το ιστολόγιο ενός Κύριου των Υπολογιστών ;-)

Άδεια χρήσης περιεχομένου

Creative Commons Licence
Το περιεχόμενο του ιστολογίου παρέχεται με άδεια χρήσης Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.

Τρίτη 12 Απριλίου 2022

Κεφάλαιο 3: Πολυμέσα


Υλικό Μελέτης

Το "Κεφάλαιο Β-3: Πολυμέσα" του σχολικού βιβλίου είναι διαθέσιμο ΕΔΩ

Ακολουθεί η σχετική παρουσίαση για τα πολυμέσα 


Δραστηριότητα

Συνδεθείτε στην ιστοσελίδα https://www.kimovil.com/el/, εντοπίστε τα χαρακτηριστικά της οθόνης του κινητού σας τηλεφώνου και καταγράψτε τα (στο τετράδιο σας), ώστε να τα συζητήσουμε στο επόμενο μάθημα.
Για παράδειγμα η οθόνη του δικού μου κινητού έχει τα παρακάτω χαρακτηριστικά
Ανάλυση 1080 x 2248 px
Πυκνότητα 402 ppi
Φωτεινότητα 600 cd/m²
60000:1 λόγος αντίθεσης





Τρίτη 5 Απριλίου 2022

Διδακτικό Σενάριο Ρομποτικής με Open Roberta


Οδηγίες χρήσης για το περιβάλλον προσομοίωσης Open Roberta ΕΔΩ

Η πρώτη δραστηριότητα ΦΕ1: Κίνηση στον χώρο ΕΔΩ

Η δεύτερη δραστηριότητα ΦΕ2: Κίνηση με τον αισθητήρα χρώματος - 1 ΕΔΩ

Η τρίτη δραστηριότητα ΦΕ3: Κίνηση με τον αισθητήρα χρώματος - 2 ΕΔΩ


Κυριακή 3 Απριλίου 2022

Ερευνητική Εργασία Α Λυκείου


Στο μάθημα Εφαρμογές Πληροφορικής της Α’ Γενικού Λυκείου, κατά τη διάρκεια του δεύτερου τετραμήνου, οι μαθητές εκπονούν μία ερευνητική εργασία, η βαθμολογία της οποίας αποτελεί το 50% του βαθμού του τετραμήνου αυτού.

Οι ερευνητικές εργασίες θα εκπονηθούν σε ομάδες των 2-3 μελών. Οι ομάδες ορίζονται από τον διδάσκοντα (σε συνεννόηση με τους μαθητές/τριες).

Διάρκεια: δύο εβδομάδες (04/04-17/04/2022).

Προθεσμία υποβολής: 17/04/2022

Σε αυτό το διάστημα, στις δια ζώσης συναντήσεις μας λύνονται απορίες, πραγματοποιούνται συζητήσεις ανατροφοδότησης, γίνοται παρουσιάσεις των μαθητών/ριών, ώστε να αναδεικνύεται η εξέλιξη των εργασιών, να εντοπίζονται εμπόδια και να αντιμετωπίζονται με κατάλληλο τρόπο. 

Αναλυτικές Οδηγίες για τις εργασίες θα βρείτε ΕΔΩ

Συμπληρώστε την φόρμα που θα βρείτε ΕΔΩ (απαιτείται λογαριασμός @pspth.edu.gr)

Οδηγίες για
  • Δημιουργία Ερωτηματολογίου με Google Forms ΕΔΩ
  • Δημιουργία Παρουσίασης με Google Slides ΕΔΩ
  • Δημιουργία Κειμένου με Google Docs ΕΔΩ
Παράδειγμα Εργασίας με θέμα: "Μελέτη του αντίκτυπου της καραντίνας στο χρόνο που περνούν οι έφηβοι μαθητές μπροστά σε οθόνες"
  • Παράδειγμα Αναφοράς (Report) Εργασίας ΕΔΩ
  • Παράδειγμα Παρουσίασης (Presentation) Εργασίας ΕΔΩ




Πέμπτη 31 Μαρτίου 2022

Tagged: μια μικρού μήκους ταινία σχετικά με το sexting...


Η ταινία μικρού μήκους με τίτλο "Tagged" θίγει με εύστοχο τρόπο δύσκολα ζητήματα (ηλεκτρονικός εκφοβισμός, sexting, κλπ) και αποτελεί μια πρώτης τάξεως αφορμή για συζήτηση και προβληματισμό στην τάξη.

Η ταινία διαδραματίζεται σε ένα σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Πρωταγωνιστές είναι μία ομάδα μαθητριών η οποία δημοσιεύει, σε ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης, μια επίμαχη φωτογραφίας εκθέτοντας έναν ζευγάρι συμμαθητών τους. Η δημοσίευση της φωτογραφίας δημιουργεί μία σειρά αλυσιδωτών αντιδράσεων που ξεφεύγει από τα όριο στου σχολείου και εν τέλει εμπλέκουν τους πάντες σε... εεεε δείτε την...

Η ταινία (με ελληνικούς υπότιτλους) είναι διαθέσιμη εδώ.

Την ταινία συνοδεύει πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό (παρουσίαση, οδηγίες εκπαιδευτικού, υλικό για μαθητές, poster, κλπ) διαθέσιμο εδώ.

Καλή θέαση (διάρκεια ταινίας 18:25)

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2022

LEGO Spike Prime Building Instructions


Οδηγίες συναρμολόγησης του Basic Drive του Spike Prime set της Lego

Basic Drive-1 εδώ: https://drive.google.com/file/d/13H4Z-Qe4QaawPvff-CR9jyyrGdanIH_E/view?usp=sharing

Οδηγίες για επεκτάσεις εδώ: https://drive.google.com/drive/folders/16tDllthdEd5QY1_rzmVcihpGz5LNuFVV?usp=sharing



Δευτέρα 28 Μαρτίου 2022

Λειτουργικά Συστήματα


Το κεφάλαιο από το σχολικό βιβλίο είναι διαθέσιμο εδώ: http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2716/Pliroforiki_B-Lykeiou_html-empl/index3_1.html

Ακολουθεί παρουσίαση για τα Λειτουργικά Συστήματα...





Πέμπτη 17 Μαρτίου 2022

Project Amelie: Εκπαίδευση στον Αλφαβητισμό των Μέσων για την αντιμετώπιση της διαδικτυακής ρητορικής μίσους


Το πρόγραμμα προηγμένης εκπαίδευσης στον αλφαβητισμό των μέσων για την αντιμετώπιση της διαδικτυακής ρητορικής μίσους AMeLie έχει ως κύριο στόχο την εκπαίδευση της σχολικής κοινότητας σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης της διαδικτυακής ρητορικής μίσους.

Για το σκοπό αυτό προσφέρει μεθόδους και εργαλεία κάτω από την άνοιχτή άδεια χρήσης "Αναφορά δημιουργού - Μη Εμπορική χρήση - Όχι Παράγωγα" (CC BY-NC-ND).

Πυρήνας του προγράμματος είναι το Μανιφέστο της μη εχθρικής επικοινωνίας το οποίο εντός της Αγγλικής έχει μεταφραστεί μέχρι στιγμής σε πολλές γλώσσες μεταξύ των οποίων τα Νέα Ελληνικά αλλά και τα Αρχαία Ελληνικά

Ακολουθούν κάποια από τα πολύ χρήσιμα διδακτικά σενάρια / φύλλα του προγράμματος που απευθύνονται σε μαθητές/τριες 10-14 και 14-18 ετών:


    

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2022

Δημιουργία Ψηφιακών Αφηγήσεων με το StoryBoardThat


 Δημιουργούμε ψηφιακές αφηγήσεις με το online λογισμικό StoryBoardThat

Παρακολουθήστε το παρακάτω tutorial (5 mins)

Η παρακάτω παρουσίαση παρουσιάζει τα σημαντικότερα σημεία του StoryBoardThat





Κυριακή 13 Μαρτίου 2022

Ψηφιακή και πραγματική ταυτότητα...


Η Justine Sacco, λίγο πριν μπει στην πρήση από Λονδίνο προς Κέιπ Τάουν αναρτά ένα τούιτ το οποίο θα αλλάξει με τον πιό δραματικό τρόπο τη ζωή της. Η ψηφιακή της προσωπικότητα θα πάρει τον έλεγχο της πραγματικής της προσωπικότητας στην εποχή των social media...

Η ομιλία του Jon Ronson είναι διαθέσιμη ΕΔΩ

Αναζητήστε παρόμοιες ιστορίες στο διαδίκτυο...




