το ιστολόγιο ενός Κύριου των Υπολογιστών και της Πληροφορικής ;-)

Άδεια χρήσης περιεχομένου

Creative Commons Licence
Το περιεχόμενο του ιστολογίου παρέχεται με άδεια χρήσης Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License ...

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2024

Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2024

5 - AppInventor: Ζωάκια με ήχους


Πώς κάνουν τα ζωάκια...

Θα δημιουργήσουμε μία εφαρμογή η οποία μπορεί να αξιοποιηθεί για να διδάξει σε μικρά παιδιά τους ήχους που κάνουν τα ζώα.

Η εφαρμογή αποτελείται από τρεις οθόνες
  1. την αρχική (εμφανίζεται με το άνοιγμα της εφαρμογής) περιλαμβάνει δύο κουμπιά που οδηγούν
  2. στην κεντρική οθόνη της εφαρμογής που θα περιλαμβάνει τα ζωάκια
  3. στην οθόνη των οδηγιών, που θα περιλαμβάνει οδηγίες για την εφαρμογή
Αναλυτικές οδηγίες για τη δημιουργία της εφαρμογής θα βρείτε ΕΔΩ


Στην περίπτωση που χρειαστείτε επιπλέον ήχους μπορείτε να αναζητήσετε ΕΔΩ

Οδηγίες για το πώς μπορείτε να κόψετε-ράψετε ήχους με το Audacity ΕΔΩ


    


Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2024

4 - AppInventor: Πολλές οθόνες


Εφαρμογή Πολλές οθόνες

Θα δημιουργήσουμε μία εφαρμογή που θα αποτελείται συνολικά από τέσσερις διαφορετικές οθόνες.

Βασικές έννοιες που θα δούμε σε αυτή την εφαρμογή:
  • το στοιχείο Label
  • τη χρήση πολλαπλών οθονών
  • τη (συνδυαστική) χρήση Horizontal και Vertical Arrangements
Αναλυτικά οι οδηγίες για τη δημιουργία της εφαρμογής είναι διαθέσιμες ΕΔΩ




3 - AppInventor: Εφαρμογή Πιάνο


3 - AppInventor: Εφαρμογή Πιάνο

Θα αναπτύξουμε μια εφαρμογή που θα δίνει τη δυνατότητα στον χρήστη της να παίζει πιάνο στο κινητό ή το tablet του.

Η εφαρμογή θα αποτελείται από 7 κουμπιά - νότες (Ντο, Ρε, Μι, Φα, Σολ, Λα, Σι). Με το άγγιγμα κάθε κουμπιού θα αναπαράγεται ο ήχος της αντίστοιχης νότας.

Οι νέες έννοιες που θα συναντήσουμε σε αυτή την εφαρμογή είναι:
  • το στοιχείο Vertical Arrangement
Αναλυτικές οδηγίες για την εφαρμογή θα βρείτε ΕΔΩ




Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2024

1 - AppInventor: Hallo World


Εφαρμογή Hello World

Γνωρίζουμε τον AppInventor μέσα από τη δημιουργία της εφαρμογής Hallo World.

Ειδικότερα μέσα από τη δραστηρίοτητα της παρουσίασης που ακολουθεί θα

  • συνδεθούμε στην πλατφόρμα του App Inventor
  • θα γνωρίσουμε το περιβάλλον του App Inventor
  • θα δημιουργήσουμε μία νέα εφαρμογή
    • Σχεδίαση / Λειτουργικότητα
  • Θα συνδέσουμε και θα εκτελέσουμε την εφαρμογή μας σε φορητή συσκευή













2 - AppInventor: Φρόντισε τη γάτα (Hallo Purr)


Θα αναπτύξουμε μια εφαρμογή «κατοικίδιου ζώου», χρησιμοποιώντας μία γάτα που της αρέσουν τα χάδια :-)

Συγκεκριμένα, όταν κάποιος χαϊδέψει τη γάτα που απεικονίζεται στην κεντρική οθόνη της συσκευής αυτή θα νιαουρίζει ευχαριστημένη :-)
Βασικές έννοιες που θα εξετάσουμε...
  • Κουμπί (button).
  • Επαφή με κουμπί (on_click)
  • Αναπαραγωγή ήχου (play)
Οι οδηγίες υλοποίησης της εφαρμογής είναι διαθέσιμες  ΕΔΩ

Αφού ολοκληρώσετε την εφαρμογή δοκιμάστε την λειτουργία της.










0 - AppInventor: Εισαγωγή


Αξιοποιώντας την παρουσίαση που ακολουθεί εξηγούμε στους μαθητές μας ότι πριν ξεκινήσουμε το προγραμματισμό στο περιβάλλον του AppInventor θα ήταν χρήσιμο προηγουμένως να εξασκηθούμε στις εφαρμογές του Blockly καθώς και του makewithcode.


Συζητάμε με τους μαθητές σχετικά με τον προγραμματισμό έξυπνων φορητών συσκευών Android.

Ξενάγηση στο περιβάλλον προγραμματισμού του AppInventor

Παρουσίαση της ολοκληρωμένη εφαρμογής Hallo Pur (εκτέλεση σε κινητό).

Αν μείνει χρόνος παρουσίασης βραβευμένων εφαρμογών που έχουν δημιουργηθεί με τον AppInventor






Εφαρμογές Πληροφορικής Α Γενικού Λυκείου, Οδηγίες Διδασκαλίας 2024-25


Οδηγίες Διδασκαλίας του μαθήματος 2024-25 ΕΔΩ

Σχολικό Βιβλίο ΕΔΏ

Πρόγραμμα Σπουδών (ενδεικτικό)

  1. Προγραμματιστικά Περιβάλλοντα, Δημιουργία Εφαμογών
    • Προγραμματισμός εφαρμογών για φορητές συσκευές με ΜΙΤ AppInventor (16 ώρες)
      • 5 ατομικές εργασίες
      • 1 ομαδική εργασία
    • Προγραμματισμός με BBC:microbit (4 ώρες)
  2. Επικοινωνία και Διαδίκτυο (18 ώρες)
    • Web 2.0 και Υπηρεσίες Διαδικτύου
    • Δημιουργία Ιστοσελίδων, HTML και CSS
  3. Συνεργασία και Ασφάλεια στο Διαδίκτυο (16 ώρες)
    • Εφαρμογές Νέφους
    • Κοινωνικά Δίκτυα
    • Θέματα Ασφάλειας και Προστασίας στο Διαδίκτυο
    • Πνευματικά Δικαιώματα και Πειρατεία Λογισμικού στο Διαδίκτυο
    • Ιδιωτικότητα και Προσωπικά Δεδομένα στο Διαδίκτυο







Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2024

Δέκα επιστολές προς εκείνους που τολμούν να διδάσκουν


Αντιγράφω τα σημαντικότερα σημεία από το βιβλίο του Freire "Δέκα επιστολές προς εκ-παιδευτικούς", Εκδόσεις Επίκεντρο (πηγή εδώ) και το βάζω στη λίστα ανάγνωσης του Καλοκαιριού...




Απέναντι στην ελεγχόμενη συχνά γραφειοκρατική διεκπεραίωση των διδακτικών μας καθηκόντων οι παιδαγωγικές αντιλήψεις του Freire όχι μόνο συνεισφέρουν στον προβληματισμό για το ρόλο της εκπαίδευσης και του εκπαιδευτικού στη σύγχρονη κοινωνία, αλλά και αποκαλύπτουν τις πραγματικές τους δυνατότητες. Μιλάμε για μια απελευθερωτική παιδαγωγική πράξη, που κάνει τον άνθρωπο περισσότερο άνθρωπο και ανοίγει δρόμους προς την ελευθερία, προς μια πιο δίκαιη και δημοκρατική κοινωνία...

Από την πρώτη επιστολή: Διαβάζοντας τη λέξη διαβάζουμε τον κόσμο!

  • Διδασκαλία = ανάγνωση, αναζήτηση
  • Διδάσκω πραγματικά = παίρνω κριτική θέση στη διαδικασία της ανακάλυψης
  • Μελετώ = αποκαλύπτω
  • Διδασκαλία = όχι απλή μεταφορά γνώσης αλλά κριτικός τρόπος κατανόησης και αντίληψης της ανάγνωσης της λέξης και του κόσμου, του κειμένου και του πλαισίου του
  • Ο δάσκαλος διαθέτει τα βασικά εργαλεία (όπως ο χτίστης) στη δουλειά του
  • Η κατανόηση είναι μια κατεργασία που προϋποθέτει τη συνέργεια δασκάλου μαθητή και τη σωστή χρήση των απαιτούμενων εργαλείων
  • Η γνώση θα πρέπει να προβάλλεται ως διαδικασία απαραίτητη για κάτι 
  • Μετά πρέπει να μάθουμε πώς να μαθαίνουμε
  • Αυτό προϋποθέτει αγάπη για τη γνώση
  • Η μελέτη πηγή απόλαυσης και χαράς: ασφαλής δείκτης μιας φιλόδοξης εκπαίδευσης!
  • Μια κριτική ανάγνωση των κειμένων και του κόσμου έχει να κάνει με αλλαγές που συντελούνται εντός τους.

Δεύτερη επιστολή: Μην αφήνεις να σε παραλύει ο φόβος για ό,τι σε δυσκολεύει!

  • Παρακίνησε τους μαθητές σου να θέσουν σε κίνηση τη φαντασία, την περιέργεια και την κριτική σκέψη τους μπροστά σε κάθε εμπόδιο 
  • Ενθάρρυνέ τους να βλέπουν το κάθε εμπόδιο ως μια νέα πρόκληση 

Τρίτη επιστολή: Αγάπησε με πάθος τη διδασκαλία σου!

