο ενός Κύριου των Υπολογιστών και της Πληροφορικής ;-)

Άδεια χρήσης περιεχομένου

Creative Commons Licence
Το περιεχόμενο του ιστολογίου παρέχεται με άδεια χρήσης Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License ...

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

Open Access Explained



What is open access?
Nick Shockey and Jonathan Eisen take us through the world of open access publishing and explain just what it's all about. Make sure to watch it in HD and Fullscreen!



Sci-hub: όταν η έρευνα αναγκάζεται να γίνει πειρατική...


Αντιγράφω από το OS Arena (κλικ εδώ)

Η γνώση πρέπει να είναι ελεύθερη. Για το Δικαίωμα στο Διάβασμα πρέπει να παλεύουμε όλοι μας· όχι μόνον οRichard Stallman και ο Aaron Swartz ο οποίος πριν από τρία χρόνια βρέθηκε νεκρός σε ηλικία μόλις 26 ετών ενώ αντιμετώπιζε ποινή 35 ετών φυλάκισης σε δίκη που θα ξεκινούσε τον επόμενο μήνα επειδή κατέβασε εκατομμύρια ακαδημαϊκές εργασίες από το αρχείο JSTOR σκοπεύοντας να τις διαθέσει ελεύθερα.

Η πληροφορία είναι δύναμη. Όμως, όπως κάθε δύναμη, υπάρχουν εκείνοι που θέλουν να την κρατήσουν για τον εαυτό τους. Ολόκληρη η παγκόσμια επιστημονική και πολιτιστική κληρονομιά, η οποία δημοσιεύθηκε στη διάρκεια των αιώνων σε βιβλία και περιοδικά, ολοένα ψηφιοποιείται και κλειδώνεται από μια χούφτα ιδιωτικές εταιρείες.
Μανιφέστο Αντάρτικου Ανοικτής Πρόσβασης
Το δικαίωμα στην ανάγνωση είναι μία μάχη που την δίνουμε μέχρι και σήμερα.
Το διάβασμα μας κάνει όλους μετανάστες. Μας παίρνει μακριά από τα σπίτια μας αλλά, το σημαντικότερο, μας βρίσκει σπίτια παντού.

Sci-hub: η πρώτη πειρατική ιστοσελίδα με εκατομμύρια ερευνητικές εργασίες

Sci-Hub· και από το όνομά της ακόμα δείχνει αυτό που κάνει πράξη, όντας ο κόμβος της επιστήμης. Μέχρις στιγμής, στην ιστοσελίδα του, έχει πάνω από 47.000.000 ερευνητικές εργασίες, ελεύθερα διαθέσιμες στο κοινό.

Όπως εξηγούν, ο λόγος για αυτό το πρότζεκτ είναι ότι οι ερευνητικές εργασίες πρέπει να είναι ελεύθερα προσβάσιμες στο ευρύ κοινό.

Μια ερευνητική εργασία είναι μία ειδική δημοσίευση η οποία γράφτηκε από κάποιους επιστήμονες για να διαβαστεί από άλλους ερευνητές. Πρόκειται για τα λεγόμενα «papers» (ελληνιστί, εργασίες) που είναι πρωτογενείς πηγές οι οποίες είναι απαραίτητες για την έρευνα αφού, για παράδειγμα, περιέχουν λεπτομερή περιγραφή των νέων αποτελεσμάτων και πειραμάτων.

Σην εποχή μας, η ευρύτερη δυνατή διάδοση των ερευνητικών εργασιών αλλά και άλλων επιστημονικών ή εκπαιδευτικών πηγών, τεχνηέντως, περιορίζεται από τους νόμους περί πνευματικών δικαιωμάτων. Τέτοιοι νόμοι επιβραδύνουν αποτελεσματικά την ανάπτυξη της επιστήμης.

Το πρότζεκτ Sci-Hub, που τρέχει από την 5η Σεπτεμβρίου 2011 αμφισβητεί το status quo, την καθεστηκυία εξουσιαστική ελίτ η οποία θέλει η γνώση να πληρώνεται αδρά.
Αυτήν την στιγμή, το Sci-Hub παρέχει πρόσβαση σε εκατοντάδες χιλιάδες ερευνητικές εργασίες κάθε μέρα, ουσιαστικά παρακάμπτοντας όλους τους περιορισμούς. Οι εργασίες που, το Sci-Hub, έχει στην βιβλιοθήκη του είναι πάνω από 47 εκατομμύρια και, μέρα με την μέρα, αυξάνονται.

Με σύνθημα
γνώση για όλους, ανοιχτή πρόσβαση χωρίς πνευματικά δικαιώματα
το πρότζεκτ Sci-Hub μάχεται την ανισότητα, δίνοντας πρόσβαση στην γνώση σε ολόκληρο τον κόσμο. Η επιστημονική γνώση πρέπει να είναι διαθέσιμη σε κάθε άτομο, ανεξάρτητα από το εισόδημά του και από την κοινωνική του θέση ή ακόμα-ακόμα και από την γεωγραφική του θέση.

Όπως λένε και οι ίδιοι:
We advocate for cancellation of intellectual property, or copyright laws, for scientific and educational resources.
Copyright laws render the operation of most online libraries illegal. Hence many people are deprived from knowledge, while at the same time allowing rightholders to have a huge benefits from this. The copyright fosters increase of both informational and economical inequality.
The Sci-Hub project supports Open Access movement in science. Research should be published in open access, i.e. be free to read.
The Open Access is a new and advanced form of scientific communication, which is going to replace outdated subscription models. We stand against unfair gain that publishers collect by creating limits to knowledge distribution.
δηλαδή:
Η αποστολή μας είναι να αρθεί κάθε εμπόδιο που εμποδίζει την ευρύτερη δυνατή διάδοση της γνώσης στην ανθρώπινη κοινωνία!
Προωθούμε την κατάργηση της πνευματικής ιδιοκτησίας και των νόμων περί πνευματικών δικαιωμάτων στους επιστημονικούς και εκπαιδευτικούς πόρους.
Οι νόμοι περί πνευματικής ιδιοκτησίας καθιστούν παράνομη την λειτουργία των περισσότερων on-line βιβλιοθηκών. Ως εκ τούτου, πολλοί άνθρωποι στερούνται της γνώσης, ενώ την ίδια στιγμή οι δικαιούχοι έχουν τεράστια οφέλη από όλο αυτό.
Τα πνευματικά δικαιώματα προωθούν την ανισότητα στην ενημέρωση αλλά και την οικονομική ανισότητα.
Το πρότζεκτ Sci-Hub υποστηρίζει το κίνημα της Ανοιχτής Πρόσβασης στην επιστήμη.
Η έρευνα θα πρέπει να δημοσιεύεται χωρίς να χρειάζεται να πληρώσετε για να την διαβάσετε. Ο καθένας θα πρέπει να μπορεί να διαβάζει ελεύθερα τις ερευνητικές εργασίες.
Η Ανοιχτή Πρόσβαση είναι μια νέα και προηγμένη μοno copyrightρφή της επιστημονικής επικοινωνίας, η οποία μέλλει να αντικαταστήσει τα ξεπερασμένα μοντέλα συνδρομής.
Στεκόμαστε απέναντι στο αθέμιτο κέρδος των εκδοτών που μαζεύουν χρήματα δημιουργώντας όρια στην διανομή της γνώσης.
Η ιστοσελίδα του Sci-hub είναι εδώ 

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2016

Γεια σου παλιό τεμπλέιτ, καλώς ήρθες νέο...


Μετά από περισσότερο από ένα-μιση χρόνο είπα να αλλάξω το παλιό τεμλέιτ του ιστολογίου. Πριν πατήσω λοιπό το upload (του νέου) είπα να βγάλω το παλιό μια αναμνηστική φωτογραφία (screenshot)...


Το καινούριο είναι το NotePlus


Παρακαλώ την υπομονή σας όσο το παραμετροποιώ. Και μην ακούσω παράπονα για την εν κινήσει τροποποίηση του tempate του blog. Εδώ ολόκληρο υπουργείο οικονομικών και το taxis το αναβαθμίζει με τον ίδιο τρόπο ;-)

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016

Καινοτόμα παιχνίδια της χρονιάς (innovative toys of the year)...