Τετάρτη 9 Μαρτίου 2022

Τρίτη 8 Μαρτίου 2022

Hedy Lamarr: Η πληροφορικός του μήνα


Η Hedy Lamarr εκτός από μια λαμπερή ηθοποιός ήταν και μια σπουδαία εφευρέτρια, την οποία ονομάζουν «η μητέρα του Wi-Fi και άλλων ασύρματων επικοινωνιών όπως το GPS και τα Bluetooth».

Η εφεύρεσή της δεν βοήθησε απλά την ανάπτυξη του wi-fi, έκανε κάτι πιο πολύπλοκο. Η πατέντα της αποτέλεσε τον πρόδρομο για την δημιουργία ασύρματων στρατιωτικών (crypto) δικτύων για ασφαλή (από υποκλοπές και παρεμβολές) μεταφορά δεδομένων.

Η ιδέα της για την εναλλαγή 88 διαφορετικών συχνοτήτων εμπνεύστηκε από τον αριθμό των πλήκτρων του πιάνου. Και αυτό το οφείλει στη μητέρα της, η οποία ήταν πιανίστρια.

Η Hedy Lamarr ήταν μια Αμερικανίδα ηθοποιός Αυστριακής καταγωγής και εφευρέτρια η οποία πρωτοπόρησε στην τεχνολογία (spread-spectrum communication) που κάποια στιγμή θα δημιουργούσε την βάση για τα σημερινά συστήματα επικοινωνίας όπως το WiFi- GPS και τα Bluetooth.

Ως μια από τις πιο όμορφες γυναίκες της εποχής της, έπαιξε σε διάφορες ταινίες όπως τις «Samson και  Delilah» και «White Cargo» ενώ ο κόσμος έως και σήμερα δεν γνωρίζει για τις εφευρέσεις της!

Το πραγματικό όνομα της Hedy Lamarr ήταν Hedwig Eva Kiesler. Γεννήθηκε στις 9 Νοεμβρίου του 1914 στην Βιέννη της Αυστρίας και άνηκε σε μια πλούσια οικογένεια Εβραίων. 

Η Lamarr ως μοναχοπαίδι, έλαβε πολύ προσοχή από τον πατέρα της ο οποίος ήταν ένας άνθρωπος με περιέργεια και διαρκή αναζήτηση. Επίσης ήταν αυτός που κατάφερε να εμπνεύσει την Lamarr ώστε να βλέπει τον κόσμο με ένα ανοιχτό μυαλό. Ο πατέρας της την πήγαινε συχνά για περπάτημα, όπου μεταξύ άλλων συζητούσαν για τον τρόπο λειτουργίας από διάφορες μηχανές, όπως τυπογραφικές μηχανές ή διάφορα αυτοκίνητα. 

Αυτές οι συζητήσεις ήταν που καθόρισαν την σκέψη της Lamarr και έτσι όταν ήταν μόλις πέντε χρονών αποσυναρμολόγησε και επανασυναρμολόγησε το μουσικό κουτί της για να μάθει πως αυτό λειτουργούσε. Η μητέρα της ήταν πιανίστρια η οποία την μύησε στο κόσμο της τέχνης βάζοντάς την σε διάφορα μαθήματα μπαλέτου και πιάνου από μικρή ηλικία.

Σε ηλικία 16 ετών την ανακάλυψε ο σκηνοθέτης Max Reinhardt. Η Lamarr σπούδασε υποκριτική στο Βερολίνο και έπαιξε τον πρώτο της μικρό ρόλο, το 1930, σε μια γερμανική ταινία «Money on the street». Τέλος το 1932 η Lamarr έλαβε μεγάλη δημοσιότητα ως ηθοποιός για τον ρόλο της στην ταινία « Έκσταση».

Ο Αυστριακός έμπορας πολεμοφοδίων, Fritz Mandl, έγινε ένας από τους μεγάλους θαυμαστές της Lamarr όταν την είδε στο θέατρο Sissy. Το 1933, η Lamarr και ο Mandl παντρεύτηκαν αλλά ο γάμος τους δεν κράτησε για πολύ. Η Lamarr είχε δηλώσει για το γάμο της: «Ήξερα από πολύ νωρίς ότι δεν θα μπορώ να είμαι ηθοποιός όσο ήμουν η γυναίκα του…. ο Mandl ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος στον γάμο μας και εγώ ένιωθα σαν μια κούκλα, ένα αντικείμενο τέχνης το οποίο έπρεπε να φυλαχτεί και να φυλακιστεί χωρίς να έχει δικό του μυαλό και ζωή.»

Η Lamarr την περίοδο αυτού του γάμου, ήταν πολύ δυστυχισμένη μιας και της επιβάλλονταν να φέρεται ως οικοδέσποινα και να χαμογελάει υπό εντολή, στους φίλους του Mandl και στους σκανδαλώδεις επιχειρηματικούς συνεργάτες του, όπου κάποιοι από αυτούς σχετίζονταν με  τους Ναζί. Αφού «δραπέτευσε»  από την φυλακή του Mandl, η Lamarr πήγε στο Λονδίνο «παίρνοντας» μαζί της τις γνώσεις που κέρδισε από τις συζητήσεις για τον πολεμικό οπλισμό που είχε κάνει στα δείπνα με τους φίλους του Mandl.

 Καθώς ήταν στο Λονδίνο η τύχη της Lamarr αλλάξε τελείως όταν γνωρίστηκε με στον Louis B. Mayer, άνθρωπο των κινηματογραφικών στούντιο MGM. Με αυτή την συνάντηση εξασφάλισε το «εισιτήριο» της για το Hollywood όπου κατάφερε να εκθαμβώσει το αμερικάνικο κοινό με την χάρη της, την ομορφιά και την προφορά της.

Στο Hollywood η Lamarr γνώρισε διάφορα άτομα όπου ένα από αυτά ήταν ο επιχειρηματίας και πιλότος Howard Hughes.

Η Lamarr στις συναντήσεις της με τον Howard Hughes κυρίως συζητούσαν για τις εφευρέσεις. Το επιστημονικό μυαλό της Lamarr, είχε «καταπιεστεί» πολύ από το Hollywood και οι συζητήσεις με τον Hughes την βοήθησαν να «βρει» ξανά τον εφευρέτη που είχε μέσα της. Ο Hughes της έδωσε κάποια εργαλεία για να χρησιμοποιήσει στον ελεύθερο χρόνο της στα καμαρίνια.

 Παρόλο που η Lamarr είχε ένα μικρό εργαστήριο στο σπίτι της, τα εργαλεία που της έδωσε ο Hughes την βοήθησαν στο να ασχοληθεί περισσότερο με την εφευρετική της πλευρά κατά την διάρκεια των διαλειμμάτων από τις κινηματογραφικές σκηνές. Ο Hughes πρότεινε στη Lamarr να επισκεφθούν τα εργοστάσια που κατασκεύαζε τα αεροπλάνα. Εκεί της έδειξε πως φτιάχνονταν τα αεροπλάνα και τη γνώρισε στους επιστήμονες και μηχανικούς που ήταν πίσω από αυτές τις κατασκευές.

Ο Hughes ήθελε να φτιάξει πιο γρήγορα αεροπλάνα προκειμένου αυτά να πουληθούν στο στρατό των Η.Π.Α. και η Lamarr αμέσως σκέφθηκε ότι μπορούσε να βοηθήσει σε αυτό.

 Η Lamarr αγόρασε ένα βιβλίο με ψάρια και ένα βιβλίο με πουλιά και ερεύνησε τα πιο γρήγορα ψάρια και πτηνά από κάθε είδος όπου και συνδύασε τα πτερύγια από τα πιο γρήγορα ψάρια και τα φτερά των πιο γρήγορων πτηνών για να σχεδιάσει ένα νέο σχέδιο φτερών για τα αεροπλάνα του Hughes. Καθώς του έδειξε το σχέδιο ο Hughes είπε στην Lamarr το εξής «είσαι ιδιοφυΐα».

Η Lamarr ήταν όντως μια ιδιοφυΐα και σε κάποια δήλωσή της είχε πει το εξής: «το να βελτιώνω πράγματα μου έρχεται στο μυαλό με φυσικό τρόπο».