  • Με τη διδασκαλία συμβάλλεις στη σταδιακή αλλαγή των μαθητών
  • Δίνεις νόημα στην παρουσία τους στον κόσμο
  • Με τη μετάδοση της γνώσης πολεμάς κάθε αυθαιρεσία και κάθε αλαζονεία

Τέταρτη επιστολή: Τα προσόντα του προοδευτικού δασκάλου

  • Η ταπεινοφροσύνη (συνδυασμένη με αυτοπεποίθηση, αυτοσεβασμό και σεβασμό για τους άλλους): Κανείς δεν τα ξέρει όλα. Κανείς δεν τα αγνοεί όλα. Όλοι ξέρουμε κάτι. Όλοι αγνοούμε κάτι!
  • Να είσαι πάντα έτοιμος να διδάξεις και να διδαχθείς
  • Κάθε αυταρχισμός οδηγεί στην άκριτη συμμόρφωση και σημαίνει ασέβεια για τα πλάσματα –τους μαθητές μου‐ που μου έχουν εμπιστευτεί
  • Πλάι στην ταπεινοφροσύνη πρέπει να βρίσκεται η αγάπη στους μαθητές και στην πράξη της διδασκαλίας
  • Πρόκειται για ένα είδος εξοπλισμένης αγάπης χωρίς την οποία οι δάσκαλοι δεν θα μπορούσαν ν’ αντέξουν την κρατική και κοινωνική αδικία και περιφρόνηση. 
  • Η μαχητική αυτή αγάπη με οπλίζει με θάρρος να αγαπήσω το όραμά μου και να αγωνιστώ γι’ αυτό.
  • Μια άλλη αρετή είναι η ανεκτικότητα. Χωρίς αυτήν δεν είναι εφικτό κανένα παιδαγωγικό έργο. Καμιά δημοκρατική εμπειρία. Καμιά προοδευτική εκπαιδευτική πράξη. Είμαι ανεκτικός δεν σημαίνει ότι συναινώ στο μη εφικτό. Δεν συγκαλύπτω την αυθάδεια. Ανεκτικότητα είναι η αρετή που μας μαθαίνει να ζούμε με το διαφορετικό. Μας διδάσκει να μαθαίνουμε απ’ αυτό και να το σεβόμαστε.
  • Όμως προσοχή: κανένας δεν μπορεί να διδαχθεί την ανεκτικότητα σ’ ένα περιβάλλον ανευθυνότητας που δεν παράγει δημοκρατία! Η πράξη της ανοχής προϋποθέτει περιβάλλον στο οποίο μπορούν να τίθενται όρια και αρχές σεβαστές.
  • Η αποφασιστικότητα: η λήψη αποφάσεων προϋποθέτει την ελευθερία. Η λήψη αποφάσεων είναι συχνά ρήξη. Πρέπει όμως να απέχει από την αυθαιρεσία. Η χαλαρότητα είναι χειρότερη από την κατάχρηση εξουσίας.
  • Το ιδανικό: παίρνουμε αποφάσεις μαζί με τους μαθητές μας, αφού αναλύσουμε το πρόβλημα. Άλλες φορές η απόφαση που πρέπει να ληφθεί ανήκει στο πεδίο αρμοδιότητας του εκπαιδευτικού.
  • Η αναποφασιστικότητα φανερώνει έλλειψη αυτοπεποίθησης. Αλλά η αυτοπεποίθηση είναι απαραίτητη για όποιον έχει αναλάβει ευθύνες όπως να διοικεί μια τάξη.
  • Ο προοδευτικός εκπαιδευτικός βιώνει διαρκώς την ένταση μεταξύ υπομονής και ανυπομονησίας. Στην ισορροπία αυτή εντάσσεται και η λεκτική φειδώ. Να μην χάνουμε τον έλεγχο των λόγων μας. Να μην υπερβαίνουμε τα όρια του συνετού αλλά και ενεργητικού λόγου. Ο λόγος του υπομονετικού είναι πάντα κόσμιος. Ο καλοσυνάτος λόγος μπορεί να γεννήσει την ψευδαίσθηση ότι όλα επιτρέπονται. Ο νευρικός και ανεξέλεγκτος λόγος καταλήγει σε ασυνέπεια και ανευθυνότητα. Δεν αρκεί να αγαπάς. Πρέπει να ξέρεις πώς να αγαπάς.
  • Ο εκπαιδευτικός πρέπει να υπερασπίζεται τη χαρά της ζωής, να προσφέρει ολοκληρωτικά τον εαυτό του στη ζωή! Να συμβάλλει στη δημιουργία ενός χαρούμενου και ευτυχισμένου σχολείου. Να εργάζεται για ένα σχολείο‐ περιπέτεια, ένα σχολείο που πάει μπροστά, που δεν φοβάται να ριψοκινδυνεύει, που απορρίπτει τη στασιμότητα. Που μιλά, που συμμετέχει, δημιουργεί, αγαπά, φαντάζεται, αγκαλιάζει με πάθος και λέει ναι στη ζωή. Που δεν αφήνεται στη μοιρολατρική παραίτηση «και τι μπορώ να κάνω»;
  • Δεν υπάρχει ζωή και πρόοδος και εξέλιξη χωρίς αγώνα και σύγκρουση!
  • Υπέρτατο, τέλος, χρέος του εκπαιδευτικού είναι να υπερασπίζεται τα δικαιώματά του: το δικαίωμα της ελευθερίας στη διδασκαλία, της κριτικής, το δικαίωμα των καλύτερων συνθηκών άσκησης του εκπαιδευτικού του έργου, το δικαίωμα να επιμορφώνεται και να αμείβεται σωστά. Το δικαίωμα να γίνονται σεβαστά από την πολιτεία τα δικαιώματά του! 5. Πέμπτη επιστολή: Η πρώτη μέρα στο Σχολείο.
  • Ο εκπαιδευτικός δεν είναι άτρωτος. Είναι άνθρωπος, όπως και ο μαθητής. Μειονέκτημα για τον εκπαιδευτικό δεν είναι η ανασφάλεια και ο φόβος, αλλά η αδυναμία του να αγωνιστεί να ξεπεράσει το φόβο. Ο φόβος της πρώτης μέρας είναι απολύτως φυσιολογικός. Η ενδεδειγμένη στάση: ειλικρίνεια! Το καλύτερο είναι να πούμε στους μαθητές μας πώς νιώθουμε τη συγκεκριμένη στιγμή, δείχνοντας πως είμαστε άνθρωποι κι έχουμε όρια.
  • Όταν αντιμετωπίζουμε το φόβο, κάνουμε το πρώτο βήμα να τον μετατρέψουμε σε θάρρος.
  • Από την πρώτη μέρα ο εκπαιδευτικός κατανοεί και σέβεται τις προτιμήσεις των μαθητών του, τον τρόπο που μιλούν, που αντιδρούν… Είναι όλα μέρος της πολιτισμικής τους ταυτότητας, από την οποία δεν λείπει και το στοιχείο της κοινωνικής τάξης. Ο εκπαιδευτικός παρατηρεί και καταγράφει. Μελετά και ξαναμελετά όσα καταγράφει. Βοηθά την τάξη να κατανοήσει τον εαυτό της ως κείμενο.
  • Από την ώρα αυτή ο εκπαιδευτικός θεμελιώνει μια σχέση σεβασμού και αφοσίωσης με την τάξη. Δεν περιορίζεται στη μηχανιστική διεκπεραίωση της ύλης. Κατανοεί το περιβάλλον του μαθητή και μπορεί να εξηγήσει την τραγική πολλές φορές ύπαρξη πολλών μη προνομιούχων μαθητών (που δεν βλέπουν όνειρα, μόνο εφιάλτες).
  • Χρειαζόμαστε λοιπόν τον επαγγελματικά ικανό και ευαίσθητο δάσκαλο. Όχι απλώς μια μητέρα που κανακεύει. Ο δάσκαλος αυτός δεν φοβάται την τρυφερότητα, δεν είναι κλειστός απέναντι στις συναισθηματικές ανάγκες των ανθρώπων που του έχουν εμπιστευθεί. Δεν είναι άδειος από ζωή και αισθήματα. Κυριαρχείται από την αγάπη. Δεν μπορεί να διδάσκει την ύλη του σαν να μην υπάρχει τίποτε άλλο στον κόσμο.
  • Από την πρώτη μέρα στην τάξη ο δάσκαλος πρέπει να δείξει στους μαθητές του τη σημασία της φαντασίας για τη ζωή! Να τονίσει το δικαίωμα που έχουν να φαντάζονται, να ονειρεύονται και να αγωνίζονται για τα όνειρά τους!

Έκτη επιστολή: Η σχέση με τους μαθητές: θεμελιώδης, περίπλοκη και δύσκολη!

  • Βάση: ο συγκροτημένος και συνεπής λόγος. Η λογοδοσία.
  • Οι μαθητές πρέπει να μάθουν: 1. ότι είναι θεμιτό ν’ αλλάζει κανείς θέση, όταν αλλάζουν τα δεδομένα, 2. να αναζητούν τους λόγους που τους έκαναν ν’ αλλάξουν
  • Μόλις οι εκπαιδευτικοί αρχίσουν τη διαδικασία της λογοδοσίας, σιγά‐σιγά θ’ αρχίσουν να κάνουν το ίδιο και οι μαθητές.
  • Τι μπορεί να πει όμως κανείς για το δάσκαλο που διδάσκει και απαιτεί συνέπεια, είναι όμως ο ίδιος ασυνεπής;
  • Ο δάσκαλος έχει πολλά να διδάξει στα παιδιά, πέρα από τη διδακτέα ύλη
  • Οι μαθητές δοκιμάζουν συχνά τον δάσκαλο. Ο δάσκαλος πρέπει να δεχτεί ότι κάποιος μπορεί να τον αμφισβητήσει.
  • Είναι δικαίωμα του μαθητή να αμφισβητεί και να εκφράζει δημόσια την αμφιβολία του. Είναι καθήκον του δασκάλου να αποδεικνύει κάθε στιγμή την αλήθεια των λόγων του. Και να ελέγχει την αστήρικτη κριτική.
  • Ο δάσκαλος οφείλει να είναι ταπεινός. Να δέχεται ότι δεν είμαστε τέλειοι ούτε αλάθητοι.
  • Εξαιρετικά ωφέλιμο: ν’ αφιερώνουμε λίγο χρόνο κάθε δυο μέρες και να καταγράφουμε με τους μαθητές μας αναλυτικά και κριτικά τη γλώσσα και την πρακτική μας. Στιγμές που μας κέντρισαν θετικά ή αρνητικά. Μαθαίνουμε έτσι να παρατηρούμε, να αναλύουμε και εδραιώνουμε μια ειλικρινή συνεργασία.