Ο διαγωνισμός "Inoovative Toy of the Year Awards" υλοποιείται κάθε χρόνο (στις ΗΠΑ) κατά την περιόδων των Χριστουγεννιάτικων διακοπών με στόχο την ανάδειξη των κορυφαίων καινοτόμων παιχνιδιών. Είναι μία από τις πολλές κατηγορίες των "Toy of the Year Awards - TOTY" (για περισσότερα ρίξτε μια ματιά εδώ).

Για φέτος (ή μήπως πέρυσι) διακρίθηκαν τα παρακάτω (στην κατηγορία καινοτόμα) παιχνίδια.

Εμένα μου άρεσαν πολύ τα Lazer Maze και Makey Makey Classic. Για ρίξτε μια ματιά (έχουν και ωραία συνοδευτικά βιντεάκια)...



Meccanoid G15
WINNER - Meccanoid G15 by Spin Master Corp.
When you build a Meccanoid G15™ Personal Robot, you’re building a friend. Built by you using 600+ pieces, the G15 is your 2-foot tall wisecracking best friend! With its amazing voice recognition capabilities and over a thousand pre-programmed phrases, comments and witty comebacks, it can tell jokes and play games!
MSRP: $179.99 | 10+ | www.meccano.com
Share:   
Flipsies™ Sandy’s House & Ocean Cruiser
Flipsies™ Sandy’s House & Ocean Cruiser by VTech
This 2-in-1 interactive house magically transforms into a luxury ocean cruiser, allowing Sandy to live out her dream of becoming a marine biologist. Place Sandy on one of the playset’s 8 MagicPoints and she’ll light up and respond with fun phrases unique to her own personality, or collect Sandy’s friends and they can interact by chatting together.
MSRP: $39.99 | 4+ | www.vtechkids.com
Share:   
i-loom
i-loom by Wooky Entertainment
Introducing the next generation of bracelet making. i-loom lets you turn your ideas into finished accessories using your iPad as a creative crafting home base. Follow step-by-step animated and schematic instructions, watch tutorials, make friendship bracelets, create and share your own i-Patterns with the i-loom App paired with the i-loom device.
MSRP: $39.99 | 8+ | i-loom.stylemeup.com
Share:   
Laser Maze™ Jr.
Laser Maze™ Jr. by ThinkFun, Inc.
Your Mission: Get the laser beam to the rocket so it can return to earth! Laser Maze Jr. uses real lasers and comes with 40 missions. Kids use their best science and logic know-how to place the satellite mirrors and guide the laser beam to the rocket for blast off.
MSRP: $29.99 | 6+ | www.thinkfun.com
Share:   
Makey Makey Classic
Makey Makey Classic by JoyLabz
The Makey Makey is a invention kit that turns almost anything into touch pads for your computer, great creating your own art, music, and computer projects.
MSRP: $49.95 | 8+ | www.makeymakey.com
Share:   
MiPosaur
MiPosaur by WowWee
The MiPosaur is a highly intelligent robotic creature with an evolving intelligence and personality. It comes with an interactive TrackBall equipped with BeaconSense™ technology, when combined with the toy, will "kick" it around, "smell" it like food, use as a virtual leash, and more as well as change its moods depending on the various interactions
MSRP: $119.00 | 6+ | wowwee.com
Share:   
Star Wars Science - Jedi Force Levitator
Star Wars Science - Jedi Force Levitator by Uncle Milton Industries
Use real electrical charges to magically suspend and move objects in mid-air using an invisible, electrostatic force! Force push with the Jedi Training Rod. Force pull using just your hands! The Jedi Training Rod has a real, built-in static electricity generator that expands and levitates the floating targets. Master 3 different Force Deflectors.
MSRP: $24.99 | 6+ | starwarsscience.com
Share:   






7 κανόνες για τη σύνταξη καλών (τεχνικών) κειμένων


Αν θες να διαβάζονται τα κείμενα σου, όταν ξεκινάς γράφεις έχε κατά του τα παρά κάτω:
  1. το να γράφεις "ξερά", δε λέει...
  2. πριν ξεκινήσεις, φρόντισε να είσαι ξεκάθαρος σχετικά με το τι θέλεις να μπορεί να κάνει ο αναγνώστης σου, αφού τελειώσεις...
  3. γράφε "πατώντας" πάνω σε ένα καλά διαμορφωμένο περίγραμμα, πάντοτε...
  4. απέφυγε τις διφορούμενες αντωνυμίες
  5. σαφήνεια = εικόνες + λόγια
  6. όταν έχεις να κάνεις με έννοιες χρησιμοποίησε εικόνες και παραδείγματα.
  7. αναθεώρησε, επανέλεγξε, ξανα-κοίτα τέλος πάντων το κείμενο σου
Το αρχικό κείμενο (στην πλήρη του έκδοση) είναι του Bob Reselman και υπάρχει σε διάφορες εκδόσεις στο ίντερνετ (π.χ. εδώ και εδώ και σε πολλά ακόμη μέρη).

Αφορμή για τη μετάφραση είναι ο καημός μου για την αποδοτική γραφή (δες εδώ).



Αχ αυτό το γράψιμο...


Ανοιχτή επιστολή-έκκλησης βοήθειας προς κάθε συγγραφέα, φιλόλογο (και άνθρωπο :-) )...


Αχ αυτό το γράψιμο (= η διαδικασία καταγραφής των σκέψεων μου σε χαρτί)...

Με ταλαιπωρεί (και το ταλαιπωρώ) από την πρώτη δημοτικού. Ας δώσω ένα παράδειγμα. Από χθες το απόγευμα προσπαθώ να συντάξω μία περίληψη εργασίας για ένα συνέδριο. Παιδεύομαι λοιπόν 30 λεπτά με την εξής (αλλά και σχεδόν με κάθε άλλη) πρόταση:
Τα Massive Open Online Courses - MOOCs είναι μαθήματα που αποσκοπούν στη μαζική και ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση μέσω του Διαδικτύου.
χμ, σκέφτομαι, μήπως μπορώ να αποδώσω πιο κατανοητά αυτό που θέλω να πω ως εξής...
Τα Massive Open Online Courses - MOOCs είναι διαδικτυακά μαθήματα που αποσκοπούν στη μαζική και ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση.
και μετά λέω μήπως αντί των προηγουμένων να βάλω ένα ακόμη ρήμα και μου προκύπτει αυτό:
Τα Massive Open Online Courses - MOOCs είναι μαθήματα που προσφέρονται διαδικτυακά και αποσκοπούν στη μαζική και ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση.
Και διαβάζω και ξανα-διαβάζω και σβήνω και γράφω και τζίφος...

Τελικά επέλεξα το πρώτο γιατί όταν το διαβάζω μου δημιουργεί μια αίσθηση που είναι λίγο πιο κοντά σε αυτό που θέλω να πω...

Το μεγάλο πανηγύρι αρχίζει όταν οι προτάσεις γίνουν δύο, τρεις, τέσσερις. Όταν δε γίνουν τόσες πολλές που μπορούν σχηματίσουν δύο και τρεις παραγράφους τότε με πιάνει απελπισία μιας και οι εναλλακτικοί τρόποι τοποθέτησης, μετάβασης από τη μία στην άλλη, κλπ είναι τόσοι πολλοί που θα μπορούσα να αφιερώσω μισή μέρα σε δοκιμές.

Πάντοτε η αγωνία μου είναι ίδια: πως θα γίνει πιο κατανοητό το κείμενο εκφράζοντας όσο πιο πιστά γίνεται αυτό που χω στο μυαλό μου...

Υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να με βοηθήσει ώστε να μη παιδεύομαι τόσο πολύ όταν γράφω; Κάτι σαν μεθοδολογία βρε παιδάκι μου, σαν τις συνταγές μαγειρικής...

Ευπρόσδεκτη κάθε συμβουλή / βοήθεια...