Η Lamarr προσπάθησε να εφεύρει ένα φανάρι ρύθμισης κυκλοφορίας και μια ταμπλέτα που όταν την έριχνες στο νερό, διασπόνταν και προσομοίωνε την γεύση της κόκα κόλα. Παρόλα ταύτα οι πιο σημαντικές τις εφευρέσεις κατασκευάστηκαν καθώς οι Ηνωμένες πολιτείες της Αμερικής εξοπλίζονταν για να ενταχθούν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το 1940 η Lamarr συνάντησε τον George Antheil σε ένα βραδινό πάρτι. O Antheil ήταν ένας ιδιόρρυθμος χαρακτήρας ενώ ταυτόχρονα ήταν ένα πολύ έξυπνο άτομο. Γνωστός για την συγγραφή του και τις πειραματικές του μουσικές συνθέσεις, είχε και ο ίδιος το ακριβώς το ίδιο εφευρετικό πνεύμα με την Lamarr. Αυτή και ο Antheil συζητούσαν για διάφορα θέματα αλλά κυρίως τους ανησυχούσε ο επικείμενος πόλεμος. Ο Antheil θυμόνταν από εκείνες τις συζητήσεις το εξής: «Η Hedy είχε πει ότι δεν ένοιωθε καθόλου άνετα με το να κάθεται εδώ και να βγάζει χρήματα στο Hollywood ενώ ένας πόλεμος είναι έτοιμος να ξεσπάσει». Μετά τον γάμο της με τον Mandl είχε γνώσεις για πολεμοφόδια και διάφορα όπλα που θα ήταν πολύ χρήσιμες. Οπότε έτσι η Lamarr και ο Antheil ξεκίνησαν να πειραματίζονται σε ιδέες για το πως θα μπορούσαν να φτιάξουν κάτι για να βοηθήσουν στο να νικηθούν οι δυνάμεις του άξονα.

Οι δυο τους βρήκανε ένα ασυνήθιστο σύστημα επικοινωνίας το οποίο χρησιμοποιούνταν με σκοπό το να καθοδηγούνται οι τορπίλες στους στόχους τους κατά την διάρκεια του πολέμου. Το σύστημα αυτό περιλάμβανε την χρήση «εναλλαγής συχνοτήτων» μεταξύ ραδιοκυμάτων έχοντας πομπό και δέκτη οι οποίοι αναπηδούσαν συνεχώς σε νέες συχνότητες, για την ακρίβεια σε 88, όσες και τα πλήκτρα του πιάνου. Με αυτό το σύστημα αποτρέπονταν η διακοπή των ραδιοκυμάτων ενώ παράλληλα επέτρεπε στην τορπίλη να βρει τον προκαθορισμένο στόχο της.

Μετά την δημιουργία του συστήματος η Lamarr και ο Antheil ψάχνανε για να κατοχυρώσουν την εφεύρεσή τους. Τον Αύγουστο του 1942 έλαβαν το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας (U.S. 2,292,387) για την εφεύρεσή τους, όμως το Αμερικανικό Ναυτικό αποφάσισε να μην υποστηρίξει την πρακτική εφαρμογή αυτού του συστήματος επικοινωνίας.

Η απόρριψη αυτή οδήγησε την Lamarr να υποστηρίξει τις προσπάθειες πολέμου με άλλο τρόπο, εκμεταλλευόμενη τη διασημότητα της ως ηθοποιός, πουλούσε πολεμικά ομόλογα (war bonds) για την οικονομική ενίσχυση του πολέμου.

Εντωμεταξύ τα λεφτά που πήρε η Lamarr από την κατοχύρωση της εφεύρεσης της άρχισαν να τελειώνουν με γοργούς ρυθμούς. Καθώς συνέχιζε να μαζεύει χρήματα από τη συμμετοχή της σε ταινίες μέχρι το 1958, η εφευρετικές της ικανότητες δεν είχε ακόμη επιβραβευθεί. Αυτό συνέβη για πρώτη φορά μετά από 29 χρόνια.

Έτσι, το 1997 η Lamarr βραβεύτηκε μαζί με τον Antheil από την εταιρία Electronic Frontier Foundation με το βραβείο πρωτοπορίας.

H Lamarr ήταν επίσης η πρώτη γυναίκα που έλαβε το βραβείο Invention Convention’s Bulbie Gnass Spirit of Achievement Award. 

Παρόλο που πέθανε το 2000, μόλις το 2014 η Lamarr «εντάχθηκε» στο Διεθνές πανθέων των Εφευρετών για την εξέλιξη της τεχνολογίας αναπήδησης της συχνότητας (frequency hopping technology).

Αυτό το επίτευγμα της «οδήγησε» την Lamarr στο να την ονομάζουν ως «η μητέρα του Wi-Fi και άλλων ασύρματων επικοινωνιών όπως το GPS και τα Bluetooth».

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα "Ελληνικό Μουσείο Πληροφορικής"  https://www.facebook.com/EllinikoMouseioPliroforikis/ 

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2022

Ανοιχτά ρε επιτέλους, ανοιχτά και καλή χρονιά :-)


Ανοιχτά ρε επιτέλους, ανοιχτά και καλή χρονιά :-)

Σκέψεις με αφορμή κείμενα και ειδήσεις περί ανοιχτότητας / κλειστότητας...

Ανοιχτά ρε επιτέλους, ανοιχτά (και καλή χρονιά :-))
Έπεσε πρόσφατα στην αντίληψη μου το άρθρο "Λογισμικό Microsoft αξίας 37,2 εκατ. ευρώ αγοράζει το Δημόσιο".

Μία πρώτη (εντελώς πρόχειρη και σε κάποιο βαθμό αυθαίρετη) ερμηνεία/ανάλυση της είδησης είναι η εξής: επιλέγοντας την αγορά ιδιοταγούς/εμπορικού λογισμικού από εταιρίες όπως η Microsoft, επιλέγεις να χρηματοδοτήσεις με το 80% του ποσού τα ταμεία/τσέπες εταιριών/εργαζομένων του εξωτερικού (βλέπε οικοσύστημα Microsoft) ενώ μόλις το 20% του ποσού θα κατευθυνθεί σε εταιρίες/εργαζόμενους της εθνικής οικονομία (μεταπώληση, εγκατάσταση, υποστήριξη, κλπ).
Αντίθετα, στην περίπτωση που υιοθετηθεί Ελεύθερο Λογισμικό / Λογισμικό Ανοιχτού Κώδικα (ΕΛ/ΛΑΚ) η αναλογία είναι ανάποδη, με το μεγαλύτερο μερίδιο να επενδύεται σε εταιρίες/εργαζόμενους που αναλάμβαναν εγκατάσταση, συντήρηση, εκπαίδευση κλπ του ΕΛ/ΛΑΚ.
Πολύ σημαντικότερα θα ήταν τα οφέλη που θα προέκυπταν από την τεχνογνωσία που θα κέρδιζαν εγχώριες εταιρίες στον τομέα αυτό. Και δεν έχω αναφέρει καν τα ρομαντικά περί άλλης φιλοσοφίας (ελευθερία και ανοιχτότητα), ούτε τα πιο "κομπιουτερίστικα" περί σαφώς καλύτερης ποιοτικά ασφάλειας και ψηφιακής ανεξαρτησίας...

Ήδη στα αυτιά μου ηχούν τα λόγια συναδέλφων εκπαιδευτικών ή άλλων εργαζομένων του δημόσιου τομέα (και όχι μόνο)...
...ναι, αλλά αυτά τα Linux και τα Libre που μας βάζεις δεν είναι και τόσο καλά, δεν μας βολεύουν καθόλου, είναι πολύ διαφορετικά από αυτό που έχουμε συνηθίσει...
...και ας κατάπιαν αδιαμαρτύρητα την εξαφάνιση του κουμπιού της έναρξης στα Windows 8 ή την εν μία νυκτί αντικατάσταση των menu του MS Office με tabs ή το γεγονός ότι στα Windows 10 για να βρεις αυτό που ψάχνεις χρειάζεσαι χάρτη και cheat για άπειρες ζωές ή το ότι σε κάθε νέο κινητό που αγοράζουν όλο το περιβάλλον είναι διαφορετικό.
ΟΚ, αντιλαμβάνομαι ότι η εκμάθηση ενός καινούριου περιβάλλοντος έχει κάποιο κόστος σε χρόνο και κόπο, οφείλουμε όμως, ιδιαίτερα εμείς οι εκπαιδευτικοί, να καλλιεργήσουμε κουλτούρα συνεργασίας, διαμοιρασμού και επανάχρησης της γνώσης, στοιχεία που είναι σύμφυτα με τη φιλοσοφία του κινήματος της Ανοιχτότητας, "παιδιά" του οποίου είναι και τo Ελεύθερο Λογισμικό / Λογισμικά Ανοιχτού Κώδικα (ΕΛ/ΛΑΚ).