 Έβδομη επιστολή: Από το μιλάω στους μαθητές μου, στο μιλάω με τους μαθητές μου!

  • Τήρηση κανόνων – αποστασιοποίηση από το «όλα επιτρέπονται» που ενισχύει τον αυταρχισμό
  • Η έλλειψη πειθαρχίας δυναμώνει το φόβο απέναντι στην ελευθερία
  • Ο δημοκρατικός δάσκαλος δεν υιοθετεί την απειθαρχία, την ασυνέπεια, το «άς το έτσι για να δούμε τι θα συμβεί»
  • Μιλώντας στους μαθητές και με τους μαθητές συμβάλλουμε στη διαμόρφωση υπεύθυνων και με κριτική σκέψη πολιτών.
  • Η δημοκρατία, όπως κάθε όραμα, δεν φτιάχνεται με διακηρύξεις αλλά με περίσκεψη και καλλιέργεια. Δεν είναι ο λόγος μου που δηλώνει ότι είμαι δημοκράτης, ότι δεν είμαι ρατσιστής, αλλά οι πράξεις μου. Οι πράξεις μου μαρτυρούν αν είμαι πιστός στο λόγο μου.

 Όγδοη επιστολή: Πολιτισμική ταυτότητα και παιδεία

  • Είμαστε προγραμματισμένοι να μαθαίνουμε. Η μάθηση και η αναζήτηση αποτελούν μέρος της ύπαρξής μας στον κόσμο.
  • Είμαστε προορισμένοι να δημιουργούμε πολιτισμό. Η παιδεία είναι η κατεξοχήν πολιτισμική έκφραση. Είναι η περηφάνια του ανθρώπου γι’ αυτό που αποκτά, πέρα απ’ αυτό που κληρονομεί.
  • Η γνήσια παιδεία αντιμάχεται την ισχυρή μας τάση να θεωρούμε ότι αυτό που είναι διαφορετικό από μας είναι κατώτερο.

 Ένατη επιστολή: ανάμεσα στο θεωρητικό και στο πραγματικό πλαίσιο

  • Είμαστε τα μόνα όντα με την ικανότητα να είμαστε ταυτόχρονα και τα αντικείμενα και τα υποκείμενα των σχέσεων που συνυφαίνουμε με τους άλλους. 
  • Δημιουργούμε την ιστορία κι αυτή μας δημιουργεί και μας ξαναδημιουργεί
  • Ξεκινώντας από ένα αναγκαίο θεωρητικό πλαίσιο, πρέπει να αποστασιοποιούμαστε ταυτόχρονα απ’ αυτό και να σκεφτόμαστε την πράξη. Είναι αδύνατο να διδάξω την ύλη χωρίς να γνωρίζω πώς σκέφτονται οι μαθητές μου στο πλαίσιο της καθημερινής τους ζωής. Χωρίς να γνωρίζω τι ξέρουν ανεξάρτητα από το σχολείο, ώστε να τους βοηθήσω να γνωρίσουν καλύτερα αυτά που ήδη ξέρουν και να τους διδάξω αυτά που δεν ξέρουν.

Δέκατη επιστολή: και πάλι για το ζήτημα της πειθαρχίας

  • Μας λείπει η πειθαρχία στο σπίτι, στο σχολείο, στο δρόμο, στην κυκλοφορία. Η ανομία και η έλλειψη ευθύνης είναι ασέβεια για τον άλλο. Ασέβεια για τη δημοκρατία, αφού μόνο με την υπευθυνότητα πολεμάμε την αδικία και την ανευθυνότητα του συστήματος.
  • Χωρίς πειθαρχία δεν δημιουργεί κανείς πνευματικό έργο. Ποια είναι όμως η υγιής πειθαρχία; Πως θα βρούμε την ισορρόπηση ανάμεσα στην εξουσία και την ελευθερία, πώς θα ξεπεράσουμε μικρόψυχες πολιτικές, πώς θα πούμε όχι στα ατομικιστικά συμφέροντα και πώς θ’ αφήσουμε στην άκρη τις αυταπάτες του σχολαστικού παιδαγωγού; Απαιτώντας ηθικές αρχές πώς θα απομακρυνθούμε από την ασχήμια του πουριτανισμού και θα στοχεύσουμε στην ομορφιά και στην καθαρότητα; Δεχόμενοι την επιστημονική υπευθυνότητα, πώς θα απορρίψουμε τις στρεβλώσεις του επιστημονισμού;
  • Στους σκοπούς αυτούς πρέπει να αφοσιωθούμε και όχι στη μονοδιάστατη λογική της μετάδοσης γνώσεων στους μαθητές.
  • Μόνο εφόσον οι μαθητές γίνουν σκεπτόμενα υποκείμενα και αναγνωρίσουν ότι είναι εξίσου σκεπτόμενα υποκείμενα με τους δασκάλους, είναι δυνατόν να γίνουν παραγωγικά υποκείμενα του νοήματος ή της γνώσης του αντικειμένου. Στη διαλεκτική αυτή κίνηση η διδασκαλία και η μάθηση γίνονται γνώση και εκ νέου γνώση. Οι μαθητές γνωρίζουν αυτό που δεν γνώριζαν και οι δάσκαλοι κατακτούν εκ νέου αυτό που γνώριζαν ήδη.
  • Ναι, ονειρεύομαι, επειδή ως ιστορική οντότητα αν δεν ονειρεύομαι, δεν μπορώ να είμαι οντότητα.
  • Ονειρεύομαι, γιατί ο στόχος μου είναι ψηλός: να συμβάλω στη δημιουργία του ελεύθερου πολίτη, όπως τον οραματίστηκε ο Αριστοτέλης, και η ιδιότητα του πολίτη προϋποθέτει πειθαρχία και ελευθερία. Η ιδιότητα του πολίτη δεν αποκτιέται τυχαία. Είναι μια διεργασία που ποτέ δεν τελειώνει και που πάντα πρέπει ν’ αγωνιζόμαστε γι’ αυτήν. Ονειρεύομαι, γιατί κάθε δημοκρατική εκπαίδευση είναι εκπαίδευση για την ιδιότητα του πολίτη. Του υπεύθυνου, του έντιμου, του συνεπούς και γι’ αυτό ευτυχισμένου πολίτη! Ο σεβασμός στους μαθητές μου προκύπτει από τη λογοδοσία μου στο ζήτημα της προσφοράς μου στην ιδιότητα του πολίτη.


Drtft - Αν θέλεις να παραμείνεις εκπαιδευτικός (και να μη μεταμορφωθείς σε ρινόκερο)


Επηρεασμένος από μία εκπομπή του Άρη Χατζηστεφάνου (διαθέσιμη εδώ) στην οποία έκανε αναφορά στον Ρινόκερο (του Ιονέσκο) και στον αγώνα του πρωταγωνιστή να παραμείνει άνθρωπος την ώρα που όλοι γύρω του μεταμορφώνονται σε ρινόκερους σκέφτηκα να ξεκινήσω μία πρόχειρη λίστα μετρήσιμων κανόνων που αν τους παραβείς παύεις να είσαι εκ-παιδευτικός και αρχίζεις να μεταμορφώνεσαι σε ρινόκερο :-)

Κανόνες
  1. αγάπη
  2. στην σχολική καθημερινότητα σημαντικότερος από το μάθημα (= εκ-παιδευτική διαδικασία που έχει στόχο τη μάθηση) είναι μόνο ο μαθητής, τίποτε άλλο...
  3. δικαιοσύνη
  4. κανόνες και όρια
  5. επιβράβευση του αποτελέσματος σε συνάρτηση με την προσπάθεια
  6. ανοιχτότητα (στο εκπαιδευτικό υλικό που παράγεις)
Τι άλλο; Παρακαλώ βοηθάτε...




Και τα παιδιά; - Γιάνους Κόρτσακ




Λέτε: "Είναι κουραστικό να συναναστρέφεσαι παιδιά" Έχετε δίκιο. Προσθέτετε:
"Γιατί πρέπει να κατέβεις στο επίπεδό τους, να χαμηλώσεις, να σκύψεις, να λυγίσεις, να γίνεις μικρός" Εδώ σφάλλετε. Δεν είναι αυτό που κουράζει πιο πολύ. Φταίει μάλλον που είστε υποχρεωμένοι Να φτάσετε στο ύψος των συναισθημάτων τους. Να τεντωθείτε, να μακρύνετε, να σηκωθείτε στις μύτες των ποδιών. Για να μην τα πληγώσετε. (Γιάνους Κόρτσακ)
Αυτός, ο σπουδαίος παιδαγωγός (1879-1942), εγκατέλειψε το επάγγελμα του γιατρού για να γίνει δάσκαλος. Η απόφασή του αυτή είχε σαν βάση την πεποίθησή του ότι για την αντιμετώπιση των παιδικών προβλημάτων δεν αρκεί μια ιατρική αντιμετώπιση των συμπτωμάτων τους, αλλά απαιτείται από τους ενήλικες ριζική αλλαγή στάσης απέναντι στα παιδιά.

Όταν ήταν μικρός, ήταν ένα ήσυχο μοναχικό παιδί, που υπέφερε από την ψυχρή και αυστηρή ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο οικογενειακό του περιβάλλον. Μπορούσε να παίζει ώρες ολόκληρες μόνος του και να αρκείται στις προσωπικές παρατηρήσεις και ονειροπολήσεις. "Ένας ονειροπόλος" συνήθιζε να λέει ο πατέρας του, "ένας φιλόσοφος" διαπίστωνε η γιαγιά του.