Ευχαριστώ,
Φίλιππος


Υ.Γ: Προχθές έπεσα πάνω σε κάτι που είπε ο Όσκαρ Ουάιλντ και παρηγορήθηκα λιγάκι:
"όλο το πρωί διόρθωνα ένα κείμενο, αλλά, τελικά, έβγαλα μόνο ένα κόμμα. Το μεσημέρι, το ξανάβαλα κι αυτό".
μέχρι που σκέφτηκα, μα τι κάνω ο ανόητος; συγκρίνω τα κείμενα μου με αυτά του Ουάιλντ;

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2016

Εικονική Επιχείρηση του ΕΚ-ΕΠΑΛ Πολυγύρου


Έχετε παλιό εξοπλισμό πληροφορικής που δεν τον χρειάζεστε πια και μαζεύει σκόνη σβηστός σε κάποιο γραφείο ή αραχνίαζει σε κάποιο πατάρι;

Δωρίστε σε εμάς (στην "Εικονική Επιχείριση Πληροφορικής - GreenPC" του ΕΚ-ΕΠΑΛ Πολυγύρου) κι εμείς θα αναλάβουμε την ολοκληρωμένη διαχείριση του.

Ειδικότερα, μετά την παραλαβή / καταγραφή του εξοπλισμού (καθημερινά 10:00 - 13:00 στο ισόγειο του ΕΚ-ΕΠΑΛ Πολυγύρου) θα τον ελέγξουμε και
  • αν είναι δυνατόν να λειτουργήσει θα προβούμε στην ανακατασκευή του (αναβάθμιση και εγκατάσταση ενός ΕΛ/ΛΑΚ λειτουργικού συστήματος) καθιστώντας τον επαναχρησιμοποίησιμο
  • αν δεν είναι δυνατόν να λειτουργήσει θα τον αποσυναρμολογήσουμε, θα κρατήσουμε τα χρήσιμα κομμάτια του για μελλοντική επαναχρησιμοποίηση και θα πάμε τα υπόλοιπα για ανακύκλωση στο ΧΥΤΑ Πολυγύρου. 
Ένα μέρος του αξιοποιήσιμου εξοπλισμού θα χρησιμοποιηθεί για να καλύψει τις εκπαιδευτικές ανάγκες του ΕΚ-ΕΠΑΛ Πολυγύρου ενώ το υπόλοιπο θα διατίθεται προς πώληση (σε συμβολικές τιμές) από την "Εικονική Επιχείριση". Τα έσοδα της επιχείρησης θα διατεθούν για την κάλυψη εκπαιδευτικών αναγκών του σχολείου.

Όλη η διαδικασία θα καταγράφεται αναλυτικά σε κάθε στάδιο της οπότε εσείς θα έχετε τη δυνατότητα να παρακολουθείτε από το blog μας (http://greenpcepalpolyg.blogspot.com) την τύχη του εξοπλισμού που δωρίσατε.


Τι είναι η "Εικονική Επιχείριση";

Ο θεσμός των "Εικονικών Επιχειρήσεων" είναι ουσιαστικά ένα εκπαιδευτικό εργαλείο με τη χρήση του οποίου οι μαθητές παίζοντας ρόλους στελεχών / εργαζομένων μια εικονικής επιχείρισης μαθαίνουν "στην πράξη".

Πρόκειται με άλλα λόγια για ένα παιχνίδι βιωματικής μάθησης, επαγγελματικής κατάρτισης και επιπλέον στην περίπτωση του σχολείου μας λόγω του αντικειμένου στο οποίο δραστηριοποιείται η επιχείρηση μας και περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης. Το πρόγραμμα αυτό υλοποιείται για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά στο ΕΚ-ΕΠΑΛ Πολυγύρου με τη συνεργασία του "Σωματείου Επιχειρηματικότητας Νέων".

Για το σχολικό έτος 2015-16 οι μαθητές του Τομέα Πληροφορικής με τους καθηγητές τους και με τη βοήθεια ενός συμβούλου επιχειρήσεων του Σωματείου Επιχειρηματικότητας Νέων δημιούργησαν μια (εικονική) επιχείρηση που παρέχει ολοκληρωμένες υπηρεσίες διαχείρισης απαξιωμένου εξοπλισμού πληροφορικής και τη λειτουργούν για μία σχολική χρονιά, παίζοντας τους ρόλους των εργαζομένων της.

Κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς 2015-16, στα πλαίσια λειτουργίας της εικονικής επιχείρησης οι μαθητές
  • θα εκπόνησαν επιχειρηματικό σχέδιο 
  • θα συμμετάσχουν στην εμπορική έκθεση των Εικονικών Μαθητικών Επιχειρήσεων της βορείου Ελλάδος που θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη τον ερχόμενο Απρίλιο
  • θα συμμετάσχουν στο διαγωνισμό για το πιστοποιητικό Εntrepreneurial Skills Pass (περισσότερα εδώ)
  • θα πραγματοποιήσουν διδακτικές επισκέψεις σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον χώρο της πληροφορικής, σε τμήματα Πληροφορικής φορέων της Δημόσιας Διοίκησης, σε επαγγελματικά επιμελητήρια, επιχειρηματικά πάρκα, θερμοκοιτίδες επιχειρηματικότητας, κλπ
Ο απολογισμός λειτουργίας της εικονικής επιχείρισης για το 2014-15 είναι διαθέσιμος εδώ

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016

Μείωση της ύλης των πανελλαδικώς εξεταζομένων μαθημάτων. Γιές!!!


Σε απλά ελληνικά (για τον Δομημένο Προγραμματισμό): έξω οι πίνακες!!! Ξαναγυρνάμε ουσιαστικά στην παλιά (περσυνή) ύλη...

Σας ενημερώνουμε ότι η εξεταστέα ύλη των πανελλαδικώς εξεταζόμενων μαθημάτων «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ», «ΔΙΚΤΥΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ», Ημερήσιων ΕΠΑ.Λ. για το σχολικό έτος 2015-2016», τροποποιείται (μειώνεται), ως ακολούθως:
  1. Στο μάθημα «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ» όλων των ειδικοτήτων του Τομέα Πληροφορικής αφαιρείται από την εξεταστέα ύλη το Κεφάλαιο 14 Στατικές Δομές Δεδομένων και 14.1 Πίνακες (Ασκήσεις μόνο για μονοδιάστατους Πίνακες).
  2. Στο μάθημα «ΔΙΚΤΥΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ» όλων των ειδικοτήτων του Τομέα Πληροφορικής αφαιρείται από την εξεταστέα ύλη η παρ. 7.10 Πρωτόκολλα δρομολόγησης.
Το έγγραφο είναι διαθέσιμο εδώ


Προγραμματισμός Υπολογιστών: Κεφάλαιο 12


Η παρουσίαση του 12ου κεφαλαίου του Δομημένου Προγραμματισμού.

Ασκήσεις (λυμένες και προτεινόμενες προς επίλυση) για το κεφάλαιο αυτό υπάρχουν μέσα στην παρουσίαση που ακολουθεί.



Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2016

Τα ελληνικά πανεπιστήμια οnline


Αναδημοσίευση από το βήμα online (κλικ εδώ) ενός άρθρου που παρουσιάζει την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα σχετικά με τα ανοιχτά ακαδημαϊκά μαθήματα (και τα MOOCs).

Σε μια φιλόδοξη προσπάθεια τα ΑΕΙ της χώρας μας«ανεβάζουν» όλα τα μαθήματά τους στο Διαδίκτυο. Λόγω των γνωστών οικονομικών και άλλων προβλημάτων το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα άψογο, αποτελεί όμως μια καλή αρχή ενώ η προσέλευση του κοινού είναι αθρόα

Στο παρασκήνιο της επικαιρότητας, κάτι πρωτοφανές έχει συμβεί στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας μας, κάτι παγκοσμίως πρωτοφανές σε κλίμακα: 3.000 πανεπιστημιακά μαθήματα ψηφιοποιήθηκαν, αναρτήθηκαν και αναρτώνται δωρεάν στο Διαδίκτυο, στο πλαίσιο ενός έργου που οραματιζόταν να δώσει πλήρη πρόσβαση στα μαθήματα όλων των πανεπιστημίων μας σε κάθε πολίτη!

