Δεν θα σου μιλήσω για τους καθηγητές της τεχνικής που απολύονται.
Δεν σε ενδιαφέρουν οι 2500 ζωές τους.
Χαραμοφάηδες τους λένε όλους.
Και εσύ συχνά τους ζήλεψες που δουλεύουν λέει μόνο 21 ώρες και κάνουν διακοπές 3 μήνες. Εσύ που δεν είναι δυνατόν να ξέρεις, τι θα πει μια ώρα σε τάξη μέσα.
Πόσο υπέροχη είναι αλλά και δύσκολη.
Πόσα πλούτη σου χαρίζει.
Πόσα χρόνια σου κόβει... δεν περνάς ποτέ τα 50, μένεις πάντα 25άρης.
Δεν είναι οι εκπαιδευτικοί σύμβολο σαν την ΕΡΤ για να ξεσηκωθείς μαζί τους.
Δεν θέλω να ξεσηκωθείς γι αυτούς!
Θέλω να ξεσηκωθείς...
γιατί το παιδί σου, απόφοιτος του ΕΜΠ δουλεύει για 2€ την ώρα,
γιατί οι γονιοί σου δεν έχουν σύνταξη αλλά ψιχουλοεπίδομα,
γιατί και συ ακόμη και αν έχεις δουλειά δεν έχεις μισθό για να ζήσεις
γιατί η δημόσια υγεία είναι μαγική εικόνα,
γιατί τα μόνα όνειρα που κάνεις είναι να έχεις φαΐ στο τραπέζι σου,
γιατί η μόνη πολυτέλειά σου είναι το γέλιο,
γιατί τα μόνα σχέδια που κάνεις είναι η μετανάστευση.
Μα πιο πολύ θέλω να ξεσηκωθείς γιατί για αυτούς είσαι ένας αριθμός.
Που όταν τους βολεύει του ρίχνουν μια αφαίρεση.
Όταν το αποφασίσουν φτιάχνουν έναν νόμο και σε μηδενίζουν.
Δεν υπάρχουν κανόνες, νόμοι, σύνταγμα.
Όλα μπορούν να τα στρεβλώσουν, να τα προσαρμόσουν, να τα φτιασιδώσουν για να στηρίξουν αυτό που αυτοί αποφασίζουν.
Και αποφασίζουν πάντα για το κακό σου άσχετο αν οι προπαγανδιστές τους το βαφτίζουν "σωτηρία".
Και το κάνουν αυτό γιατί έχουν δύναμη.
Αλλά ξέχασαν και ξέχασες ότι αυτή την δύναμη τους την έδωσες ΕΣΥ.
Είναι η ώρα να την πάρεις πίσω.
Δική σου είναι η δύναμη και όχι του βουλευτή που ψήφισες.
ΠΕΣ ΤΟΥ ΤΟ
Ναι είμαι καθηγήτρια... ακόμη ΔΕΝ θίγομαι.
Όμως...
ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΑΝ το σχολείο μου.
Δέκα άξιοι αγαπημένοι συνάδελφοι ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΙ στην βουλή προσεχώς.
Σε τρεις εκατοντάδες παιδιών στην πόλη μου ΑΚΥΡΩΣΑΝ/ΔΙΕΓΡΑΨΑΝ/ΠΕΤΑΞΑΝ την επιλογή που έκαναν για το μέλλον τους.