Έκανε μεγάλες σκέψεις για μικρά πράγματα εισπράττοντας όμως την αποδοκιμασία του πατέρα του.
"Ο πατέρας μου με χαρακτήριζε βλάκα, ανόητο και, όταν θύμωνε, ηλίθιο και γάιδαρο. Μόνο η γιαγιά πίστευε στο άστρο μου. Διαφορετικά, για τον πατέρα μου ήμουν τεμπέλης, κλαψιάρης, ηλίθιος και άχρηστος". 
Ίδρυσε ορφανοτροφείο, εργαζόταν ως συμβασιούχος στο πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας, ως συγγραφέας παιδικών βιβλίων και θεατρικών έργων και ως παραγωγός μια δημοφιλούς ραδιοφωνικής εκπομπής. Το βασικό παιδαγωγικό του έργο είχε τίτλο "Πώς ν’ αγαπάς ένα παιδί" και το δεύτερο σημαντικότερο, "Το δικαίωμα του παιδιού στο σεβασμό".

Είναι αυτός, που έγραψε το διήγημα "όλα τα δάκρυα είναι πικρά" και ο οποίος ισχυριζόταν πως όποιος δεν μπορεί να το αντιληφθεί αυτό δεν μπορεί να είναι παιδαγωγός. 

Τον Οκτώβριο του 1940, κατά τη χιτλερική κατοχή της Πολωνίας, υποχρεώθηκε να μεταφέρει το ορφανοτροφείο του, εντός των τειχών του γκέτο της Βαρσοβίας. Έζησε εκεί με "τα παιδιά του" μέχρι την 5η Αυγούστου του 1942, όταν ήρθε η σειρά τους να εκτοπιστούν στο στρατόπεδο εξόντωσης Τρεμπλίνκα και να θανατωθούν μαζικά στους θαλάμους αερίων. 

Μολονότι του προσφέρθηκε η δυνατότητα να δραπετεύσει, ακόμη και την τελευταία στιγμή στην αποβάθρα των τραίνων, αρνήθηκε να το πράξει. Ο θρύλος λέει πως εκεί τον αναγνώρισε ένας γερμανός αξιωματικός ο οποίος είχε, όταν ήταν παιδί, διαβάσει τα βιβλία του. Αυτός ο αξιωματικός του είπε πως μπορεί να μην ανέβει στο τραίνο και πως δεν ισχύει γι’ αυτόν η διαταγή επιβίβασης. 

"Και τα παιδιά;" ρώτησε ο Κόρτσακ. 

"Τα παιδιά θα ανέβουν" απάντησε ο αξιωματικός. 

Η απάντηση του Κόρτσακ είναι κάτι ως απόφθεγμα-στάση ζωής, για κάθε άνθρωπο που γνωρίζει την ιστορία αυτού του σπουδαίου δασκαλου: 

"Απατάσθε κύριε! Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι, παλιάνθρωποι" 

είπε και ανέβηκε μαζί με τα παιδιά στο τραίνο.

Αντικλείδι, Και τα παιδιά; - Γιάνους Κόρτσακ


Γράφει ο Tasos Papanastasiou

Ο Γιάνους Κόρτσακ (Janusz Korczak) ήταν Πολωνός παιδίατρος, παιδαγωγός, συγγραφέας, δημοσιογράφος, κοινωνικός ακτιβιστής και αξιωματικός του πολωνικού στρατού. Το πραγματικό του όνομα ήταν Χένρυκ Γκόλντσμιτ (Henryk Goldszmit), επίσης γνωστός και ως ο Γερο-δόκτωρ ή ο Κύριος δόκτωρ. Γεννήθηκε στις 22 Ιουλίου 1878 ή 1879 στη Βαρσοβία και πέθανε στις 5 Αυγούστου 1942 στο στρατόπεδο εξόντωσης Τρεμπλίνκα.

Αντικλείδι, Και τα παιδιά; - Γιάνους Κόρτσακ




Τρεις δεκαετίες τώρα και το "The Cathedral and the Bazaar" συνεχίζει να αποτελεί πηγή έμπνευσης


Τρεις δεκαετίες τώρα και το "The Cathedral and the Bazaar" συνεχίζει να αποτελεί πηγή έμπνευσης.

Πριν από τριάντα (περίπου) χρόνια, κατά τη διάρκεια ενός Linux-Congress στη Βαβαρία, ένας αμερικανός προγραμματιστής ονόματι Eric Raymond  παρουσίασε την πρώτη έκδοση ενός κειμένου (working-paper) με τίτλο: "The Cathedral and the Bazaar" (μετάφραση: ο Καθεδρικός Ναός και το Παζάρι).



Κατά τον ίδιο, το κείμενο του, που μελετούσε κάποιες παράξενες, νέες προγραμματιστικές πρακτικές
δεν περιελάμβανε κάποια ιδιαίτερη ανακάλυψη.
Η παρουσίαση του όμως "γκρέμισε" το κτήριο.
Το γεγονός ότι η έγινε αποδεκτή (η παρουσίαση) με τόσο μεγάλο ενδιαφέρον και ενθουσιασμό από ένα κοινό στο οποίο ελάχιστοι είχαν την Αγγλική ως μητρική τους γλώσσα ήταν η επιβεβαίωση ότι ήμουν μπροστά σε κάτι πολύ σημαντικό
δήλωσε ο Raymond, ένα χρόνο αργότερα, όταν το working-paper μετατράπηκε σε βιβλίο.

Σχεδόν δύο δεκαετίες μετά από εκείνη την απογευματινή παρουσίαση στη Βαβαρία και το " The Cathedral and the Bazaar" συνεχίζει να αποτελεί πηγή έμπνευσης.

Το κείμενο αναλύει και συγκρίνει δύο διαφορετικά μοντέλα ανάπτυξης Ελεύθερου Λογισμικού / Λογισμικού Ανοιχτού Κώδικα:
  • το μοντέλο του "Καθεδρικού Ναού", στο οποίο ο πηγαίος κώδικας μιας εφαρμογής γίνεται διαθέσιμος με κάθε διανομή νέας έκδοσης της εφαρμογής αυτής, αλλά ο κώδικας που αναπτύσσεται μεταξύ των διανομών περιορίζεται αποκλειστικά μέσα σε μία ομάδα συγκεκριμένων προγραμματιστών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτού του μοντέλου ανάπτυξης είναι τα GNU Emacs και GCC.
  • το μοντέλο του "Παζαριού", στο οποίο ο κώδικας αναπτύσσεται στο διαδίκτυο, σε κοινή θέα. Ο Raymond πιστώνει στον Linus Torvalds, εμπνευστή του Linux kernel project, την ανακάλυψη αυτού του μοντέλου ανάπτυξης κώδικα, ενώ παρουσιάζει και τη δική του συνεισφορά σε αυτό το μοντέλο, όπως προέκυψε από την εμπλοκή του στο Fetchmail project.
Η κεντρική θέση του Raymond στο κείμενο (την οποία βαφτίζει "νόμο του Linus") είναι:
αν έχεις αρκετά μάτια στη διάθεση σου τα bugs (προγραμματιστικά λάθη) αποδεικνύονται πολύ λίγα...
Το κείμενο μπορείτε να το βρείτε εδώ (σε διάφορες γλώσσες) ή εδώ (στην Ελληνική).

Καλή ανάγνωση ;-)

Και με την ευκαιρία μπορείτε να παρακολουθήσετε ένα ντοκιμαντέρ που παρουσιάζει την εικοσάχρονη (τότε) πορεία του GNU, Linux, Open Source. Περισσότερα για το ντοκιμαντέρ στο imdb (κλικ εδώ).



Το κείμενο βασίστηκε στο άρθρο του Bryan Behrenshausen (κλικ εδώ) καθώς και στην wikipedia



Πώς βοηθάς τους μαθητές που μένουν πίσω;


Πώς βοηθάς τους μαθητές που μένουν πίσω;


Αφήνω την πολύ καλή ανάρτη εδώ για μελλοντική χρήση...

Πώς βοηθάς τους μαθητές που μένουν πίσω; Κατά τη γνώμη μου, τρία εμπόδια πρέπει να ξεπεραστούν: 
η δημιουργία εξατομικευμένων προγραμμάτων,
η προσαρμογή τους στην τάξη,
η λανθασμένη πεποίθηση ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.


Η δημιουργία εξατομικευμένου προγράμματος

Δε φτιάχνεται εύκολα. Απαιτείται να εντρυφήσεις στην Ειδική Αγωγή. Συνοπτικά, αξιολογείς τον μαθητή όχι για να τον κατατάξεις κάπου, π.χ., δυσλεξία, αλλά για να βρεις τι ξέρει και τι δεν ξέρει· σχεδιάζεις τι θα διδάξεις και πώς· τον αξιολογείς τακτικά. Στον σχεδιασμό μπορεί να μας βοηθήσει ο εκπαιδευτικός του Τμήματος Ένταξης, το ΚΕΣΥ ή τέλος πάντων κάποιος που ξέρει. Είναι το θεμέλιο στο οποίο θα στηριχθούν τα επόμενα βήματα.

Η προσαρμογή του στην πραγματικότητα της τάξης

Αφού σχεδιαστεί η διδασκαλία, μπορεί να εφαρμοστεί με 5 διαφορετικούς τρόπους, που είναι δυνατό να συνδυαστούν. Θα τους παρουσιάσω σε αυξανόμενη σειρά δυσκολίας.

α) Το κάνουν οι γονείς. Δε γίνεται πάντα, αλλά μας λύνει τα χέρια. Υπάρχουν γονείς που μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους και το μόνο που χρειάζεται είναι να τους δώσουμε σαφείς οδηγίες. Εμείς αξιολογούμε τον μαθητή και προτείνουμε τροποποιήσεις. Π.χ., στην Α΄ Δημοτικού από πολύ νωρίς ενημερώνω τους γονείς των παιδιών που δυσκολεύονται στη φωνημική επίγνωση, τους εξηγώ τι να κάνουν και πολύ γρήγορα υπάρχει μεγάλη βελτίωση.