Θεωρητικά θα ήταν η καλύτερη επιβεβαίωση του πολιτισμικού και συνταγματικού κεκτημένου της Ελλάδας για «δωρεάν Παιδεία» στον νέο αιώνα. Στην πράξη, είναι κάτι που μένει να κριθεί από όσους επισκεφθούν τη διαδικτυακή βιβλιοθήκη πανεπιστημιακών μαθημάτων που στήθηκε – φοιτητές, φιλομαθείς πολίτες, συναδέλφους καθηγητές και... πολιτικούς. Το έργο ολοκληρώνεται τυπικά στο τέλος του μήνα, χωρίς σημάδι στον ορίζοντα για επέκτασή του στο σύνολο των μαθημάτων. Αλλά ήδη μια νέα προσπάθεια αναδύεται στον χώρο της ελεύθερης πανεπιστημιακής επιμόρφωσης, με εργαλεία δανεισμένα από το ΜΙΤ και το Χάρβαρντ, από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Είναι μια αποκοτιά εν μέσω κρίσης ή έχουμε μια «Πανεπιστημιακή Ανοιξη» ελέω Διαδικτύου; Διαβάστε στις σελίδες μας τι μάθαμε συζητώντας με τους πρωτεργάτες αυτών των καινοτόμων κινήσεων απελευθέρωσης της γνώσης στη χώρα μας.

Για τους πολίτες που έχουν πλέον αφήσει πίσω τους τα θρανία της εκπαίδευσης και ίσως έχουν ήδη παιδιά σε αυτά, η Παιδεία είναι κάτι σαν το «μαύρο κουτί» των αεροπλάνων: όλοι γνωρίζουν ότι μέσα τους κρύβεται η καταγραφή της πορείας και τα συμβάντα της πτήσης, αλλά μόνον οι «ειδικοί» μπορούν να τα αποκρυπτογραφήσουν. Με άλλα λόγια, αφ' ης στιγμής πάψεις να είσαι ο ίδιος παραλήπτης της παρεχόμενης Παιδείας, το ποια είναι η πορεία της και το περιεχόμενό της το γνωρίζουν πραγματικά μόνον οι νυν μετέχοντες: ο πιλότος (υπουργείο Παιδείας), το προσωπικό πτήσης (καθηγητές και δάσκαλοι) και οι επιβάτες (μαθητές και φοιτητές). Και, καθώς το συνήθειο στην Ελλάδα είναι κάθε υπουργός Παιδείας να ανατρέπει το έργο των προηγουμένων του, το πόσο πραγματικά και επίκαιρα γνωρίζουν την πορεία του σκάφους οι μετέχοντες είναι και αυτό συζητήσιμο.

Εχουμε λοιπόν ένα ιδιόμορφα στεγανό κουτί στην κοινωνία μας - κάτι που όλοι μιλούν γι' αυτό σαν να είναι ορθάνοιχτο, ενώ στην πράξη παραμένει πεισματικά κλειστό, αμυντικό, συντηρητικό, ως και αντιδραστικό σε κάθε διαφανή εκτίμηση του περιεχομένου του και κάθε συστηματική αξιολόγηση του τρόπου λειτουργίας του. Ωστόσο... σας έχω νέα: το κλειστό αυτό σύστημα έχει ανοίξει πρόσφατα ένα παράθυρο θέασης των όσων παράγει, ανοιχτό προς όλους. Και το φως που εισχωρεί από αυτό το «παράθυρο» είναι τόσο σαρωτικό που, ενδεχομένως, όχι μόνο θα κάνει το μαύρο κουτί της Παιδείας διάφανο στην ολότητά του αλλά και θα την αλλάξει ριζικά! Ας δούμε το τι συνέβη για να συλλάβουμε το τι ενδέχεται να συμβεί.

Η ψηφιοποίηση της εκπαίδευσης
Η αξιοποίηση των ψηφιακών μέσων στην εκπαίδευση είναι κάτι που ξεκίνησε τη δεκαετία του '80, κυρίως μετά τη μαζική διάδοση των προσωπικών υπολογιστών με γραφική απεικόνιση (Windows PCs), γύρω στο 1985. Ηταν, τρόπον τινά, σαν να μετακόμιζε ένα βιντεοκλάμπ με ταινίες (και αργότερα CD και DVD) στο σπίτι του ευτυχούς κατόχου υπολογιστή. Από πλευράς περιεχομένου, τα ψηφιακά μέσα είχαν το ίδιο «κατεψυγμένη γνώση» όσο και τα ντοκιμαντέρ ή η Εκπαιδευτική Τηλεόραση, αλλά προσέφεραν έναν βαθμό αλληλεπίδρασης μεταξύ χρήστη και προγράμματος. Για να ανακαινιστεί και να επικαιροποιηθεί όμως το περιεχόμενο, έπρεπε να περιμένει κανείς την επόμενη έκδοση του προγράμματος - εφόσον και όταν συνέβαινε.

Η έλευση του Διαδικτύου υπήρξε καταλυτική για αυτό το μοντέλο εκπαίδευσης: αφενός οι δημιουργοί των εκπαιδευτικών προγραμμάτων μπορούσαν τώρα να ανανεώνουν και βελτιώνουν συνεχώς το περιεχόμενό τους και αφετέρου οι χρήστες είχαν πρόσβαση σε μια «παγκόσμια εκπαιδευτική τηλεόραση» με πάμπολλα κανάλια για κάθε θεματική. Επιπλέον η επικοινωνία μαθητών - διδασκόντων γινόταν τώρα πολύ πιο άμεση (μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου) και το όλο «προϊόν» μεταβλήθηκε σε μία δεκαετία από στατικό σε δυναμικό.

Εννοείται ότι οι δημιουργοί του εκπαιδευτικού λογισμικού μετείχαν σε αυτή την παγκόσμια αρένα ανταγωνισμού ως επιχειρηματίες μάλλον παρά ως... ιεραπόστολοι.

Οι αυξημένες απαιτήσεις ποιότητας και βελτίωσης μπορούσαν να αντιμετωπιστούν μόνο με ένα στιβαρό επιχειρηματικό σχέδιο που θα απέφερε κέρδη. Οπότε το σταδιακό πέρασμα από το εκπαιδευτικό λογισμικό για μαθητές της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε εκείνο των ΤΕΙ και ΑΕΙ αντιμετωπίστηκε από τα κολέγια και τα πανεπιστήμια ως ένας ακόμη τρόπος να εδραιώσουν το κύρος τους και να προσποριστούν έσοδα. Στην Ελλάδα, όπου τα πανεπιστήμια ήταν εξ ορισμού δημόσια, το κίνητρο δημιουργίας εσόδων δεν ήταν πολύ ισχυρό.

Η επόμενη φάση καταλυτικών εξελίξεων συνέβη στις αρχές του νέου αιώνα, όταν κάποιοι «αιθεροβάμονες» εκπαιδευτικοί άρχισαν να αναρτούν δωρεάν στις ιστοσελίδες τους τις ομιλίες που έκαναν στα αμφιθέατρα (είτε ως παρουσιάσεις τύπου PowerPoint είτε ως βίντεο). Συνάμα δάσκαλοι και καθηγητές όλων των βαθμίδων άρχισαν να παρέχουν «δωρεάν φροντιστήριο» μέσω του οπτικού Διαδικτύου (YouTube), χρησιμοποιώντας άλλοτε μόνο μια βιντεοκάμερα και άλλοτε τους ψηφιακούς πίνακες που έμπαιναν πλέον σε κάθε τάξη και αμφιθέατρο. Το φαινόμενο των «ανοιχτών μαθημάτων» πήρε τόσο μεγάλες διαστάσεις ώστε από το 2012 εξανάγκασε πανεπιστήμια διεθνούς φήμης - όπως το ΜΙΤ, το Harvard και το Stanford - να ενδώσουν στο «δωρεάν» και να αναρτήσουν πολλά από τα μαθήματά τους στο Διαδίκτυο (βλ. www.edx.org). Οπότε παρέχουν τώρα δωρεάν σπουδές χωρίς πτυχίο σε οποιονδήποτε ή παρακολούθηση μαθημάτων με πιστοποίηση σε όποιον πληρώνει και... περνάει τις εξετάσεις φυσικά.