Τα εξηγεί τόσο εύγλωττα το κείμενο της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων της πρώτης φάσης του "Πανελλήνιου διαγωνισμού ανοιχτών τεχνολογικών στην εκπαίδευση" της ΕΛ/ΛΑΚ" (https://robotics.ellak.gr/)...
Ο Διαγωνισμός δεν έχει σαν στόχο τον ανταγωνισμό των σχολείων για το ποια κατασκευή τρέχει πιο γρήγορα ή παλεύει και πηδάει πιο ψηλά. Είναι ένας εκπαιδευτικός διαγωνισμός που έχει σαν στόχο το μοίρασμα και την επανάχρηση της γνώσης. Τα έργα των ομάδων που θα υλοποιηθούν κατά την διάρκεια της 2ης φάσης θα συμπεριλαμβάνουν αναλυτικές οδηγίες κατασκευής, χρήσης και διδασκαλίας για να μπορούν να είναι επαναχρησιμοποιήσιμα και από άλλα σχολεία και να δημιουργούν ανοικτούς εκπαιδευτικούς πόρους (Open Educational Resources).
Ανοιχτοί Εκπαιδευτικοί Πόροι

Και αν η ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση σας φαίνεται εύκολα υλοποιήσιμη, μιας και δεν μιλάμε για υλικά αγαθά, ακούστε την ομιλία της Pam Warhurst’s για τους ελεύθερους και ανοιχτούς αστικούς λαχανόκηπους από τους οποίους παίρνεις ότι θέλεις και όσο θέλεις. Μα πως στο καλό γίνεται; αναρωτιέμαι... και η Pam απαντάει...
It is about sharing and investing in kindness...
Πέρα όμως από την παιδαγωγική αξία του "διαμοιρασμού και της επανάχρησης της γνώσης" προκύπτουν και τεράστια οφέλη για την κοινωνία. Το καλύτερο ίσως παράδειγμα για να γίνει αντιληπτό αυτό είναι το παράδειγμα του "Παγκόσμιου Ιστού - WWW".
Ειδικότερα, στο επεισόδιο Open Source World της εκπομπής Ted Radio Hour, ο Timothy Berners Lee, ο άνθρωπος που επινόησε και υλοποίησε τον Παγκόσμιο Ιστό ή αλλιώς το World Wide Web - WWW μιλάει για την πρόοδο που μπορεί να προκύψει στην επιστημονική έρευνα και κατ' επέκταση στην κοινωνία από τη ανοιχτή μοιρασιά των ιδεών/εφευρέσεων με την ερευνητική κοινότητα και την ώθηση που παίρνουν αυτές από την αναπόφευκτη εμπλοκή/συνεργασία και άλλων ομοϊδεατών στην εξέλιξη τους...
Κατά τη διάρκεια της ιδιαίτερα ενδιαφέρουσας συνέντευξης ρωτάει ο δημοσιογράφος-σειρήνα-πειρασμός:
Μετανιώνετε που δεν πατεντάρατε την ιδέα σας; σήμερα θα ήσασταν πλούσιος...
και ο Tim απαντάει (και διδάσκει, σε εντελώς δική μου απόδοση :-) )...
Χαλαρώστε ρε παιδιά, εγώ σχεδίασα απλώς κάτι και το έδωσα ελεύθερα και ανοιχτά στην επιστημονική κοινότητα που το πήρε, το εξέλιξε και το διέδωσε, ακριβώς επειδή ήταν ανοιχτό. Αν το είχα "κλείσει" (α) κανείς δεν μπορούσε να κάνει βελτιώσεις στην αρχική μου πρόταση (β) όποιος ήθελε να το χρησιμοποιήσει θα έπρεπε να πληρώσει κάτιτις και το πιθανότερο, σε αυτή την περίπτωση θα ήταν να μην το χρησιμοποιήσει... Συνεπώς το πιθανότερο θα ήταν να μην υπήρχε ο παγκόσμιος ιστός με την μορφή που τον γνωρίζουμε σήμερα...
Αποτέλεσμα εικόνας για tim berners lee cartoon
Tim Berners Lee
Και αν τα λόγια του Berners-Lee σε κάνουν να σιγο-ψιθυρίζεις "ναι, ναι, σωστά τα λέει, καλύτερα ανοιχτά", η ιστορία της Sharon Terry και των περιπετειών που αντιμετώπισε με την ασθένεια των παιδιών της σε "βγάζουν από τα ρούχα σου"... 

Στην εκπομπή του Ted Radio Hour, στο επεισόδιο Citizen Sience, η Sharon Terry εξιστορεί πως κατά τη διάρκεια μίας επίσκεψης σε δερματολόγο μαθαίνει ότι τα σημάδια στο λαιμό της κόρης αλλά και του γιου της ήταν συμπτώματα μίας σπάνιας ασθένειας με όνομα Pseudoxanthoma Elasticum (εν συντομία PXE) οι ασθενείς της οποίας έχουν προσδόκιμο ζωής μικρότερο από 30 χρόνια!!!
Πριν προλάβει να συνέλθει από το πρώτο σοκ ακολουθεί δεύτερο, εξίσου ισχυρό, όταν
ανακαλύψαμε ότι τα ιατρικά ερευνητικά κέντρα που ασχολούνται με την εύρεση του γονιδίου που οδηγεί σε PXE δεν συνεργάζονται μεταξύ τους για την αντιμετώπιση της ασθένειας αλλά αντιθέτως ανταγωνίζονται, σκορπώντας τις δυνάμεις τους προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Ως συνέπεια, τα αποτελέσματα στην εύρεση του γονιδίου που θα ξεκλειδώσει την θεραπεία να είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα μέχρι εκείνη τη στιγμή
Αποφασίζει λοιπόν (η Terry με τον άνδρα της) να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να οργανώσουν την πρώτη "ανοιχτή τράπεζα" ερευνητικών δεδομένων ασθενών που πάσχουν από PXE. Βασική προϋπόθεση για να έχει κάποιος πρόσβαση στις πληροφορίες της τράπεζας αυτής (αναλύσεις αίματος, στοιχεία ασθενών, ευρήματα σχετικά με την ασθένεια, κλπ) είναι να δώσει τα δικά του ερευνητικά στοιχεία στην τράπεζα ώστε να μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν ελεύθερα και ανοιχτά από άλλους ερευνητές, με απώτερο στόχο την επιτάχυνση της έρευνας στον τομέα αυτόν συνολικά.
Αποτέλεσμα; Σε τέσσερα μόλις χρόνια, με τη βοήθεια επιστημόνων που συντάχθηκαν στο πλευρό τους, κατάφεραν  (α) να εντοπίσουν το γονίδιο που ήταν υπεύθυνο για την ασθένεια, (β) να δημιουργήσουν ένα διαγνωστικό τεστ για την ασθένεια, (γ) να οργανώσουν ερευνητικές ομάδες και κοινοπραξίες σε όλο τον κόσμο, (δ) να δημιουργήσουν ένα κέντρο έρευνας και καινοτομίας, (ε) να εντοπίσουν 4.000 ασθενείς σε όλον τον κόσμο που πάσχουν από PXE, (στ) να οργανώσουν συναντήσεις με ασθενείς και το σημαντικότερο (ζ) μόλις πρόσφατα να κάνουν τις πρώτες κλινικές δοκιμές σχετικών φαρμάκων.

Ακούστε την ομιλία της ΕΔΩ, είναι πραγματικά συγκλονιστική (hint: αν είστε γονείς έχετε εύκαιρα χαρτομάντιλα).

Ακούγοντας την παραπάνω ομιλία αναρωτιέμαι...
Πρέπει να εντέλει μόνο κάποιος / κάποιοι να κατ-έχουν τους καρπούς της γνώσης ή είναι προτιμοτερο η γνώση να είναι προσβάσιμη από όλους; 
Την (μάλλον φιλοσοφική) ερώτηση απαντάει πολύ εύγλωττα ο Κ. Μουσαφείρης, στην παρουσίαση του σχετικά με το ΕΛ/ΛΑΚ, με το παρακάτω meme:
...αν εσύ έχεις μια δικιά σου ιδέα και εγώ μια δικιά μου και τις ανταλλάξουμε, τότε ο καθένας μας θα έχει από δύο ιδέες...
Ας μοιραστούμε τον καρπό της γνώσης
Και αν αμφιβάλλετε για το αν και κατά πόσο καλά μπορεί να λειτουργήσει στην πράξη αυτή η φιλοσοφία της συνεργασίας και της ανοιχτότητας παρακολουθήστε το ντοκυμαντέρ "Revolution OS" ή ρίξτε ένα bed-reading στο "The Cathedral and the Bazaar"

Μπορείτε επίσης να επισκευφθείτε ένα σχολικό εργαστήριο πληροφορικής που χρησιμοποιεί την ΕΛ/ΛΑΚ λύση για σχολικά εργαστήρια (http://ts.sch.gr/ellak) η οποία "κάνει παιχνιδάκι" τη διαχείριση του εργαστηρίου: εγκατάσταση λειτουργικού και λογισμικών μόνο στον εξυπηρετητή και όχι σε κάθε σταθμό εργασίας ξεχωριστά, προ-εγκατεστημένα όλα (σχεδόν) τα απαραίτητα λογισμικά, λογαριασμοί χρηστών διαβαθμισμένης πρόσβασης, λογισμικό διαχείρισης τάξης, υποστήριξη σχετικά παλιού εξοπλισμού, κλπ...