β) Αν τα παιδιά είναι σχετικά μεγάλα και τους ζητάμε κάτι απλό, μπορούν να το κάνουν μόνα τους στο σπίτι. Τους εξηγούμε αναλυτικότερα τι πρέπει να κάνουν και ελέγχουμε συστηματικότερα την απόδοσή τους. Μόνο αν καταλαβαίνουν τι κάνουν είναι δυνατόν να εξασκηθούν μόνα τους. Αυτό απαιτεί μερικές φορές χρόνο. Θυμάμαι μία χρονιά στην Ε΄ Δημοτικού είχα έναν μαθητή ο οποίος μου είπε ότι δεν μπορούσε με τίποτα να μάθει την προπαίδεια του 8. Του είπα να δοκιμάσει να την πει πολλές φορές στο σπίτι του μόνος του και να δούμε πώς θα τα πάει. Την επόμενη μέρα μου είπε ότι δεν μπορούσε να θυμηθεί με τίποτα το 8Χ8. Τον συμβούλεψα να πει αρκετές φορές στο σπίτι του 8Χ8=64 και θα το βλέπαμε πάλι την επομένη. Το πρόβλημα λύθηκε με αυτές τις απλές οδηγίες και την ατομική προσπάθεια του μαθητή.

γ) Τον τρίτο τρόπο τον ονομάζω διαφοροποιημένη εξάσκηση. Αν, λ.χ., οι περισσότεροι μαθητές εξασκούνται στις διαιρέσεις, κάποιοι αδύναμοι μαθητές εξασκούνται σε κάτι άλλο ανάλογα με τις ανάγκες τους, π.χ., σε πολλαπλασιασμούς. Αυτή η διαφοροποίηση μπορεί να εφαρμοστεί σε πολλές περιπτώσεις, όπως στο γράψιμο όπου οι πιο αδύναμοι μαθητές έχουν πιο απλούς στόχους ή και άλλο θέμα ακόμα. Ο στόχος είναι να εργάζονται όλοι με εργασίες προσαρμοσμένες στις δυνατότητές τους.

δ) Ο τέταρτος τρόπος είναι να αξιοποιείς τον νεκρό χρόνο πριν το κουδούνι, όπου έχεις τελείωσει τα πάντα και δεν ξέρεις τι άλλο να κάνεις. Αυτός ο χρόνος είναι δυνατόν να αξιοποιηθεί για να διδάξεις στο παιδί κάτι πολύ συγκεκριμένο, να εξασκηθεί σε κάτι πολύ απλό, όπως στην προπαίδεια, ή να αξιολογηθεί η πρόοδός του. Μια χρονιά θυμάμαι, δίδασκα τους μήνες σε δύο μαθητές της Ε΄ Δημοτικού λίγο πριν το σχόλασμα και σιγά σιγά τους έμαθαν.

ε) Ο πέμπτος και τελευταίος τρόπος είναι ο πιο δύσκολος. Δουλεύεις όπως στα ολιγοθέσια σχολεία. Kάνεις το εξής: χωρίζεις τα παιδιά σε δύο ομάδες, την Α και τη Β. Παραδίδεις στην Α ομάδα και η Β ομάδα κάνει κάποιες εργασίες. Στη συνέχεια, παραδίδεις στη Β ομάδα και κάνει κάποιες εργασίες η Α και μετά πάλι από την αρχή. Αυτή η διαρκής εναλλαγή επιτρέπει να διδάσκεις δύο διαφορετικά πράγματα την ίδια διδακτική ώρα. Είναι σαφώς πιο δύσκολος ο έλεγχος, αλλά δυστυχώς, κάποιες φορές είναι το μόνο που μπορείς να κάνεις.

Πολύ σημαντικό είναι να διδάσκεις με βάση τις αρχές της Ειδικής Αγωγής όλους τους μαθητές. Λ.χ., να κάνεις στην άκρη το βιβλίο της Γλώσσας της Α΄ Δημοτικού και να διδάξεις όπως θα δίδασκες ένα παιδί με δυσκολίες στον γραπτό λόγο. Με αυτόν τον τρόπο εν μέρει καταργείς τις εξατομικευμένες παρεμβάσεις, ενώ εξασφαλίζεις ότι διδάσκεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, καθώς πολλές φορές αυτό που λέει η Ειδική Αγωγή είναι η καλύτερη δυνατή διδασκαλία για όλους τους μαθητές.

Η ψυχολογική υποστήριξη

Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι η πίεση που δέχεται ο εκπαιδευτικός. Για μένα η πίεση δημιουργείται για δύο λόγους: νομίζουμε ότι πρέπει να τα ξέρουμε όλα· θεωρούμε υπεύθυνο τον εαυτό μας για τις αποτυχίες.

Αν πιστεύεις ότι πρέπει να τα ξέρεις όλα, είναι λογικό να αγχώνεσαι. Οι συγκεκριμένοι μαθητές σού αποδεικνύουν σε κάθε ευκαιρία ότι δεν τα ξέρεις. Η δουλειά μας όμως δεν είναι να τα ξέρουμε όλα· η δουλειά μας είναι να μαθαίνουμε. Σιγά σιγά, με κόπο, με διάβασμα, με τη συζήτηση με ανθρώπους που ξέρουν, είναι δυνατόν να βελτιωθούμε, να πετύχουμε στόχους που στο παρελθόν φάνταζαν αδύνατοι. Για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τους αδύναμους μαθητές πρέπει να καταλάβουμε ότι μόνο με τον χρόνο θα βελτιωνόμαστε ολοένα και περισσότερο και θα πετυχαίνουμε καλύτερα αποτελέσματα. Το ξεκίνημα θα είναι άκρως απογοητευτικό.

Ο δεύτερος λόγος από τον οποίο προέρχεται η ψυχολογική φθορά είναι οι αυτοκατηγορίες. Αν και συχνά κατηγορούμε όλο το σύμπαν για την απόδοση των μαθητών μας, πιστεύω ότι, όταν είμαστε μόνοι μας, θεωρούμε τον εαυτό μας απόλυτα υπεύθυνο. Φτάνουμε στο σημείο να πιστεύουμε ότι όλοι οι μαθητές πρέπει να τα καταλαβαίνουν όλα. Δεν αντέχουμε να μείνει κάποιος πίσω· μας σκοτώνει. Είναι ένα βάρος που μας πνίγει και δεν έχει σχέση με την αλήθεια. Για να μπορέσεις να βοηθήσεις τους μαθητές σου πρέπει να απαλλαγείς από αυτήν την αντίληψη και να αποδεχτείς πως ό,τι κι αν κάνεις, κάποιοι θα μείνουν πίσω. Το θέμα είναι να προχωρούν όμως και αυτοί με βάση τις ικανότητές τους.

Οπότε τι κάνουμε; Πρώτο βήμα είναι να ξεκινήσεις με κάτι απλό, π.χ., να μάθει το παιδί τους μήνες. Με τον καιρό βελτιώνεσαι και προχωράς σε πολυπλοκότερους στόχους. Δεν είναι δυνατόν από την αρχή να κάνεις κάτι δύσκολο. Θα απογοητευτείς και θα τα παρατήσεις.

Δεύτερον, πρέπει να έχεις κατά νου πως, αν δεν κάνεις τίποτα, τα πράγματα θα χειροτερεύσουν. Έστω και μικρά, είναι βήματα προόδου. Αν δεν επιχειρήσεις κάτι, στο τέλος της χρονιάς τα πράγματα θα είναι χειρότερα.

Τρίτον, μην περιμένεις θαύματα. Το θέμα είναι η βελτίωση. Δεν είναι δυνατόν με ό,τι κάνεις ένας αδύναμος μαθητής να γίνει, και μάλιστα πολύ γρήγορα, ο κορυφαίος στην τάξη. Το πιθανότερο είναι ότι θα παραμείνει αδύναμος. Το θέμα όμως είναι να βελτιωθεί, να μάθει πέντε πράγματα, να φτάσει ψηλότερα από κει που θα έφτανε αν παρέμενες άπραγος.

Τέταρτον, είναι φυσιολογικό να τα ξεχνάνε αμέσως. Θέλει χρόνο! Οι συγκεκριμένοι μαθητές δε μαθαίνουν και τόσο εύκολα ακόμα κι αν διδάσκεις με τον καλύτερο τρόπο. Πρέπει να έχεις μεγάλη υπομονή για να δεις αποτελέσματα.

Πέμπτον, οι περισσότερες δράσεις της ειδικής αγωγής είναι εξατομικευμένη διδασκαλία, άρα, είναι λογικό να μην έχεις τέλεια αποτελέσματα, αυτά τουλάχιστον που θα είχες αν έκανες όντως εξατομικευμένη διδασκαλία. Αυτός όμως δεν είναι λόγος για να τα παρατήσεις. Απεναντίας, αυτή η διαπίστωση πρέπει να σε γεμίζει περηφάνια για όσα έχεις πετύχει.

Κάποιες φορές, συχνότερα από όσο περιμένεις, θα αποτύχεις. Δε σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψεις την προσπάθεια. Σημαίνει ότι πρέπει να αναπροσαρμόσεις τους στόχους. Προφανώς, έθεσες τον πήχη ψηλά — πώς να ξέρεις από πριν ποιος είναι ο πήχης; — και οφείλεις να τον χαμηλώσεις.

Είναι φυσιολογικό να κουραστείς, να απογοητευτείς, να θυμώσεις. Παράτα τα για λίγο και ηρέμησε. Αυτό που κάνεις είναι πολύ πιο δύσκολο από όσο φαντάζεσαι. Πόσοι εκπαιδευτικοί, όταν ήσουν μαθητής, το έκαναν; Απλώς, έχεις πέσει. Πάρε μια ανάσα και ξανασήκω. Δε γίνεται να το ζητάς από τους μαθητές σου και να τα παρατάς εσύ. Αναπροσάρμοσε τα σχέδιά σου, διάβασε παραπάνω, ζήτα βοήθεια και προχώρα! Στο τέλος, θα χαμογελάσεις.