Ανοιχτά μαθήματα εν Ελλάδι
Το άνοιγμα των πανεπιστημιακών μαθημάτων στο ευρύ κοινό είναι σχετικά απλό όταν γίνεται από έναν μεμονωμένο καθηγητή αλλά απαιτεί ιδιαίτερη οργάνωση και ειδικό λογισμικό όταν παρέχεται από ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα ή, ακόμη περισσότερο, όταν παρέχεται από όλα τα ΑΕΙ μιας χώρας μέσω κοινής (ή σχεδόν κοινής) υποδομής. Στην πατρίδα μας συζητήθηκε εξαρχής η δημιουργία κοινής υποδομής, με συγκεκριμένα πρότυπα «ανάρτησης και εκπομπής». Ετσι το Ελληνικό Ακαδημαϊκό Δίκτυο GUnet παρουσίασε αρκετά νωρίς - το 2003 - το ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης Ηλεκτρονικών Μαθημάτων Open eClass. Ηταν ένα σύνολο προγραμμάτων ανοιχτού κώδικα και ελεύθερης διανομής, που απέκτησε τη δεύτερη έκδοσή του το 2007 και την τρίτη το 2014.

Βεβαίως η ανάπτυξη της λογισμικής υποδομής δεν ήταν παρά το εναρκτήριο λάκτισμα στην όλη υπόθεση: χρειαζόταν η ψηφιοποίηση του εκπαιδευτικού υλικού, τα στούντιο σύλληψης και επεξεργασίας ήχου και εικόνας και... η συναίνεση των εκπαιδευτικών. Οπότε το 2012 εντάχθηκε από το υπουργείο Παιδείας στο ΕΣΠΑ της «Εκπαίδευσης και Διά βίου Μάθησης» το έργο δημιουργίας και παροχής ανοιχτών ψηφιακών μαθημάτων σε εθνικό επίπεδο. Στην αρχική του φάση δημιούργησε τα «πρότυπα επικοινωνίας», χτίζοντας μετά το Open eClassτην πλατφόρμα εκπομπής πολυμορφικού εκπαιδευτικού περιεχομένου OpenDelos και τη διαδικτυακή πύλη του μητρώου αναζήτησης μαθημάτων opencourses.gr/. Επειτα ενημέρωσε και κατάρτισε τους καθηγητές στο πώς θα χρησιμοποιούσαν τα εργαλεία αυτά ώστε να φτάσουν στην ανάρτηση των δικών τους μαθημάτων.

Στις 30 Οκτωβρίου 2015, σε ημερίδα του Ακαδημαϊκού Διαδικτύου GUnet, παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα αυτού του τρίχρονου έργου. Επιγραμματικά, με τελικό προϋπολογισμό περίπου 12 εκατ. ευρώ, η συνέργεια 25 πανεπιστημίων και ΤΕΙ της χώρας έστησε σε 150 χώρους διδασκαλίας και εκδηλώσεων οπτικοακουστικό εξοπλισμό για παραγωγή πολυμορφικού περιεχομένου και ψηφιοποίησε 2.489 μαθήματα από επτά θεματικές περιοχές και από 2.595 διδάσκοντες. Ηδη επισκέφθηκαν τη σχετική πύλη 54.233 ενδιαφερόμενοι σε ένα έτος (Νοέμβριος 2014 - Οκτώβριος 2015). Στο τέλος του έργου (τυπικά τελειώνει στις 30.11.2015) αναμένεται ότι θα έχουν αναρτηθεί περισσότερα από 3.000 μαθήματα.

Ποσοτικά, ο αριθμός αυτών των μαθημάτων είναι περίπου το 10% του συνόλου των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών μαθημάτων που διδάσκονται ετησίως στα 488 ακαδημαϊκά τμήματα της χώρας. Αριθμητικά είναι μια καλή αρχή. Επειδή όμως το κύριο κριτήριο παρακολούθησης ενός μαθήματος είναι πρωτίστως η ποιότητά του, επισκέφθηκα το Ακαδημαϊκό Δίκτυο GUnet και συζήτησα το θέμα με τον επιστημονικό υπεύθυνο του έργου, καθηγητή του Τμήματος Πληροφορικής του ΕΚΠΑ δρα Λάζαρο Μεράκο, και τον τεχνικό υπεύθυνο δρα Παντελή Μπαλαούρα.

Ηράκλειος άθλος, σισύφειο άχθος

«Φροντιστηριακής αμεσότητας» τα μαθήματα MOOCs του mathesis.gr

Εχοντας ήδη περιηγηθεί την πύλη opencourses.gr ρώτησα γιατί άλλα μαθήματα έχουν μόνο παρουσιάσεις με διαφάνειες και άλλα έχουν πολυμεσικό υλικό. Μου εξήγησαν ότι ο χρονοπρογραμματισμός του έργου επέβαλε τη δημιουργία τριών κατηγοριών μαθημάτων: Η κατηγορία Α- είχε τις λιγότερες προδιαγραφές, που περιελάμβαναν περιγραφή και στόχο του μαθήματος, λέξεις-κλειδιά και βασικούς όρους, θεματικές ενότητες, σημειώσεις, διαφάνειες και βιβλιογραφία. Η κατηγορία Α πρόσθετε τη «ραδιοφωνικού τύπου εκπομπή» (podcast) ή προβολή διαφανειών με εναρμονισμένη εκφώνηση. Η τρίτη και πιο πλήρης κατηγορία μαθημάτων, η Α+, συμπεριελάμβανε ψηφιακές πηγές, πολυμεσικό υλικό και ασκήσεις αυτοαξιολόγησης των παρακολουθούντων. Μέχρι στιγμής έχουν ολοκληρωθεί και αναρτηθεί στην πύλη 1.850 μαθήματα Α-, 38 Α και 614 Α+.

«Δηλαδή» ρώτησα «η κατηγορία Α+ είναι έτοιμη για δομή πλήρους ψηφιακού προγράμματος σπουδών (MOOC - Massive Open Online Course);».

«Οχι»
 μου απάντησαν. «Τα συστήματα MOOC εμφανίστηκαν στο προσκήνιο μετά την έναρξη του έργου, οπότε δεν ήταν στους στόχους του. Παρ' όλα αυτά, τα μελετήσαμε και θεωρούμε ότι θα μπορούσαμε να είμαστε έτοιμοι για MOOC σε ένα επιπλέον εξάμηνο. Αλλά, όπως γνωρίζετε ίσως, η δυσλειτουργία των ΑΕΙ - ΤΕΙ από τις απεργιακές κινητοποιήσεις μάς κόστισε τελικά έναν χρόνο εργασιών».

Παρακολουθώντας τα βίντεο των μαθημάτων Α+, διαπίστωσα ότι η λήψη γινόταν παγίως από μακρινή απόσταση, ο φωτισμός της αίθουσας ήταν μη ελεγχόμενος και, περιστασιακά, παρεισέφρεαν ανεπιθύμητοι θόρυβοι από το περιβάλλον. Ρώτησα γιατί γινόταν αυτό. «Η λήψη γίνεται μέσα στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα χωρίς ειδική πρόνοια για τον φωτισμό, είτε από σταθερή κάμερα είτε με συνεργείο εικονοληψίας, που συμπεριελάμβανε στα πλάνα και την προβολή των διαφανειών» ήταν η απάντηση.

Θυμήθηκα ότι στο εξωτερικό υπάρχουν μερακλήδες καθηγητές που στήνουν οι ίδιοι τις βιντεοπαρουσιάσεις τους και τις βελτιώνουν συνεχώς στο πέρασμα του χρόνου. «Ποια ήταν η αντιμετώπιση του έργου από τους πανεπιστημιακούς καθηγητές και ποια η ανταμοιβή τους για τη συμμετοχή τους;» ρώτησα.

Μου εξήγησαν ότι αρχικά ήταν πολύ διστακτικοί, έως και αρνητικοί. Αλλοι φοβούνταν ότι θα τους υποκλαπούν οι σημειώσεις από συναδέλφους και άλλοι επέμεναν ότι... δεν έχουν φωτογένεια. Συν τω χρόνω όμως, και ιδιαίτερα προς το τέλος του έργου, το κλίμα άλλαξε και όλοι σχεδόν ζητούσαν να βιντεοσκοπηθούν. Οσο για την αμοιβή... 900 ευρώ για περίπου 50 ώρες διδασκαλίας - ούτε 18 ευρώ η ώρα.