Μπορείτε επίσης να ρίξετε μια ματιά σε κάποιο από τα πολυάριθμα και εξαιρετικά ΕΛ/ΛΑΚ εργαλεία που έχουν προκύψει από ανοιχτές και συνεργατικές πρωτοβουλίες. Έργα όπως η  Wikipedia, το OpenStreetMap, το SUGAR, το Moodle, το UBUNTU, το OLPC, το Arduino, το Rasberry Pi και το REPRAP,

Νέα χρονιά και αφορμή για resolutions, στόχους για αλλαγή στάσεων και συνηθειών...

Εγώ λοιπόν λέω για το 2020 να υιοθετήσω πρακτικές, συμπεριφορές, στάσεις και εργαλεία ακόμη "πιο ανοιχτά", "πιο ελεύθερα", "πιο συνεργατικά"...

Εσείς;

Για τους νεότερους, η φωτογραφία της ανάρτησης είναι από την τελευταία σκηνή του "Μάθε παιδί μου γράμματα", τη στιγμή που ο Σωκράτης πετάγεται πάνω ουρλιάζοντας "Την αλήθεια ρε, την αλήθεια", μην αντέχοντας άλλον την υποκρισία και το ψέμα του πατέρα του...

Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2022

Ακραία Καιρικά Φαινόμενα: Ενημέρωση, εκπαίδευση και προστασία


Εισαγωγή

Κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους 2020-21, υλοποιήθηκε από το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με τον Τομέα Μετεωρολογίας και Κλιματολογίας του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα “Ακραία Καιρικά Φαινόμενα: Ενημέρωση, εκπαιδευση και προστασία”.

Στόχοι του εκπαιδευτικού προγράμματος ήταν:

  • η μελέτη των περιβαλλοντικών διαστάσεων και των πιθανών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής λόγω της έντασης του φαινομένου του θερμοκηπίου
  • η αναζήτηση τρόπων παρακολούθησης, αναγνώρισης, εντοπισμού καθώς και μέτρων για την έγκαιρη προειδοποίηση (risk alert system) και προστασία από τα έντονα καιρικά φαινόμενα με την αξιοποίηση επαναχρησιμοποιήσιμων, ανοιχτών, χαμηλού κόστους τεχνολογιών καθώς και ελεύθερου λογισμικού / λογισμικού ανοιχτού κώδικα
  • η παιδαγωγική αξιοποίηση των παραπάνω λύσεων καθώς και των μετεωρολογικών δεδομένων σε γνωστικά αντικείμενα των όλων των βαθμίδων του ΠΣΠΘ (προσχολικής, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας), μέσα από μια διαθεματική και διεπιστημονική προσέγγιση της μελέτης του καιρού και του κλίματος
  • η ανάπτυξη και καλλιέργεια κουλτούρας συνεργασίας μεταξύ των μαθητών και των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων του ΠΣΠΘ

Εκπαιδευτικό Υλικό και Δράσεις Διάχυσης του προγράμματος

Ανοιχτό Διδακτικό Σενάριο "΄Μετεωρολογικός Σταθμός βασισμένος σε Ανοιχτές Τεχνολογίες" ΕΔΩ

Ιστότοπος ανάρτησης σε πραγματικό χρόνο των μετεωρολογικών δεδομένων του σταθμού του ΠΣΠΘ ΕΔΩ

Η αφίσα του έργου στο πλαίσιο του προγράμματος περιβαλλοντικής εκπαίδευσης "Ακραία Καιρικά Φαινόμενα: Ενημέρωση, εκπαίδευση και προστασία" ΕΔΩ

Συμμετοχή του έργου στον διαγωνισμό Bravo Schools για τους 17 στόχους της βιόσιμης ανάπτυξης 

  • η συμμετοχή του έργου ΕΔΩ και 
  • η βράβευση του έργου ΕΔΩ

Απολογισμός του έργου για το 2020-21 εδώ στην ιστοσελίδα του σχολείου μας ΕΔΩ

Παρουσίαση του έργου κατά τη διάρκεια της επιμορφωτικής συνάντησης εκπαιδευτικών πληροφορικής (09/11/2021), διαθέσιμη ΕΔΩ

Παρουσίαση του έργου κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης "Σχολείο σε Δράση"

Εισήγηση στο 7o Διεθνές Συνέδριο για την Προώθηση της Εκπαιδευτικής Καινοτομίας ΕΔΩ

Βιντεοσκοπημένη η παρουσίαση στο 7o Διεθνές Συνέδριο για την Προώθηση της Εκπαιδευτικής Καινοτομίας


Συμμετοχή στο 13ο μαθητικό συνέδριο πληροφορικής
  • σχετική ανάρτηση στην ιστοσελίδα του σχολείου ΕΔΩ 
  • η εισήγηση ΕΔΩ και η παρουσίαση ΕΔΩ
Συμμετοχή στο Πανελλήνιο διαγωνισμό ανοιχτών τεχνολογιών
  • πρόκριση στην δεύτερη φάση ΕΔΩ
  • ιστοσελίδα έργου διαγωνσιμού ΕΔΩ
Συμμετοχή στον διαγωνσιμό στον διαγωνισμό Climate Detectives της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος ESA ΕΔΩ καθώς και στην ιστοσελίδα της ESA ΕΔΩ



Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2022

Εικονικές Περιηγήσεις και Δημιουργία Παρουσιάσεων


Περιηγηθείτε εικονικά στις παρακάνω εικονικές ξεναγήσεις...


Τα μυστικά για μία πετυχημένα παρουσίαση 

Δημιουργία παρουσιάσεων με Google Slides



Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2022

The Neal.fun: ένα παράδειγμα παιχνιδιάρικης οπτικοποίησης Big Data


Neal.fun is deceptively simple: 17 links, with titles that range from Baby Map to The Size of Space, each a web experiment designed to entertain, educate and test what data can do.

Η ιστοσελίδα Neal.fun είναι εξαιρετικά απλή: 17 σύνδεσμοι, με τίτλους όπως "Baby Map" και "The Size of Space" οι οποίοι κρύβουν από πίσω τους ένα πείραμα ιστού σχεδιασμένο να ψυχαγωγεί, να εκπαιδεύει και να δοκιμάζει τι μπορούν να κάνουν τα δεδομένα :-)

Κλικ ΕΔΩ και πειραματιστείτε...




Εκπαιδευτική Ρομποτική με MakeCode MindStorms


Περιβάλλον Προγραμματισμού 

  • Περιβάλλον προγραμματισμού εδώ: https://makecode.mindstorms.com/
  • Οδηγίες για το περιβάλλον προγραμματισμού εδώ: https://makecode.com/blog/lego/05-15-2018 (για μετάφραση των οδηγιών στε Ελληνικά: σε πειβάλλον Google Chrome δεξί κλικ σε κάποιο κενό σημείο της οθόνης > Μετάφραση στα Ελληνικά) 

Δραστηριότητα 1: Κίνηση μπροστά

Προγραμματίστε το EV3 να κινηθεί μπροστά για 15 εκατοστά.
Να το πάρει το ποτάμι: 

Δραστηριότητα 2: Στροφές

Προγραμματίστε το EV3 να στρίβει δεξιά/αριστερά...
Να το πάρει το ποτάμι 

Δραστηριότητα 3: Συνδυασμός κίνησης και στροφών 

Προγραμματίστε το EV3 να κινηθεί και να σχηματίσει ένα τετράγωνο με πλευρά 20 εκατοστά

Αναβάθμιση Firmware του EV3 Brick

Για να καταστεί δυνατή η επικοινωνία του EV3 με το λογισμικό θα πρέπει να γίνει αναβάθμισης του firmware στην έκδοση 1.10Ε.






Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2022

Κεφάλαιο 10: Επεξεργασία Κειμένου


Υλικό προς Μελέτη

Μελετήστε το 10ο κεφάλαιο του σχολικού βιβλίου που θα βρείτε ΕΔΩ

Στην μελέτη σας μπορείτε να αξιοποιήστε την παρακάτω παρουσίαση για το 10ο κεφάλαιο

Η παρουσίαση περιέχει εργαλεία εξάσκησης και παιχνίδια δακτυλογράφισης




Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2022

Αναζήτηση στον Ιστό και το Ψηφιακό μας Αποτύπωμα


Αναζήτηση στον Ιστό

Με τη βοήθεια της παρουσίασης που ακολουθεί οι μαθητές θα πρέπει να είναι σε θέση
  1. να περιγράψουν τον τρόπο λειτουργίας της μηχανή αναζήτησης της Google 
  2. να κάνουν χρήση της μηχανής αναζήτησης Google για να εντοπίσουν τα ψηφιακά τους ίχνη στο διαδίκτυο

Ψηφιακή Φήμη (ψηφιακό αποτύπωμα)

Ψηφιακή φήμη είναι
Η αντίληψη που διαμορφώνει κανείς για μια κοινωνική οντότητα από το ψηφιακό της αποτύπωμα.
Καθορίζεται από τις προσωπικές μας πληροφορίες που είναι διαθέσιμες διαδικτυακά παρέχοντας σε άλλους χρήστες μια εικόνα για την επαγγελματική και κυρίως την προσωπική μας ζωή
Παραδείγματα τέτοιων ψηφιακών αποτυπωμάτων είναι:
  • το περιεχόμενο που ανάρτησε/διαμοίρασε η οντότητα και οι πληροφορίες ανάδρασης που έλαβε για αυτό
  • οι χρόνοι σύνδεσης και αποσύνδεσης
  • το ιστορικό επίσκεψης ιστοσελίδων
  • τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
  • τα μηνύματα σε υπηρεσίες άμεσης συζήτησης
  • οι λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιεί κανείς στις αναζητήσεις.
Περισσότερα για τη ψηφιακή φήμη θα βρείτε ΕΔΩ

Με τη βοηθεια της παρακάτω παρουσίασης οι μαθητές θα πρέπει να είναι σε θέση να περιγράψουν πώς διαμορφώνεται μία θετική διαδικτυακή φήμη ΕΔΩ


Πώς προστατεύουμε την ψηφιακή μας φήμη;


Με τη βοήθεια της παρακάτω αφίσας οι μαθητές θα πρέπει να είναι σε θέση να απαριθμήσουν δέκα πράγματα που πρέπει να γνωρίζουμε για το ψηφιακό μας αποτύπωμα


Δραστηριότητες

  1. Στο eclass του μαθήματος μας θα βρείτε την σχετική δραστηριόητα αναζήτησης στον ιστό
  2. Μελετήστε την ιστορία της Justine Sacco (διαθέσιμη ΕΔΩ) και στη συνέχεια συνδεθείτε στην eclass του μαθήματος μας για να υλοποιήσετε τη σχετική δραστηριότητα
  3. Δραστηριότητα "Προστατέω τα Προσωπικά μου Δεδομένα" ΕΔΩ






Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2022

Go To Statement Considered Harmful by Edsger W. Dijkstra


Μελετώντας υλικό για τη διδακτική του προγραμματισμού "έπεσα" πάνω στο ιστορικό κείμενο/γράμμα του Edsger W. Dijkstra με τίτλο "Go To Statement Considered Harmful" και συνειδητοποίησα ότι

  • από το 1987 που πρωτό-ξεκίνησα πάνω σε έναν Spectrum +2 να παιδεύομαι με την αλγοριθμική έχουν περάσει πραγματικά πολλά χρόνια
  • έχει κυλήσει πραγματικά πολύ νερό στον μύλο της διδακτικής του προγραμματισμού 
  • θα ήταν χρήσιμο να κρατήσω κάπου κάποια ιστορικά κείμενα/αναφορές/εργασίες

Ξεκινάω από το κείμενο του Dijkstra λοιπόν το οποίο αφορούσε στην γλώσσα προγραμματισμού Basic η οποία ήταν (και παραμένει ;-)) μια γλώσσα πολύ ευέλικτη. Αυτό ήταν το βασικό της προτέρημα, αλλά και το μειονέκτημά της: η υπερβολική «ελευθερία» που έδινε στον προγραμματιστή, οδήγησε στα περίφημα προγράμματα «σπαγγέτι», στα οποία ήταν πολύ δύσκολο να δει κανείς τη δομή.

Αυτό το είδος προγραμματισμού οδήγησε τον E. W. Dijsktra στο να γράψει το άρθρο του “Goto considered harmful” – στην πραγματικότητα μια επιστολή μιας σελίδας, που άλλαξέ όμως την πορεία του προγραμματισμού.

Ακολουθεί το κείμενο (το οποίο μπορείτε να το βρείτε και εδώ: http://www.u.arizona.edu/~rubinson/copyright_violations/Go_To_Considered_Harmful.html

Go To Statement Considered Harmful
Edsger W. Dijkstra


Reprinted from Communications of the ACM, Vol. 11, No. 3, March 1968, pp. 147-148. Copyright © 1968, Association for Computing Machinery, Inc.

This is a digitized copy derived from an ACM copyrighted work. It is not guaranteed to be an accurate copy of the author's original work.


Key Words and Phrases:
go to statement, jump instruction, branch instruction, conditional clause, alternative clause, repetitive clause, program intelligibility, program sequencing
CR Categories:
4.22, 6.23, 5.24

Editor:

For a number of years I have been familiar with the observation that the quality of programmers is a decreasing function of the density of go to statements in the programs they produce. More recently I discovered why the use of the go to statement has such disastrous effects, and I became convinced that the go to statement should be abolished from all "higher level" programming languages (i.e. everything except, perhaps, plain machine code). At that time I did not attach too much importance to this discovery; I now submit my considerations for publication because in very recent discussions in which the subject turned up, I have been urged to do so.

My first remark is that, although the programmer's activity ends when he has constructed a correct program, the process taking place under control of his program is the true subject matter of his activity, for it is this process that has to accomplish the desired effect; it is this process that in its dynamic behavior has to satisfy the desired specifications. Yet, once the program has been made, the "making' of the corresponding process is delegated to the machine.

My second remark is that our intellectual powers are rather geared to master static relations and that our powers to visualize processes evolving in time are relatively poorly developed. For that reason we should do (as wise programmers aware of our limitations) our utmost to shorten the conceptual gap between the static program and the dynamic process, to make the correspondence between the program (spread out in text space) and the process (spread out in time) as trivial as possible.

Let us now consider how we can characterize the progress of a process. (You may think about this question in a very concrete manner: suppose that a process, considered as a time succession of actions, is stopped after an arbitrary action, what data do we have to fix in order that we can redo the process until the very same point?) If the program text is a pure concatenation of, say, assignment statements (for the purpose of this discussion regarded as the descriptions of single actions) it is sufficient to point in the program text to a point between two successive action descriptions. (In the absence of go to statements I can permit myself the syntactic ambiguity in the last three words of the previous sentence: if we parse them as "successive (action descriptions)" we mean successive in text space; if we parse as "(successive action) descriptions" we mean successive in time.) Let us call such a pointer to a suitable place in the text a "textual index."

When we include conditional clauses (if B then A), alternative clauses (if B then Aelse A2), choice clauses as introduced by C. A. R. Hoare (case[i] of (A1, A2,···, An)),or conditional expressions as introduced by J. McCarthy (B1 -> E1, B2 -> E2, ···, Bn -> En), the fact remains that the progress of the process remains characterized by a single textual index.

As soon as we include in our language procedures we must admit that a single textual index is no longer sufficient. In the case that a textual index points to the interior of a procedure body the dynamic progress is only characterized when we also give to which call of the procedure we refer. With the inclusion of procedures we can characterize the progress of the process via a sequence of textual indices, the length of this sequence being equal to the dynamic depth of procedure calling.

Let us now consider repetition clauses (like, while B repeat A or repeat A until B). Logically speaking, such clauses are now superfluous, because we can express repetition with the aid of recursive procedures. For reasons of realism I don't wish to exclude them: on the one hand, repetition clauses can be implemented quite comfortably with present day finite equipment; on the other hand, the reasoning pattern known as "induction" makes us well equipped to retain our intellectual grasp on the processes generated by repetition clauses. With the inclusion of the repetition clauses textual indices are no longer sufficient to describe the dynamic progress of the process. With each entry into a repetition clause, however, we can associate a so-called "dynamic index," inexorably counting the ordinal number of the corresponding current repetition. As repetition clauses (just as procedure calls) may be applied nestedly, we find that now the progress of the process can always be uniquely characterized by a (mixed) sequence of textual and/or dynamic indices.