«Καλλιεργώντας την αλγοριθμική σκέψη μαθητών/τριών με την αξιοποίηση της εκπαιδευτικής ρομποτικής»


Το επιμορφωτικό υλικό είναι διαθέσιμο ΕΔΩ



Τρίτη 18 Ιουνίου 2024

Τι κάνει ένας ελέφαντας στο Νηπιαγωγείο;


Τι κάνει ένας ελέφαντας στο Νηπιαγωγείο; 

Μία πρόταση Ψηφιακού Γραμματισμού για την προσχολική εκπαίδευση, με έμφαση στην αξιοποίηση τεχνολογιών και λογισμικού Ανοιχτής/Ελεύθερης φιλοσοφίας.

Το διδακτικό σενάριο που θα βρείτε παρακατω προτείνει ένα τρόπο αξιοποίησης των Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνιών στην προσχολική εκπαίδευση, στοχεύοντας στην προαγωγή της καλλιέργειας του ψηφιακού γραμματισμού. 

Βασισμένο στις αρχές του κοινωνικού εποικοδομισμού και της συνεργατικής μάθησης με την αξιοποίηση υπολογιστή και έχοντας ως αφόρμηση την ιστορία αλληλεγγύης του μικρού ελέφαντα Elvis και της ομάδας του, το διδακτικό σενάριο σχεδιάστηκε ως ένα ανοιχτό, συνεργατικό μικροπρόγραμμα σπουδών για το Νηπιαγωγείο που αξιοποιεί τις Ανοιχτές Τεχνολογίες, τις αρχές των κινημάτων της Ανοιχτότητας και της Παιδαγωγικής της Αλληλεγγύης και εστιάζει στην αξία της συνεργασίας, της αλληλοϋποστήριξης, της ομαδικότητας και του διαμοιρασμού της γνώσης. 

Με αυτό τον τρόπο, οι μικροί/ες μαθητές/τριες, ακολουθώντας τη διαδρομή των συνεργατικών δραστηριοτήτων του σεναρίου αποκτούν νέες γνώσεις, καλλιεργούν δεξιότητες και αναπτύσσουν θετικές στάσεις αναφορικά με τις ΤΠΕ ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζονται για την επερχόμενη βαθμίδα της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Το σενάριο παρουσιάστηκε στο 8ο Διεθνές Συνέδριο για την Προώθηση της Εκπαιδευτικής Καινοτομίας, 14-16 Οκτωβρίου 2022 στην Λάρισα.

Το πλήρες διδακτικό σενάριο είναι διαθέσιμο ΕΔΩ

Το διδακτικό σενάριο όπως δημοσιεύτηκε στα πρακτικά του συνεδρίου είναι διαθέσιμο ΕΔΩ

Τα φύλλα εργασίας σε επεξεργάσιμη μορφή (στην πλατφόρμα Canvas) είναι διαθέσιμα ΕΔΏ

Το διδακτικό σενάριο υλοποιήθηκε κατά τα σχολικά έτη 2021-22, 2022-23 και 2023-24 στο πλαίδιο δράσης συνεργασίας του Γυμνασίου/Λυκείου με το Νηπιαγωγείο του ΠΣΠΘ και ειδικότερα των εκπαιδευτικών πληροφορικής Φίλιππου Κουτσάκα και Εμμανουήλ Κοσμίδη και της Νηπιαγωγού Μαστοροδήμου Σταυρούλας. 
Στο πρόγραμμα συμμετείχαν οι τελειόφοιτοι φοιτητές/τριες του τμήματος Πληροφορικής του ΑΠΘ Ειρήνη Τσατρσούλα, Γιώργος Τσαμπατσίδης.

Φωτογραφικό υλικό από την υλοποίηση της δράσης διαθέσιμο ΕΔΩ





Πέμπτη 6 Ιουνίου 2024

Σύστημα Ασφαλούς Μετάδοσης Θεμάτων - SAM


Εδώ είπα να μαζέψω τις σχετικές πληροφορίες με το Σύστημα Ασφαλούς Μετάδοσης (ΣΑΜ) των θεμάτων σε μία ανάρτηση (αχρείαστα να 'ναι...)

Κατ' αρχή το ΣΑΜ είναι το σύστημα που διεκπαιρεώνει τη λήψη και την εκτύπωση των θεμάτων των Πανελληνίων Εξετάσεων στα εξεταστικά κέντρα όλης της χώρας.

Αποτελείται από το παρακάτω υλικό:

  1. Μini PC Maxtang VBR-30 με λειτουργικό σύστημα MS Windows
  2. Laser Printer Lexmark C2425DW
  3. Router Draytek Vigor 2912
  4. USB Mobile Broadband USB Modem HUAWEI E3372h-153
  5. Πολύπριζο Legrand694651
  6. OTP Token FortiToken200
  7. Keyboard/Mouse (Combo)

Η συνολική εικόνα του συστήματος μοιάζει κάπως έτσι...



Αρκετές ημέρες πριν τις πανελλαδικές εξετάσεις γίνοται δοκιμαστικές αποστολές ώστε να ελεγθεί η καλή λειτουργία του συστήματος το οποίο σημειωτέον παραμένει ανενεργό το υπόλοιπο χρονικό διάστημα...

Πριν την χρήση του συστήματος θα πρέπει να γίνει Έλεγχος Καλής Λειτουργίας ΣΑΜ, οι σχετικές οδηγίες είναι ΕΔΩ

Οι σύντομες οδηγίες του ΣΑΜ είναι διαθέσιμες ΕΔΩ

Ένα κεφάλαιο από μόνος του είναι ο εκτυπωτής του συστήματος.

Αναλυτικές οδηγίες χρήσης (manual) του εκτυπωτή είναι διαθέσιμες ΕΔΩ

Σύντομες οδηγίες χρήσης του εκτυπωτή είναι διαθέσιμες ΕΔΩ

Δευτέρα 3 Ιουνίου 2024

Podcast Press Play: Η αξία του παιχνιδίου


Σε αυτό το επεισόδιο, οι ομιλητές του TED περιγράφουν πώς όλες οι μορφές διασκέδασης - από το πέταγμα μιας μπάλας μέχρι τα βιντεοπαιχνίδια - μπορούν να μας κάνουν πιο έξυπνους, πιο λογικούς και πιο συνεργατικούς. (Αρχική ημερομηνία μετάδοσης: 27 Μαρτίου 2015),

Το επεισόδιο είναι διαθέσιμο ΕΔΩ



Κυριακή 2 Ιουνίου 2024

Is Your School Using Toxic Positivity To Exploit You? The 5 Biggest Red Flags


Με τη σχολική χρονιά να φτάνει το τέλος της και τους απολογισμούς να πέφτουν σας βροχή αναρτώ εδώ ένα άρθρο ως τροφή για σκέψη, προβληματισμό, ανα-στοχασμό, αναπλαισίωση και όλα αυτά τα ωραία που έχουμε εντάξει στο λεξιλόγιο μας τα τελευταία χρόνια...

Ο τίτλος του άρθρου είναι "Is Your School Using Toxic Positivity To Exploit You? The 5 Biggest Red Flags" και είναι διαθέσιμο  (στην αγγλική γλώσσα) από την ιστοσελίδα "We ARE Teachers"

Κάντε μία ανάγνωση και δείτε πόσες στις πέντε (x/5) κόκκινες σημαίες (red flags που λέγαμε και στο χωριό μου) σηκώνεται όταν σκέφτεστε το σχολείο σας;

Εξαίρεση αποτελεί το 2 (Taking work home) μιας και στην Ελληνική πραγματικότητα οι ανύπαρκτες υποδομές δεν επιτρέπουν τη δουλεία στο σχολείο. Για παράδειγμα το γραφείο του Συλλόγου Διδασκόντων είναι "φάση κοινόβιο" στο οποίο απολαμβάνεις λιγότερη ιδιοτικότητα από ότι οι κατασκηνωτές στο Woodstock, μοιράζεσαι ένα γραφείο (έπιπλο) στην καλύτερη περίπτωση με δύο άλλους συναδέλφους και ένα γραφείο (αίθουσα) 25-30 τ.μ. με άλλα 30 άτομα. Βιβλιοθήκες / αναγνωστήρια είτε δεν υπάρχουν καθόλου είτε έχουν κλείσει / μετατραπεί σε αίθουσες διδασκαλίας... Τα παραπάνω καθιστούν αδύνατη τη εργασία / προετοιμασία στον χώρο του σχολείου και αναπόφευκτα όλη η δουλειά γίνεται στο σπίτι...

Διαβάστε λοιπόν το αρθράκι, αναστοχαστείτε κάντε κουράγιο έναν ακόμη απαιτητικό μήνα και καλό Καλοκαίρι!!!





Κυριακή 19 Μαΐου 2024

Ας Scratch-άρουμε λιγάκι...


Ας Scratch-άρουμε λιγάκι...

Συνδεόμαστε στο Scratch από εδώ: https://scratch.mit.edu/

Δραστηριότητες για το Scratch

  1. Παιχνίδι ερωτήσεων ΕΔΏ
  2. Ονόματα που χορεύουν ΕΔΏ
  3. Μια μπαλαρίνα και το Λάπτοπ της ΕΔΩ
  4. Παιχνίδι κυνηγητού ΕΔΏ
  5. Ας παίξουμε μουσική (Οδηγίες ΕΔΩ το ίδιο το έργο ΕΔΩ)
  6. Μία αρκούδα στο δάσος ΕΔΏ
  7. Αγώνες Αυτοκινήτων  ΕΔΏ 
  8. Χριστουγεννιάτικο βίντεο κλικ ΕΔΩ

Πώς αναζητούμε άλλες δραστηριότητες σε Scratch

Παιχνίδι ερωτήσεων Σωστού/Λάθους για τις απόκριες ΕΔΩ

Αφού παίξετε το παιχνίδι "Δείτε Μέσα" και μελετήστε τις εντολές του παιχνιδιού

Διάλογος και μεταμφίεση σε μάγισσα και εξωγήινο ΕΔΩ

Αφού παίξετε το παιχνίδι "Δείτε Μέσα" και μελετήστε τις εντολές του παιχνιδιού

Στη συνέχεια δημιουργήστε έναν δικό σας διάλογο στο Scratch για το τι θα θέλατε να ντυθείτε εσείς φέτος :-)

Μπορείτε να αναζητήσετε και να αξιοποιήσετε δραστηριότητες που έχουν δημιουργήσει άλλοι μαθητές σε Scratch. Περισσότερα ΕΔΩ και ΕΔΏ

Αναζητήστε ένα πρόγραμμα/παιχνίδι για κάποιο θέμα που σας ενδιαφέρει/αρέσει, "Δείτε Μέσα" στις εντολές του, Δημιουργήστε αντίγραφο, Τροποποιήστε το και Μοιραστείτε με το άλλους μικρούς προγραμματιστές :-)






Τρίτη 23 Απριλίου 2024

Τα βιβλία των σχολικών μας χρόνων είναι εδώ...