Μάζεψα το κουράγιο μου και ρώτησα  ποιο θα είναι το επόμενο βήμα. Μου απάντησαν ότι δεν υπάρχουν πλέον κονδύλια. Ο μόνος τομέας που μπορεί ακόμη να αντέξει το κόστος ψηφιοποίησης και ανάρτησης μαθημάτων είναι αυτός των μεταπτυχιακών σπουδών, που γίνονται επί πληρωμή.

«Μα... στο τέλος της ομιλίας σας της 30ής Οκτωβρίου, κύριε Μεράκο» παρατήρησα «προδιαγράψατε μια πολύ περιεκτική συνέχεια. Διαβάζω: (α) περισσότερα ανοικτά ψηφιακά μαθήματα, (β) αναβάθμιση και διασφάλιση ποιότητας, (γ) εικονικά προγράμματα σπουδών, (δ) διαπανεπιστημιακά προγράμματα σπουδών, (ε) αξιολόγηση και πιστοποίηση ολοκλήρωσης μαθημάτων, (στ) δημιουργία περιεχομένου κοινής χρήσης από ΑΕΙ για ομοειδή μαθήματα, (ζ) δημιουργία διαδραστικών μαθημάτων ειδικά για κάθε άτομο και με ανατροφοδότηση περιεχομένου από τον ίδιο (μαθητής-παραγωγός) και... ξενόγλωσσα ανοιχτά μαθήματα, MOOCs, για διεθνή καριέρα... Πώς θα γίνουν όλα αυτά;».

«Από πλευράς χρηματοδότησής τους, ελπίζουμε ακόμη στη συμμετοχή σε κάποιο εθνικό ή κοινοτικό πρόγραμμα και βεβαίως διερευνούμε την πιθανότητα χορηγιών ή χρηματοδότησης μέσω πληθοπορισμού (crowdfunding). Αλλά η κύρια προϋπόθεση για οτιδήποτε είναι να αποσαφηνίσει επιτέλους η Ελληνική Πολιτεία τη στρατηγική της επί του θέματος: Θέλει να ολοκληρωθεί το άνοιγμα της πανεπιστημιακής παιδείας στο ευρύ κοινό; Και, αν ναι, με ποια βήματα; Διαφορετικά, χωρίς "οδικό χάρτη", δεν θα πάμε πουθενά».

Τα αλληλο-συγκρουόμενα «θέλω»

Φιλότιμες οι βιντεολήψεις των μαθημάτων στο opencourses.gr, αλλά όχι ακόμη επαγγελματικές

Η παράθεση αυτών των απανθισμάτων από τις συζητήσεις μου με τους πρωταγωνιστές της πανεπιστημιακής τηλεκπαίδευσης στη Ελλάδα - που βεβαίως ήταν πολύ εκτενέστερες των γραφέντων - εύκολα μπορεί να οδηγήσει σε λαθεμένα συμπεράσματα. Για παράδειγμα, είναι πολύ εύκολο να ξεχάσει κανείς τον κόπο δόμησης μιας πλατφόρμας τηλεκπαίδευσης και όλων όσων οδηγούν σε μια ανάρτηση μαθήματος και να πει «δεν αξίζει», στο πρώτο τηλεμάθημα που θα επισκεφθεί. Ιδίως όταν δεν γνωρίζει πως το εγχείρημα ψηφιοποίησης χιλιάδων μαθημάτων σε πανεθνική κλίμακα είναι μοναδικό παγκοσμίως και όταν επίσης δεν γνωρίζει πως - σε αντίθεση με κάθε διεθνή πρακτική - οι ιθύνοντες του opencourses.gr δεν είχαν καμία δικαιοδοσία επιλογής των μαθημάτων που θα ψηφιοποιούσαν. Από την άλλη όμως, «ο πελάτης είναι βασιλιάς», ακόμη κι όταν δεν πληρώνει, και συνήθως κρίνει εκ του αποτελέσματος.

Τεχνικά, ο μόνος τρόπος να ικανοποιήσεις τις αυξημένες απαιτήσεις της «γενιάς της οπτικοποίησης» είναι να αντιμετωπίσεις την παραγωγή διαδικτυακού μαθήματος με το μάτι και την αισθητική... σκηνοθέτη. Αλλά αυτό προϋποθέτει μπόλιασμα τεχνογνωσίας, αλλαγή κουλτούρας, παροχή κινήτρων και χρηματοδότηση.

Εκπαιδευτικά, το πρόβλημα είναι ακόμη μεγαλύτερο: τα ξένα πανεπιστήμια επενδύουν στη διαδικτυακή εκπαίδευση αφενός με στόχο τη μεγιστοποίηση του αριθμού των φοιτητών χωρίς μεγιστοποίηση του αριθμού των καθηγητών και αφετέρου με στόχο τη βελτίωση του επιπέδου της εκπαίδευσης. Στη χώρα μας επιλέχθηκε ο μαξιμαλιστικός στόχος του ανοίγματος όλων για όλους, χωρίς το ελάχιστο προαπαιτούμενο αξιολόγησης υλικού που θα έθετε και ο τελευταίος κλασικός εκδότης βιβλίων.

Επακόλουθο αυτού - και λοιπών επάρατων ασθενειών της Παιδείας μας - είναι η όποια στρατηγική των «ανοιχτών μαθημάτων» δυναμιτίζεται από υπολογισμούς όπως: Τι θα γίνει αν η ανάρτηση όλων των πανεπιστημιακών μαθημάτων οδηγήσει σε μια de facto αξιολόγηση της ποιότητας των καθηγητών; Τι θα γίνει αν η σύγκριση των ομοειδών μαθημάτων από τα διάφορα πανεπιστήμια οδηγήσει σε δυσάρεστα για αρκετούς συμπεράσματα; Ή, αντίστοιχα, τι θα γίνει αν το «τσιτσίδωμα» της παρεχόμενης πανεπιστημιακής εκπαίδευσης οδηγήσει τους αυριανούς φοιτητές στην επιλογή ελάχιστων μόνο από τις εν Ελλάδι σχολές; Ή, τέλος, τι θα γίνει αν η χρήση των διαδικτυακών μαθημάτων καταστήσει ανούσιες τις... καταλήψεις σχολών ή και αυτές ακόμη τις απεργίες;


Τα διλήμματα είναι πολλά, ιδίως όταν τα κρυμμένα κάτω από το χαλί μυστικά είναι πολλά και μακροχρόνια. Αλλά είμαστε πια στην εποχή που δεν μπορείς να κρύψεις άλλο την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα είναι πως αν το κράτος μας δεν μπορεί να παράσχει ποιοτική Παιδεία, οι νέοι μας θα την πάρουν απ' όπου βρουν στο Διαδίκτυο. Ακόμη κι αν έτσι καταστούν «μη της ημετέρας Παιδείας μετέχοντες».



Με δύναμη από την Κρήτη

Στις 16 Νοεμβρίου 2015 άρχισε τη λειτουργία της μια άλλη διαδικτυακή πύλη πανεπιστημιακών μαθημάτων, η Μάθησις (mathesis.cup.gr/). Είχε χτιστεί τα δύο τελευταία χρόνια με το λογισμικό της πλατφόρμας EdX (του ΜΙΤ και του Harvard) από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

«Γιατί ένας εκδοτικός οίκος - ένα university press - επενδύει σε μια πύλη Μαζικών Ανοιχτών Διαδικτυακών Μαθημάτων (MOOCs);» ρώτησα τον επικεφαλής του εγχειρήματος και πρόεδρο των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης κ. Στέφανο Τραχανά.