The main point is that the values of these indices are outside programmer's control; they are generated (either by the write-up of his program or by the dynamic evolution of the process) whether he wishes or not. They provide independent coordinates in which to describe the progress of the process.

Why do we need such independent coordinates? The reason is - and this seems to be inherent to sequential processes - that we can interpret the value of a variable only with respect to the progress of the process. If we wish to count the number, n say, of people in an initially empty room, we can achieve this by increasing n by one whenever we see someone entering the room. In the in-between moment that we have observed someone entering the room but have not yet performed the subsequent increase of n, its value equals the number of people in the room minus one!

The unbridled use of the go to statement has an immediate consequence that it becomes terribly hard to find a meaningful set of coordinates in which to describe the process progress. Usually, people take into account as well the values of some well chosen variables, but this is out of the question because it is relative to the progress that the meaning of these values is to be understood! With the go to statement one can, of course, still describe the progress uniquely by a counter counting the number of actions performed since program start (viz. a kind of normalized clock). The difficulty is that such a coordinate, although unique, is utterly unhelpful. In such a coordinate system it becomes an extremely complicated affair to define all those points of progress where, say, n equals the number of persons in the room minus one!

The go to statement as it stands is just too primitive; it is too much an invitation to make a mess of one's program. One can regard and appreciate the clauses considered as bridling its use. I do not claim that the clauses mentioned are exhaustive in the sense that they will satisfy all needs, but whatever clauses are suggested (e.g. abortion clauses) they should satisfy the requirement that a programmer independent coordinate system can be maintained to describe the process in a helpful and manageable way.

It is hard to end this with a fair acknowledgment. Am I to judge by whom my thinking has been influenced? It is fairly obvious that I am not uninfluenced by Peter Landin and Christopher Strachey. Finally I should like to record (as I remember it quite distinctly) how Heinz Zemanek at the pre-ALGOL meeting in early 1959 in Copenhagen quite explicitly expressed his doubts whether the go to statement should be treated on equal syntactic footing with the assignment statement. To a modest extent I blame myself for not having then drawn the consequences of his remark

The remark about the undesirability of the go to statement is far from new. I remember having read the explicit recommendation to restrict the use of the go to statement to alarm exits, but I have not been able to trace it; presumably, it has been made by C. A. R. Hoare. In [1, Sec. 3.2.1.] Wirth and Hoare together make a remark in the same direction in motivating the case construction: "Like the conditional, it mirrors the dynamic structure of a program more clearly than go to statements and switches, and it eliminates the need for introducing a large number of labels in the program."

In [2] Guiseppe Jacopini seems to have proved the (logical) superfluousness of the go to statement. The exercise to translate an arbitrary flow diagram more or less mechanically into a jump-less one, however, is not to be recommended. Then the resulting flow diagram cannot be expected to be more transparent than the original one.

References:

  1. Wirth, Niklaus, and Hoare C. A. R. A contribution to the development of ALGOL. Comm. ACM 9 (June 1966), 413-432.
  2. BÖhm, Corrado, and Jacopini Guiseppe. Flow diagrams, Turing machines and languages with only two formation rules. Comm. ACM 9 (May 1966), 366-371.

Edsger W. Dijkstra
Technological University
Eindhoven, The Netherlands



Δύο δεκαετίες τώρα και το "The Cathedral and the Bazaar" συνεχίζει να αποτελεί πηγή έμπνευσης


Δύο δεκαετίες τώρα και το "The Cathedral and the Bazaar" συνεχίζει να αποτελεί πηγή έμπνευσης.

Πριν από δεκαεννέα (περίπου) χρόνια, κατά τη διάρκεια ενός Linux-Congress στη Βαβαρία, ένας αμερικανός προγραμματιστής ονόματι Eric Raymond  παρουσίασε την πρώτη έκδοση ενός κειμένου (working-paper) με τίτλο: "The Cathedral and the Bazaar" (μετάφραση: ο Καθεδρικός Ναός και το Παζάρι).



Κατά τον ίδιο, το κείμενο του, που μελετούσε κάποιες παράξενες, νέες προγραμματιστικές πρακτικές
δεν περιελάμβανε κάποια ιδιαίτερη ανακάλυψη.
Η παρουσίαση του όμως "γκρέμισε" το κτήριο.
Το γεγονός ότι η έγινε αποδεκτή (η παρουσίαση) με τόσο μεγάλο ενδιαφέρον και ενθουσιασμό από ένα κοινό στο οποίο ελάχιστοι είχαν την Αγγλική ως μητρική τους γλώσσα ήταν η επιβεβαίωση ότι ήμουν μπροστά σε κάτι πολύ σημαντικό
δήλωσε ο Raymond, ένα χρόνο αργότερα, όταν το working-paper μετατράπηκε σε βιβλίο.

Σχεδόν δύο δεκαετίες μετά από εκείνη την απογευματινή παρουσίαση στη Βαβαρία και το " The Cathedral and the Bazaar" συνεχίζει να αποτελεί πηγή έμπνευσης.

Το κείμενο αναλύει και συγκρίνει δύο διαφορετικά μοντέλα ανάπτυξης Ελεύθερου Λογισμικού / Λογισμικού Ανοιχτού Κώδικα:
  • το μοντέλο του "Καθεδρικού Ναού", στο οποίο ο πηγαίος κώδικας μιας εφαρμογής γίνεται διαθέσιμος με κάθε διανομή νέας έκδοσης της εφαρμογής αυτής, αλλά ο κώδικας που αναπτύσσεται μεταξύ των διανομών περιορίζεται αποκλειστικά μέσα σε μία ομάδα συγκεκριμένων προγραμματιστών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτού του μοντέλου ανάπτυξης είναι τα GNU Emacs και GCC.
  • το μοντέλο του "Παζαριού", στο οποίο ο κώδικας αναπτύσσεται στο διαδίκτυο, σε κοινή θέα. Ο Raymond πιστώνει στον Linus Torvalds, εμπνευστή του Linux kernel project, την ανακάλυψη αυτού του μοντέλου ανάπτυξης κώδικα, ενώ παρουσιάζει και τη δική του συνεισφορά σε αυτό το μοντέλο, όπως προέκυψε από την εμπλοκή του στο Fetchmail project.
Η κεντρική θέση του Raymond στο κείμενο (την οποία βαφτίζει "νόμο του Linus") είναι:
αν έχεις αρκετά μάτια στη διάθεση σου τα bugs (προγραμματιστικά λάθη) αποδεικνύονται πολύ λίγα...
Το κείμενο μπορείτε να το βρείτε εδώ (σε διάφορες γλώσσες) ή εδώ (στην Ελληνική).

Καλή ανάγνωση ;-)

Και με την ευκαιρία μπορείτε να παρακολουθήσετε ένα ντοκιμαντέρ που παρουσιάζει την εικοσάχρονη (τότε) πορεία του GNU, Linux, Open Source. Περισσότερα για το ντοκιμαντέρ στο imdb (κλικ εδώ).



Το κείμενο βασίστηκε στο άρθρο του Bryan Behrenshausen (κλικ εδώ) καθώς και στην wikipedia

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2022

Ασφαλείς/Ισχυροί Κωδικοί Πρόσβασης


 Με αφορμή την ημέρα ασφαλούς διαδικτύου 2022 (περισσότερα ΕΔΩ) αυτή την εβδομάδα θα συζητήσουμε για τους (ισχυρούς) κωδικούς πρόβασης...

Παρακολουθούμε ένα εισαγωγικό βίντεο...


Παρακολουθούμε την παρακάτω παρουσίαση, συζητάμε, υλοποιούμε τις δραστηριότητες






Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2022

Μελετώντας το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής μέσα από την καταγραφή και ανάλυση μετεωρολογικών δεδομένων


Εκπαιδευτικό Υλικό

Φύλλο Εργασίας 1

Φύλλο Εργασίας 2

Διδακτικό Σενάριο Μελετώντας το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής μέσα από την καταγραφή και ανάλυση μετεωρολογικών δεδομένων.

Φάσεις Υλοποίσης Σεναρίου

Φάση 1: Προσέλκυση ενδιαφέροντος μαθητών: Κλιματική Αλλαγή και Ακραία Καιρικά Φαινόμενα.