Βρήκα επιτέλους τα τρία Ανθολόγια (μου). Αυτά που είχα ως μαθητής Δημοτικού της δεκαετίας του '80 (πρόδωσα ηλικία ;-) )

Τα αναζητούσα εδώ και πολύ καιρό για δύο λόγους. 
Ο ένας (ο προφανής) σχετίζεται με τη νοσταλγία για (σχεδόν) κάθε-τι παλιό, η οποία συνειδητοποιώ ότι αυξάνει με γεωμετρική πρόοδο όσο περνούν τα χρόνια. 

Ο δεύτερος προέκυψε όταν συνειδητοποίησα ότι πολλές από τις ιστοριούλες / παραμυθάκια που λέω στις μικρές μου κατά τη διάρκεια του φαγητού ή πριν τον ύπνο προέρχονται από το Ανθολόγιο που είχα στις πρώτες (Α και Β) τάξεις του δημοτικού. Παραμυθάκια όπως το "Ένα τσαμπί σταφύλι", το "Αρνίτσι-μπίτσι" και το "Γιατί τα σκυλιά κυνηγούν τις γάτες και οι γάτες τους ποντικούς" ήταν τα πρώτα που διάβαζα και ξανά-διάβαζα μόνος μου (πια) τα μεσημέρια του Καλοκαιριού μεταξύ της Α' και Β' τάξης του Δημοτικού. Μάλλον για αυτό έχουν τυπωθεί τόσο βαθιά στη μνήμη μου...


Τα βρήκα λοιπόν (αυτά και πολλά ακόμη βιβλία των μαθητικών μου χρόνων) στην "Ιστορική βιβλιοθήκη" του ΙΕΠ (κλικ εδώ).

Η ψηφιακή βιβλιοθήκη του ΙΕΠ διαθέτει περίπου 6000 ψηφιοποιημένα βιβλία από το χρονικό διάστημα 1828-1980. 


Και επειδή άλλη χάρη έχει το χαρτί (και άλλη το τάμπλετ) με πέντε ευρώ εκτύπωσα και έδεσα το πρώτο από τα τρία, σαν κανονικό βιβλίο. Αν πάτε σε κάποιο μεγάλο "φωτοτυπάδικο" και είστε και μερακλήδες μπορείτε να κάνετε μέχρι και δέσιμο με σκληρό εξώφυλλο :-).

Αρνίτσι-μπίτσι έλα άνοιξε, χλωρή βοσκίτσα σου 'φερα...
Ξεφυλλίζοντας το μάτι μου σκάλωσε στην χαρακτηριστική εικονογράφιση (αφηρημένη, μονοχρωμία, πολλά γεωμετρικά σχήματα που θυμίζουν παραδοσιακά κεντήματα) και ξανά-θυμήθηκα ιστοριούλες όπως η "Μερμηγκοφωλιά",  "Ο Γιαννάκης και ο Φλοξ", "Λύκος, Αλεπού και Γαίδαρος", "Ντίλι-ντίλι το καντίλι" και τόσα άλλα...

Κάντε κλικ εδώ λοιπόν και σας εύχομαι καλό (νοσταλικό) ταξίδι στο παρελθόν...

Δευτέρα 22 Απριλίου 2024

Τι γνωρίζει η Google για εσένα και άλλα θέματα προσωπικών δεδομένων...


 Γνωρίζει η Google τη γεωγραφική μου θέση;

Μπορώ να απενεργοποιήσω αυτή τη δυνατότητα;

Σε ποιές εφαρμογές έχω δώσει πρόσβαση στα δεδομένα μου;

Κρατάει το youtu ιστορικό αναζητήσεων;

Αυτά και πολλά ακόμη θα συζητήσουμε παρακολουθώντας την παρουσίαση που ακολουθεί...





Κυριακή 14 Απριλίου 2024

Από την Ψευδο-Γλώσσα στην Python, μία παρουσίαση δρόμος...


Στόχος

Πατάμε πάνω στις γνώσεις μας στην Ψευδο-Γλώσσα και κάνουμε μία σύντομη βουτικά στην Python ;-)

Ειδικότερα οι μαθητές/τριες θα μπορούν να

  • αναγνωρίζουν εντολές της γλώσσας προγραμματισμού Python και να τις αντιστοιχούν με εντολές της ψευδογλώσσας
  • μετατρέπουν απλά προγράμματα από ψευδογλώσσα σε Python
  • εκτελούν προγράμματα γραμμένα σε Python
  • κάνουν αποσφαλμάτων προγραμμάτων γραμμένων σε Python
Ανοίξτε την παρουσίαση...


Τι είναι η Python?

Η Python είναι μια υψηλού επιπέδου γλώσσα προγραμματισμού πολλαπλών χρήσεων, που υποστηρίζει τόσο τον αντικειμενοστραφή προγραμματισμό όσο και το structured programming. Είναι αρκετά ευέλικτη και προσφέρει πολλές λειτουργίες χρησιμοποιώντας standard libraries, που επιτρέπουν την εύκολη υλοποίηση σύνθετων εφαρμογών.

Η βασική φιλοσοφία πίσω από την συγκεκριμένη τεχνολογία βασίζεται στην απλότητα και την υψηλή αναγνωσιμότητα κώδικα. Παρέχει διάφορα modules και packages για τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος, που περιέχει γραφικά (Graphical User Interface – GUI). Αυτός είναι ένας βασικός λόγος για τον οποίο χρησιμοποιείται ευρέως στον τραπεζικό, χρηματοοικονομικό και ασφαλιστικό κλάδο καθώς και σε άλλους τομείς όπου υπάρχουν πολλά δεδομένα και απαιτείται η δημιουργία εξατομικευμένης εμπειρίας (personalized experience) για τον χρήστη.








Δευτέρα 8 Απριλίου 2024

Το βιογραφικό μας :-)


 Ας κουβεντιάσουμε για το βιογραφικό μας...


Για να συντάξετε το βιογραφικό σας μπορείτε να αξιοποιήσετε ένα από τα παρακάτω πρότυπα του ιστότοπου Zety.com

  • Παράδειγμα βιογραφικού εφήβου διαθέσιμο ΕΔΩ
  • Παράδειγμα βιογραφικού μαθητή/τριας λυκείου / γυμνασίου ΕΔΩ
  • Άλλα παραδείγματα βιογραφικών ΕΔΩ

Εναλλακτικά μπορείτε να δημιουργήσετε το βιογραφικό σας αξιοποιώντας την πλατφόρμα Europass . Πρόκειται για ένα σύνολο δωρεάν διαδικτυακών εργαλείων για τη διαχείρηση των δεξιοτήτων των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ακολουθεί ένα σχετικό βίντεο






Κυριακή 31 Μαρτίου 2024

Τρίτη 26 Μαρτίου 2024

The terrible cost of phone-based childhood


Ένα συγκλονιστικό άρθρο του Jonathan Haidt για το τρομαχτικό κόστος / αντίκτυπο της χρήσης smart phones στα παιδιά μικρής ηλικίας 

Το κείμενο είναι διαθέσιμο ΕΔΩ. Προσφέρεται επίσης και σε (ιδιαίτερα βολική) ηχητική μορφή.

Μπορεί να είναι λιγάκι μεγαλούτσικο αλλά με το που το ξεκινάς δεν μπορείς να σταματήσεις...

Αναδεικνύει βήμα-βήμα το τρομακτικό αντίκτυπο της χρήσης των έξυπνων κινητών από παιδιά μικρής ηλικίας...

Ξεκινάει παρουσιάζοντας "The Decline of Play and Independence" που ξεκίνησε στο τέλος της δεκαετίας του 80, συνεχίζει παρουσιάζοντας "The Arrival of Virtual World in Two Waves" καθώς και τον συνεπακόλουθο "Techno-optimism" που είχε ως αποτέλεσμα "the Birth of the Phone-Based Childhood".
Και μετά αρχίζει το σκληρό κομμάτι στο οποίο παρουσιάζειται "The High Cost of a Phone-Based Childhood" το "So Many Harms" συνεχίζει με το "Young People Don’t Like Their Phone-Based Lives" και το "Collective-Action Problems" για να κλείσει προτείνοντας λύσεις (;) στο "Four Norms to Break Four Traps" και στο "What Are We Waiting For?"

Αν δεν έχετε χρόνο αρκεί να διαβάσετε την εισαγωγή και αν σας δυσκολεύουν τα Αγγλικά παραθέτω στη συνέχεια μία ψιλο-επιμελημένη αυτόματη μετάφραση της Εισαγωγής στα Ελληνικά...

Ακούστε το και προβληματιστείτε...


(Πρέπει) να τελειώνουμε (άμεσα) με την βασισμένη σε έξυπνα κινητά εφηβία

By Jonathan Haidt

Κάτι πήγε ξαφνικά και φρικτά στραβά για τους εφήβους στις αρχές της δεκαετίας του 2010. Τα ποσοστά κατάθλιψης και άγχους στις Ηνωμένες Πολιτείες - τα οποία ήταν αρκετά σταθερά κατά τη δεκαετία του 2000 - αυξήθηκαν κατά περισσότερο από 50% σε πολλές μελέτες από το 2010 έως το 2019. Το ποσοστό αυτοκτονιών αυξήθηκε κατά 48% για εφήβους ηλικίας 10 ετών στα 19. Για τα κορίτσια ηλικίας 10 έως 14 ετών, αυξήθηκε κατά 131%.