«Διότι τα διαδικτυακά μαθήματα είναι η νέα μορφή διδακτικού βιβλίου
» μου απάντησε αφοπλιστικά. «Μετά το αλήστου μνήμης καθεστώς του ενός και μοναδικού συγγράμματος με συγγραφέα τον καθηγητή του μαθήματος, αυτά τα αθροίσματα από αλλεπάλληλα 10λεπτα βιντεάκια με τις ερωτήσεις μεταξύ αυτών είναι το επόμενο βήμα απελευθέρωσης του διδακτικού υλικού από παρωχημένα κλειστά συστήματα προστασίας από την άμιλλα. Η μεσαιωνικού τύπου διδασκαλία σε αμφιθέατρα με εκατοντάδες φοιτητές θα μεταλλαχθεί σε κάτι καινούργιο».

«Και γιατί καταφύγατε σε αμερικανικό λογισμικό; Δεν επαρκούσε η πλατφόρμα τηςopencourses.gr;».

«Τα δικά μας ενδιαφέροντα ήταν εξαρχής στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα. Επιπλέον, θέλαμε μιαν αξιόπιστη αξιολόγηση της παρακολούθησης του κάθε μαθήματος, όπως ακριβώς την παρέχουν οι πλατφόρμες διαδικτυακών σπουδών MOOC. Οπότε στραφήκαμε στην καλύτερη διεθνώς, την EdX, και αφοσιωθήκαμε στην προετοιμασία όχι απλών μαθημάτων αλλά ολοκληρωμένων κύκλων μαθημάτων, που θα αναρτούμε στην πύλη μας».

Επισκεπτόμενοι το Mathesis βλέπουμε ότι ανοίγεται - για αρχή - σε δύο θεμελιώδη γνωστικά πεδία, τη Φυσική και την Ιστορία, με συνολικά έξι κύκλους μαθημάτων χωρισμένους σε δύο έως έξι μαθήματα. Υστερα από επιτυχή παρακολούθηση κάθε μαθήματος ή κύκλου μαθημάτων θα παρέχει σχετική βεβαίωση παρακολούθησης.
«Αναφερθήκατε σε αξιόπιστη αξιολόγηση. Πώς ακριβώς θα επιτυγχάνεται αυτή στη δική σας πλατφόρμα;».

«Γίνεται με ασκήσεις, κατάλληλες για το κάθε γνωστικό πεδίο. Στην πράξη είναι τέσσερις: Πρώτα, οι πολλαπλής επιλογής και οι αριθμητικού τύπου, που είναι κατάλληλες τόσο για τις θετικές όσο και για τις ανθρωπιστικές επιστήμες. Επειτα είναι οι ασκήσεις με μαθηματικούς τύπους, που είναι κατάλληλες μόνο για τις θετικές επιστήμες - και εννοείται ότι οι ασκήσεις αυτές αξιολογούνται άμεσα από την ίδια την πλατφόρμα. Τέλος, για τις ανθρωπιστικές επιστήμες, αλλά και επικουρικά σε κάποια μαθήματα θετικών επιστημών, έχουμε τη συγγραφή σύντομου γραπτού δοκιμίου πάνω σε ένα θέμα του μαθήματος».

«Ωστόσο» αντέτεινα «ακόμη και το πιο άρτιο μάθημα MOOC έχει να λύσει το πρόβλημα της μη ζωντανής επαφής με τον διδάσκοντα. Διαβάζω κάποιες μελέτες που λένε ότι πολλοί ξεκινούν τέτοια διαδικτυακά μαθήματα αλλά μόλις 2%-8% από αυτούς τα τελειώνει».

«Σωστή η παρατήρηση. Τα MOOCs βοηθούν στο να καλυφθεί η ζήτηση σπουδών από τους όλο και περισσότερους φοιτητές - ή απλώς ενδιαφερομένους - αλλά δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τους εκλεκτούς καθηγητές που γνωρίζουν τα μυστικά της ουσιαστικής διδασκαλίας. Γι' αυτό η τάση πλέον μέσα στα καλά πανεπιστήμια είναι να χρησιμοποιείται η διαδικτυακή μάθηση κατ' οίκον, για πρώτη επαφή με τη θεωρία, κι έπειτα να αξιοποιούν οι καθηγητές τον πανεπιστημιακό τους χρόνο για επεξήγηση και εμπέδωση της ύλης».

«Και... εκτός των πανεπιστημίων;».

«Για τη δωρεάν τηλεκπαίδευση ή τηλεκατάρτιση υπάρχει τώρα πέραν των MOOCs και μια μετεξέλιξή τους, σε όχι μαζική κλίμακα πλέον αλλά σε κλίμακα ομάδας. Λέγονται SPOCs (Small Private Οnline Courses - Μικρά Ιδιωτικά Τηλεμαθήματα) και διαφέρουν στο ότι οι "φοιτητές" συζητούν καθημερινά σε ένα φόρουμ τα του μαθήματος, οι εργασίες διορθώνονται από το διδακτικό προσωπικό και ο καθηγητής είναι διαθέσιμος τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα για προσωπικές απαντήσεις».

«Αλλά μια τέτοια ετοιμασία μαθήματος και εμπλοκή του καθηγητή με ομάδες είναι ιδιαίτερα απαιτητική. Τι είδους κίνητρα τους δίνονται - στην Αμερική, έστω;».

«Εξ όσων έχω ακούσει, τα περισσότερα πανεπιστήμια πληρώνουν τους καθηγητές τους 10.000-30.000 ευρώ για την ετοιμασία κάθε διαδικτυακού μαθήματος. Κάποια, όπως το ΜΙΤ, προτιμούν να τους δίνουν εξάμηνη άδεια για την προετοιμασία, μετ' αποδοχών φυσικά».

«Και εσείς; Τα δωρεάν μαθήματα MOOCs που προαναγγείλατε με τι χρηματοδότηση τα υλοποιείτε και για ποιον χρονικό ορίζοντα;».

«Αποτολμούμε το εγχείρημά μας πιλοτικά, με την αρωγή του Ιδρύματος Νιάρχου: μας στηρίζει με τη χορηγία του για την παραγωγή 20 μαθημάτων τύπου MOOC σε διάστημα τριών ετών. Επειτα... βλέπουμε».

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2016

«P2P και Ουτοπία» ένα βίντεο για την ιδέα του ανοικτού λογισμικού.


Το βίντεο το βρήκα εδώ



Το κίνημα του ελεύθερου λογισμικού και η Wikipedia είναι μόνο μερικά παραδείγματα της ομότιμης επανάστασης. Μια επανάσταση που δεν απαιτεί, αλλά δημιουργεί τον κόσμο που θέλει, μέσα στον κόσμο που θέλει να ξεπεράσει…




P2P (el.wikipedia.org)
Ουτοπία (el.wikipedia.org)

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2016

Ο δάσκαλος που άφηνε τα παιδιά να ονειρεύονται... (ταινία)


πηγή: e-mesare.gr

Το σενάριο της ταινίας στηρίζεται στη ζωή του μεγάλου Γάλλου παιδαγωγού και μεταρρυθμιστή της παιδείας Σελεστέν Φρενέ (Celestin Freinet 1896-1966).

Η παιδαγωγική μέθοδος του Φρενέ στοχεύει στη δημιουργία ενός άλλου σχολείου όπου κάθε παιδί αντιμετωπίζεται σαν μια ξεχωριστή προσωπικότητα, μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα, όπου η παιδεία δεν είναι αποκομμένη από την κοινωνική πραγματικότητα κι ο ρόλος του εκπαιδευτικού συνίσταται κυρίως στο να βοηθήσει τα παιδιά να βρουν μόνα τους το δρόμο της γνώσης.

Ο Σελεστέν Φρενέ, πρώτος αυτός, επεδίωξε να εισάγει τις νέες τεχνολογίες της εποχής στην εκπαίδευση: τυπογραφία, ραδιόφωνο, κινηματογράφο. Είναι πιο γνωστός ως ο πρώτος που έβαλε το τυπογραφείο στην τάξη και καθιέρωσε την διασχολική αλληλογραφία. Λιγότερο γνωστό είναι ότι πρώτος αυτός έβαλε τον κινηματογράφο στο σχολείο το 1926!