Διάρκεια: 15 λεπτά, στο ΣΕΠΕΗΥ

Ο/Η εκπαιδευτικός αξιοποιώντας την παρουσίαση «Κλιματική Αλλαγή, Ακραία Καιρικά Φαινόμενα.pptx» επιδιώκει να προσελκύσει το ενδιαφέρον των μαθητών.

Ειδικότερα, απευθυνόμενος στην ολομέλεια της τάξης

  • παρουσιάζει και συζητάει με τους μαθητές κάποιους από τους επιστημονικούς ορισμούς της κλιματικής αλλαγής
  • προβάλλει τα διαγράμματα “Global Land and Ocean Temperature” και “Temperature of Planet Earth” και συζητάει με τους μαθητές την ΕΝΤΟΝΗ αύξηση της θερμοκρασίας που έχουν παρατηρήσει οι επιστήμονες τα τελευταία χρόνια σε όλο τον πλανήτη σε σχέση με την περίοδο (1850-1900)
  • κάνει αναφορά στα φυσικά αίτια των κλιματικών αλλαγών σε αντιδιαστολή με τα ανθρωπογενή αίτια (θερμοκηπικά αέρια)
  • κάνει μία σύντομη αναφορά στα ακραία καιρικά φαινόμενα και του δείκτες της θερμοκρασίας και της βροχόπτωσης
  • συζητάει με τους μαθητές για τους τρόπους συστηματικής συλλογής, καταγραφής, οργάνωσης, επεξεργασίας, ανάλυσης και αξιοποίησης μετεωρολογικών δεδομένων (θερμοκρασία, ύψος βροχής, υγρασία, ατμοσφαιρική πίεση, ταχύτητα και κατεύθυνση ανέμου) και για το πώς αυτή μπορεί να υποστηριχθεί από το κατάλληλο λογισμικό
  • συζητάει με τους μαθητές για το κατά πόσο και με ποιο τρόπο η συλλογή και επεξεργασία μετεωρολογικών δεδομένων είναι δυνατόν να δώσουν απαντήσεις αναφορικά με το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής

Φάσεις 2 και 3: ανάλυση δεδομένων και εφαρμογή/υλοποίηση

Διάρκεια: 30 (υπόλοιπο διδακτικής ώρας) + 15 λεπτά (από την επόμενη διδακτική ώρα) στο ΣΕΠΕΗΥ

Οι μαθητές/τριες χωρίζονται σε ζυγό αριθμό ομάδων των 2-3 ατόμων, αριθμούνται (1, 2, 3, …) για να εφαρμόσουν τις δραστηριότητες των Φύλλων Εργασίας 1 και 2. 

Όπως αναφέρθηκε και πριν ο εκπαιδευτικός καθορίζει τη σύνθεση των ομάδων, παρουσιάζει το περιβάλλον σύγχρονης συνεργασίας που θα χρησιμοποιηθεί για την διδασκαλία, περιγράφει το έργο που ανατίθεται στους/στις μαθητές/τριες. 

Ειδικότερα οι ομάδες με περιττό αριθμό μελετούν και δουλεύουν τις Δραστηριότητες του Φύλλου Εργασίας 1 που πραγματεύεται δεδομένα Θερμοκρασίας, ενώ οι ομάδες με άρτιο αριθμό μελετούν και δουλεύουν το Φύλλο Εργασίας 2 που πραγματεύεται δεδομένα Βροχόπτωσης.

Κατά τη διάρκεια της εργασίας των μαθητών ο ρόλος του/της εκπαιδευτικού είναι υποστηρικτικός, ελέγχοντας την πορεία των εργασιών των ομάδων. Όταν κρίνεται απαραίτητο δίνεται βοήθεια σε κάθε ομάδα καθώς και σε όλη την τάξη με την βοήθεια του βιντεοπροβολέα.

Φάση 4. Παρουσίαση έργων, αναστοχασμός και συζήτηση στην τάξη

Διάρκεια: 20 (συνέχεια της διδακτικής ώρας, στο ΣΕΠΕΗΥ)

Μετά την ολοκλήρωση της προηγούμενης Φάσης οι ψηφιακές δημιουργίες των ομάδων θα προβληθούν στην ολομέλεια της τάξης όπου και θα υπάρχει συζήτηση, εποικοδομητικός σχολιασμός και αξιολόγηση τους, ενώ ακολούθως θα υπάρχει χρόνος αναστοχασμού για κάθε ομάδα επί των σχολίων και δυνατότητα αναπροσαρμογής/υιοθέτησης αυτών των συμπερασμάτων.

Δεδομένου ότι οι δραστηριότητες είναι ομαδικές ορίζεται ένας/μία μαθητής/τρια κάθε φορά που θα ανακοινώσει στην ολομέλεια τα αποτελέσματα της εργαστηριακής άσκησης. 

Φάση 5. Αξιολόγηση δραστηριότητας και επιτευγμάτων και Ανάθεση εργασίας για το σπίτι

Διάρκεια: 10 λεπτά (υπόλοιπο μέχρι τέλος της διδακτικής ώρας, στο ΣΕΠΕΗΥ)

Διάρκεια: 1 – 1,5 ώρα (εργασία για το σπίτι)

Η αξιολόγηση των δραστηριοτήτων των ομάδων και των επιτευγμάτων θα ανατεθεί με την μορφή ομαδικής εργασίας για το σπίτι, αφού πρώτα καθοριστούν τα κριτήρια αξιολόγησης σε συνεργασία με τους μαθητές. 

Ειδικότερα, για την αποτίμηση των κριτηρίων αξιολόγησης προτείνεται να χρησιμοποιηθούν οι πίνακες διαβαθμισμένων κριτηρίων (rubrics) μιας και ευνοούν την αξιοπιστία της αξιολόγησης (Jonsson & Svingby, 2007). Μπορεί μεν η συμμετοχή των μαθητών στη δημιουργία πινάκων διαβαθμισμένων κριτηρίων είτε για να αξιολογήσουν τα παραδοτέα τους, είτε τη συνεργασία στην εργασία σε ομάδες είτε το περιεχόμενο σε ιστοσελίδες είτε τα αποτελέσματα της αναζήτησης σε μια μηχανή αναζήτησης κ.α. να έχει μεγάλη προστιθέμενη αξία στην εκπαιδευτική διαδικασία, απαιτεί όμως πολύ χρόνο. Για τον λόγο αυτό προτείνεται ο εκπαιδευτικός να έχει έτοιμες κάποιες εναλλακτικές προτάσεις/πίνακες αξιολόγησης τις οποίες θα παρουσιάσει και θα συζητήσει με τους μαθητές ώστε τελικά να καταλήξουν από κοινού στην επιλογή αυτού που θα χρησιμοποιηθεί για την αξιολόγηση.

Η κατανομή των εργασιών που θα αξιολογηθούν θα γίνει ως εξής: κάθε ομάδα θα αξιολογήσει τις δραστηριότητες μίας άλλης ομάδας. Οι ομάδες με περιττό αριθμό θα μελετήσουν και θα αξιολογήσουν τις δραστηριότητες και τις ψηφιακές δημιουργίες μίας ομάδας με άρτιο αριθμό και αντιστρόφως και η ανάθεση/αντιστοίχιση θα γίνει τυχαία μετά από κλήρωση.

Φάση 7. Αξιολόγηση από τον εκπαιδευτικό, ανατροφοδότηση, αναστοχασμός  και συζήτηση στην ολομέλεια

Διάρκεια: 20-30 λεπτά για κάθε Φύλλο Εργασίας

Διάρκεια: 45 λεπτά (στο ΣΕΠΕΗΥ)

Μετά την ολοκλήρωση των παραπάνω φάσεων ο εκπαιδευτικός θα μελετήσει/παρατηρήσει την προσπάθεια των μαθητών και θα αξιολογεί με τη σειρά του τα αποτελέσματα της δικής τους αξιολόγησης, χρησιμοποιώντας τα για τυχόν αλλαγές. Ο ρόλος του καθηγητή σε αυτήν τη διαδικασία αλλάζει, καθώς γίνεται εξωτερικός κριτής.

Στη συνέχεια θα ακολουθήσει συζήτηση, ανατροφοδότηση, αναστοχασμός την ολομέλεια.




Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2022

Οι τρεις ιεράρχες


Οι μαθητές χωρίζονται σε δύο ομάδες και μελετούν για 10 λεπτά το παρακάτω υλικό.

Στη συνέχεια συμμέτουν ομαδικά σε δύο παιχνίδια Kahoot