Το πρόβλημα δεν περιοριζόταν στις ΗΠΑ. Παρόμοια μοτίβα εμφανίστηκαν περίπου την ίδια περίοδο στον Καναδά, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, τις σκανδιναβικές χώρες και όχι μόνο. Με ποικίλα μέτρα και σε διάφορες χώρες, τα μέλη της Generation Z (γεννημένα το 1996 και μετά) υποφέρουν από άγχος, κατάθλιψη, τάσεις αυτοτραυματισμού και σχετικές διαταραχές σε ποσοστά υψηλότερα από οποιαδήποτε άλλη γενιά για την οποία διαθέτουμε δεδομένα.

Η πτώση σε όλους τους δείκτες της ψυχικής υγείας είναι μόνο ένα από τα πολλά σημάδια ότι κάτι πήγε στραβά. Η μοναξιά και η έλλειψη φιλικών σχέσεων μεταξύ των Αμερικανών εφήβων άρχισαν να αυξάνονται γύρω στο 2012. Τα ακαδημαϊκά επιτεύγματα μειώθηκαν επίσης. Σύμφωνα με το "The Nation's Report Card", οι επιδόσεις στην ανάγνωση και στα μαθηματικά άρχισαν να μειώνονται για τους μαθητές των ΗΠΑ μετά το 2012, αντιστρέφοντας δεκαετίες αργής αλλά γενικά σταθερής αύξησης. Το τεστ της PISA, το σημαντικότερο διεθνές μέτρο των εκπαιδευτικών τάσεων, καταγράφει μειωμένες επιδόσεις στα μαθηματικά, στην ανάγνωση και οι επιστήμες παγκοσμίως, ξεκινώντας και αυτό από τις αρχές της δεκαετίας του 2010.

Καθώς τα μεγαλύτερα μέλη του Gen Z πλησιάζουν την ηλικά των 20, τα προβλήματά τους μεταφέρονται και στην ενηλικίωση. Οι νεαροί ενήλικες βγαίνουν λιγότερο, έχουν λιγότερες κάνουν σεξουαλικές επαφές και δείχνουν λιγότερο ενδιαφέρον να αποκτήσουν παιδιά από τις προηγούμενες γενιές. Είναι πιο πιθανό να παραμείνουν στην οικογενειακή στέγη. Είναι λιγότερο πιθανό να βρουν δουλειά ως έφηβοι ενώ οι εργοδότες δηλώνουν ότι είναι πιο δύσκολο να συνεργαστείς μαζί τους. Πολλές από αυτές τις τάσεις ξεκίνησαν με προηγούμενες γενιές, αλλά οι περισσότερες από αυτές επιταχύνθηκαν με το Gen Z.

Έρευνες δείχνουν ότι τα μέλη του Gen Z είναι πιο ντροπαλά / εσωστρεψή και πιο απρόβλεπτα από τις προηγούμενες γενιές ενώ η τάση τους να αναλαμβάνουν λιγότερα ρίσκα μπορεί να τα κάνει λιγότερο φιλόδοξα. Σε συνέντευξή του τον περασμένο Μάιο, ο συνιδρυτής του OpenAI Sam Altman και ο συνιδρυτής της Stripe, Patrick Collison, σημείωσαν ότι, για πρώτη φορά από τη δεκαετία του 1970, κανένας από τους εξέχοντες επιχειρηματίες της Silicon Valley δεν είναι κάτω των 30 ετών. «Κάτι έχει πάει πραγματικά στραβά», είπε ο Altman . Σε μια κατ' εξοχήν νέα βιομηχανία, θα πρέπει να μας προβληματίζει η ξαφνική απουσία νεαρών επιχειρηματιών (κοντά στην ηλικάι των 20).

Οι γενιές δεν είναι μονολιθικές, φυσικά. Πολλοί νέοι ανθίζουν. Συνολικά, ωστόσο, η Gen Z έχει κακή ψυχική υγεία και υστερεί σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές σε πολλές σημαντικές μετρήσεις. Και αν μια γενιά τα πάει άσχημα ––αν είναι πιο ανήσυχη και καταθλιπτική και ξεκινά οικογένειες, σταδιοδρομίες και σημαντικές εταιρείες με πολύ χαμηλότερο ρυθμό από τις προηγούμενες γενιές– τότε οι κοινωνιολογικές και οικονομικές συνέπειες θα είναι βαθιές για ολόκληρη την κοινωνία.

Τι συνέβη στις αρχές της δεκαετίας του 2010 που άλλαξε την ανάπτυξη των εφήβων και επιδείνωσε την ψυχική υγεία; Οι θεωρίες αφθονούν, αλλά το γεγονός ότι παρόμοιες τάσεις εντοπίζονται σε πολλές χώρες παγκοσμίως σημαίνει ότι τα γεγονότα και οι τάσεις που είναι ειδικά για τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να είναι η κύρια ιστορία.

Νομίζω ότι η απάντηση μπορεί να δηλωθεί απλά, αν και η υποκείμενη ψυχολογία είναι περίπλοκη: ήταν τα χρόνια που οι έφηβοι σε πλούσιες χώρες αντάλλαζαν τα κινητά τους τηλέφωνα με smartphone και μετακόμισαν πολύ περισσότερο την κοινωνική τους ζωή στο Διαδίκτυο—ιδίως σε πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης σχεδιασμένες για virality και εθισμός. Από τη στιγμή που οι νέοι άρχισαν να κουβαλούν ολόκληρο το Διαδίκτυο στις τσέπες τους, διαθέσιμο σε αυτούς μέρα και νύχτα, άλλαξε τις καθημερινές τους εμπειρίες και τις αναπτυξιακές τους οδούς σε γενικές γραμμές. Η φιλία, τα ραντεβού, η σεξουαλικότητα, η άσκηση, ο ύπνος, οι ακαδημαϊκοί, η πολιτική, η οικογενειακή δυναμική, η ταυτότητα—όλα επηρεάστηκαν. Η ζωή άλλαξε γρήγορα και για τα μικρότερα παιδιά, καθώς άρχισαν να έχουν πρόσβαση στα smartphone των γονιών τους και, αργότερα, απέκτησαν τα δικά τους iPad, φορητούς υπολογιστές, ακόμη και smartphone κατά τη διάρκεια του δημοτικού σχολείου.

Ως κοινωνικός ψυχολόγος που έχει μελετήσει επί μακρόν την κοινωνική και ηθική ανάπτυξη, έχω συμμετάσχει σε συζητήσεις σχετικά με τις επιπτώσεις της ψηφιακής τεχνολογίας εδώ και χρόνια. Τυπικά, τα επιστημονικά ερωτήματα έχουν πλαισιωθεί κάπως στενά, για να διευκολυνθεί η αντιμετώπισή τους με δεδομένα. Για παράδειγμα, οι έφηβοι που καταναλώνουν περισσότερα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν υψηλότερα επίπεδα κατάθλιψης; Η χρήση smartphone λίγο πριν τον ύπνο επηρεάζει τον ύπνο; Η απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις συνήθως είναι ναι, αν και το μέγεθος της σχέσης είναι συχνά στατιστικά μικρό, γεγονός που οδήγησε ορισμένους ερευνητές στο συμπέρασμα ότι αυτές οι νέες τεχνολογίες δεν ευθύνονται για τις γιγαντιαίες αυξήσεις των ψυχικών ασθενειών που ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του 2010 .

Αλλά προτού μπορέσουμε να αξιολογήσουμε τα στοιχεία για οποιαδήποτε πιθανή λεωφόρο βλάβης, πρέπει να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να θέσουμε ένα ευρύτερο ερώτημα: Τι είναι η παιδική ηλικία –-συμπεριλαμβανομένης της εφηβείας––και πώς άλλαξε όταν τα smartphones μετακινήθηκαν στο κέντρο της; Αν πάρουμε μια πιο ολιστική άποψη για το τι είναι η παιδική ηλικία και τι πρέπει να κάνουν τα μικρά παιδιά, τα δίδυμα και οι έφηβοι για να ωριμάσουν σε ικανούς ενήλικες, η εικόνα γίνεται πολύ πιο ξεκάθαρη. Η ζωή που βασίζεται σε smartphone, όπως αποδεικνύεται, αλλάζει ή παρεμβαίνει σε μεγάλο αριθμό αναπτυξιακών διαδικασιών.

Η εισβολή των smartphone και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης δεν είναι οι μόνες αλλαγές που έχουν παραμορφώσει την παιδική ηλικία. Υπάρχει ένα σημαντικό παρασκήνιο, που ξεκίνησε ήδη από τη δεκαετία του 1980, όταν αρχίσαμε να στερούμε συστηματικά από παιδιά και εφήβους την ελευθερία, το παιχνίδι χωρίς επίβλεψη, την ευθύνη και τις ευκαιρίες για ανάληψη κινδύνων, τα οποία προάγουν την ικανότητα, την ωριμότητα και την ψυχική υγεία. Αλλά η αλλαγή στην παιδική ηλικία επιταχύνθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 2010, όταν μια γενιά ήδη στερημένη από ανεξαρτησία παρασύρθηκε σε ένα νέο εικονικό σύμπαν που φαινόταν ασφαλές για τους γονείς αλλά στην πραγματικότητα είναι πιο επικίνδυνο, από πολλές απόψεις, από τον φυσικό κόσμο.

Ο ισχυρισμός μου είναι ότι η νέα παιδική ηλικία που βασίζεται στο τηλέφωνο που διαμορφώθηκε πριν από περίπου 12 χρόνια αρρωσταίνει τους νέους και εμποδίζει την πρόοδό τους στην άνθηση στην ενήλικη ζωή. Χρειαζόμαστε μια δραματική πολιτισμική διόρθωση και τη χρειαζόμαστε τώρα.