Ήταν φυσικό οι πρωτοποριακές του μέθοδοι να μην είναι αρεστές στο κατεστημένο, γι αυτό κυνηγήθηκε ανελέητα. Πάλεψε μέσα από αντίξοες συνθήκες και στο τέλος υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τη δημόσια εκπαίδευση για να συνεχίσει πιο ελεύθερος το παιδαγωγικό του έργο. Αλλά πια δεν ήταν μόνος. Στη βάση των ιδεών του δημιουργήθηκε ένα μεγάλο διεθνές παιδαγωγικό κίνημα που είναι ακόμα ζωντανό....

Δείτε την ταινία: https://www.youtube.com/watch?v=lV5rfV3u-2U

Πηγή: Κωνσταντίνα Τσιαντή

 

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2016

Προγραμματισμός Υπολογιστών, Κεφάλαιο 11


Πακετάκι υλικού για το 11ο κεφάλαιο του μαθήματος Προγραμματισμός Υπολογιστών, περιλαμβάνει:
  1. την παρουσίαση του κεφαλαίου (δες παρακάτω)
  2. μία παρουσίαση με πολύ καλές (λυμένες) ασκήσεις του συναδέλφου Β. Μωυσίδη (δες παρακάτω)
  3. ασκήσεις του κεφαλαίου (λυμένες και άλυτες) διαθέσιμες εδώ
Τις ασκήσεις μπορείτε να τις λύσετε είτε με τη χρήση του προγραμματιστικού περιβάλλοντος Pascal Made Easy - PAME (κλικ εδώ) είτε με το web-based περιβάλλον που είναι διαθέσιμο από το coding ground (κλικ εδώ)

Καλή μελέτη...




Απαίδευτα παιδιά (αναδημοσίευση)


(αναδημοσίευση από εδώ)

Εχω μια φίλη η οποία διδάσκει σε ΑΕΙ και όποτε μπαίνει στο αναγνωστήριο όπου «απαγορεύονται τα υγρά και τα τρόφιμα» τραβάει τα μαλλιά της βλέποντας πολλούς φοιτητές να διαβάζουν απολαμβάνοντας τον φρέντο τους, έτοιμους να τη χλευάσουν αν κάνει παρατήρηση. Αυτό, ως εικόνα, θέτει αμείλικτα ερωτήματα για τους τρόπους που δεν τους έμαθαν στο σπίτι τους. Εχω και έναν φίλο που από τότε που διδάσκει σε αποφοίτους λυκείου σκέπτεται σοβαρά να ζητήσει ψυχολογική υποστήριξη από ειδικό. Δεν ευθύνονται μόνο οι αγενείς τρόποι των «παιδιών». Του είναι, επιπλέον, αδύνατον να αποδεχτεί ότι στην Ελλάδα του 2016 υπάρχει 22χρονος που δεν μπορεί να βρει σε ποιο σημείο του χάρτη βρίσκεται η Λατινική Αμερική - αληθινό περιστατικό. Και που έπειτα από σκέψη, την τοποθετεί εκεί που βρίσκεται η Νέα Ζηλανδία. «Αυτή δεν είναι, κύριε;». Τι να κάνει ο κύριος; Παίρνει υπογλώσσιο και ξεκινάει από τη Γεωγραφία της Α' Δημοτικού: «Μάθημα πρώτο, η πατρίδα μου!».

Αυτό είναι μόνο ένα περιστατικό από τα δεκάδες που καλείται να αντιμετωπίσει, σε μία τάξη με ενηλίκους που πετούν σαΐτες, διακόπτουν το μάθημα για να πουν ανέκδοτα, «υπερηφανεύονται» για την εκκωφαντική αμορφωσιά τους. Ξέρω, δεν είναι όλα τα παιδιά έτσι (αλίμονο αν ήταν), υπάρχουν, όμως, ως φαίνεται σήμερα, πολλά παιδιά που είναι έτσι και χειρότερα. Ξέρω επίσης πως τα παιδιά προτιμούν να φλερτάρουν, να ερωτεύονται, να αλητεύουν, παρά να επενδύουν με σοβαρότητα στο μέλλον τους.


Ολα χρειάζονται, ακόμη και οι παρεκτροπές. Οταν, όμως, ο 23χρονος που ετοιμάζεται για μεταπτυχιακό λέει πως ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος έγινε επειδή Γερμανοί και Γάλλοι (!) ήθελαν να υποτάξουν την Ευρώπη (αληθινό περιστατικό και αυτό), τότε δεν μιλάμε για μια νεανική παρεκτροπή, αλλά για την απόλυτη αμορφωσιά. Για αυτή την αμορφωσιά, την άγνοια και την έλλειψη κοινωνικής αγωγής κουβέντιαζε μια παρέα στην οποία συμμετείχαν φίλοι εκπαιδευτικοί, άνθρωποι που αγαπούν και τη δουλειά και τους μαθητές τους. Οι οποίοι συμφώνησαν: ανάμεσά μας κυκλοφορούν όλο και περισσότεροι νέοι-τούβλα. Παιδιά χωρίς τις βασικές εγκυκλοπαιδικές γνώσεις και χωρίς τους στοιχειώδεις τρόπους. Κάποιος είπε πως οι μέθοδοι διδασκαλίας δεν βοηθούν. Αλλος έριξε μέρος της ευθύνης στους γονείς που όλο και πιο σπάνια είναι δίπλα στο παιδί για να το βοηθήσουν ουσιαστικά και όχι για να το χαϊδέψουν ή να καλύψουν τις αδυναμίες του. Ακούστηκαν πολλά: Τα παιδιά δεν διαβάζουν πια εξωσχολικά βιβλία (επειδή δεν προφταίνουν ή επειδή κανένας δεν τους το μαθαίνει) και αυτό φαίνεται, παίζουν παιχνίδια που αντί να ακονίζουν το μυαλό τους, τα μαθαίνουν να ακονίζουν εικονικά μαχαίρια και να σφάζουν ζόμπι στα tablets, τους παρέχονται τα πάντα και έχουν χάσει τον ενθουσιασμό τους, παίρνουν λάθος ερεθίσματα από την κοινωνία...

Δικαιολογίες μπορείς να βρεις άφθονες. Ομως εκτός από τις ευθύνες των άλλων (εκπαιδευτικών, γονέων και κράτους), υπάρχει πάντα η προσωπική ευθύνη. Η συνειδητή απόφαση να μάθεις, να βελτιωθείς, να γίνεις καλύτερος. «Φοβάμαι πως ελάχιστοι έχουν πλέον αυτή την ανάγκη» επιμένει ο φίλος εκπαιδευτικός με το υπογλώσσιο και μου διαβάζει απόσπασμα από διαγώνισμα μαθητή του. Τρικυμία εν κρανίω! Και η αίσθηση μιας κρίσης βαθύτερης από αυτή που πλήττει τα πορτοφόλια μας. Εκπαίδευση που αντί να εμπνέει, συνθλίβει και καταθλίβει τους μαθητές. Οικογένειες που αντί να αφήσουν τα παιδιά τους να ωριμάσουν, τα προστατεύουν σε τόσο ασφυκτικό βαθμό, που δεν τα αφήνουν να μεγαλώσουν, να σταθούν στα πόδια τους. Και μια κοινωνία βαμμένη σε όλες τις αποχρώσεις του γκρίζου, να τα περιμένει έξω από τα σπίτια και τα σχολεία τους για να τους δώσει το τελειωτικό χτύπημα. Αντε μετά να βάλουν τη Λατινική Αμερική στη σωστή θέση επάνω στον χάρτη! Και να κατεβάσουν τις ποδάρες τους από τον πάγκο του αναγνωστηρίου!

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016

Ρίξτε μια ματιά και στο: "Ένας σύμμαχος στην καθημερινή μάχη για το αυτονόητο: Εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας Εργαστηρίων Πληροφορικής"




Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2016

Ιστολόγια...


Στα πλαίσια του μαθήματος προγραμματιστικά εργαλεία για το διαδίκτυο και πριν περάσουμε σε συστήματα CMS ας ρίξουμε μια ματιά στα ιστολόγια...

Ακολουθεί το πρώτο μέρος της παρουσίασης που περιλαμβάνει:

  • μία σύντομη εισαγωγή περί ιστολογίων
  • τα βήματα δημιουργίας
  • σύνθεση της πρώτης ανάρτησης

Stay tuned, υπάρχει και συνέχεια...

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015