το ιστολόγιο ενός Κύριου των Υπολογιστών ;-)

Άδεια χρήσης περιεχομένου

Creative Commons Licence
Το περιεχόμενο του ιστολογίου παρέχεται με άδεια χρήσης Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Καλά Χριστούγεννα με Δομημένο Προγραμματισμό...


Τις παρακάτω ασκήσεις τις εντόπισα στο στέκι των πληροφορικών. Δυστυχώς δεν έχω το όνομα του δημιουργού τους για να κάνω reference. Τον ευχαριστώ όμως πάρα πολύ.

Καλές γιορτές λοιπόν και καλό διάβασμα ;-)

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

ΟΚ ρε μεγάλε, θέλεις να το κλείσεις, κλειστό τουλάχιστον σωστά...


Γιούπιιιιιι, χιόνιιιιιιιιιιιιι...

Ευτυχώς είχαμε από χθες συνεννοηθεί με την Αργυρώ να βρεθούμε νωρίτερα για να ξεκινήσουμε και νωρίτερα.

Στις 7:30 λοιπόν ξεκινήσαμε από τη Ραιδεστό και μέχρι τη διασταύρωση του Βάβδου ήταν όλα σχετικά καλά. Λίγο χιονάκι και λίγο πάγο είχε σε κάποια σημεία αλλά τίποτε το τραγικό.

Από τη διασταύρωση για Άγιο Πρόδρομο άρχισε να "σφίγγει" λιγάκι το πράμα αλλά και πάλι τσούκου-τσούκου πήγαινε.

Λίγο μετά τη διασταύρωση για τον Ταξιάρχη και ενώ η ώρα ήταν 8:15 μας ενημέρωσαν ότι με απόφαση της Νομαρχίας μαθήματα γιόκ. Υποθέτω βέβαια ότι οι περισσότεροι μαθητές θα είχαν ήδη φτάσει στο σχολείο...

Να θυμίσω στα βιαστικά ότι τον τελευταίο καιρό χάσαμε: Δευτέρα-Παρασκευή + Δευτέρα-Παρασκευή λόγω περιφερειακών και δημοτικών εκλογών, Τρίτη και Τετάρτη λόγω εκλογών των εκπαιδευτικών, 27-28 Οκτωβρίου, 17 Νοεμβρίου, 6 και 7 Δεκεμβρίου, δύο ημέρες λόγω περιπάτων και κάποιες ακόμη που δεν μπορώ να θυμηθώ,,,

Αναστροφή λοιπόν και πίσω.

Στον δρόμο της επιστροφής σκέφτομαι: αν είναι αν το κλείσεις το ρημάδι, τουλάχιστον ξύπνα στις 6 και 30 ζύγισε την κατάσταση και κλείστο πριν ξεκινήσουν οι μαθητές από τα σπίτια και τα χωριά τους... Κλείστο σωστά...

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

12 ευρώ, ο κύριος "προσωποποίηση του φιλότιμο", και τρεις πάγκοι...


Με αυτά τα "υλικά" αναβαθμίσαμε το εργαστήριο της "Συντήρησης / Υλικού Υπολογιστών".

 Τα 12 ευρώ...
Ένα απογευματάκι στο ΙΚΕΑ και 12 ευρώ ήταν αρκετά για να αγοράσω τέσσερα ραφάκια και οκτώ γωνίες για να τοποθετήσουμε τις οθόνες "ψηλά" ώστε να ελευθερώσουν χώρο από τους ήδη μικρούς πάγκους εργασίας και ταυτόχρονα να δώσουν την (ψευδ)αίσθηση ενός πραγματικού service-center υπολογιστών.

Ο κύριος "προσωποποίηση του φιλότιμο"

"Δημήτρη πήρα ραφάκια για..." δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω τη φράση μου και ο Δημήτρης απάντησε "θα τα βάλω εγώ" και εξαφανίστηκε για να βρει δράπανο, βύσματα, βίδες, κλπ...

Σε λίγες ώρες τα είχε τοποθετήσει, αποδεικνύοντας για μία ακόμη φορά ότι αξίζει και με το παραπάνω την θέση του δίπλα στο λήμμα "φιλότιμο".  Τι κι αν μου ρίχνει καμιά δεκαριά χρόνια, τι κι αν είναι τομεάρχης, τι κι αν είναι παλιότερος στο σχολείο, όταν υπάρχει μία οθόνη που πρέπει να κουβαληθεί θα πρέπει κυριολεκτικά να παλέψω μαζί του για να την κουβαλήσω εγώ μιας ορμάει πρώτος να την πάρει...

Και οι τρεις πάγκοι...
Τον έναν τον είχαμε από παλιά και τους άλλους δύο τους κουβαλήσαμε (μαντέψτε με ποιόν;) από το Γραφείο Διασύνδεσης με την Αγορά εργασίας.

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

06 Δεκέμβρη, ρε δε την κάνει το υπουργείο εθνική επέτειο να τελειώνουμε...


Τσιμισκή, σε μία από τις πολλές πορείες εκείνων των ημερών
Ο Αλέξης "ζει", εμείς;

Η έμπνευση μου ήρθε λίγα λεπτά πριν, στο ντουζ, και σαν άλλος Αρχιμήδης (με την διαφορά ότι αυτός μούλιαζε σε μπανιέρα γιατί δεν είχε περιβαλλοντικές ευαισθησίες) πετάχτηκα με την πετσέτα να την καταγράψω:

"Θα στείλω ένα μέιλ στο υπουργείο και θα του ζητήσω για να σώσει την μνήμη του δολοφονημένου Γρηγορόπουλου να κάνει την 06-12 σχολική εορτή / αργία με τα όλα της: με καταθέσεις στεφάνων, απαγγελίες ποιημάτων, καλοντυμένες και βαμμένες για την περίσταση καθηγήτριες, πάουερ πόιντς, χορωδίες, εκφωνήσεις κούφιων λόγων, συντεταγμένες πορείες προς τα αστυνομικά τμήματα με σκοπό την επίδοση δακτυλογραφημένων στο γουόρντ ψηφισμάτων, κλπ, κλπ, κλπ".

Είναι βέβαιο πως με αυτόν τον τρόπο σε δύο-τρία χρονάκια το πολύ η επέτειος θα έχει ατονίσει τόσο που θα θυμίζει εορτασμό 25ης Μαρτίου: 10-12 μαθητές θα είναι πάνω στην σκηνή και θα διαβάζουν εκ περιτροπής πεζά και ποιήματα, φουλαροστεφανωμένες φιλολογίνες (οι υπεύθυνες για την γιορτή) τα κοιτούν με θαυμασμό, 10-12 καθηγητές θα κάνουν σαν σκασμένα λάστιχα "σουτ-σουτ" όλη την ώρα και οι υπόλοιποι μαθητές είτε θα χασμουριούνται, είτε θα παίζουν με τα κινητά τους, είτε θα μιλάνε φωναχτά, είτε θα γελάνε, είτε, είτε...

Μόνο έτσι υπάρχει πιθανότητα να σωθεί η μνήμη του αδικοχαμένου παιδιού. Διαφορετικά, ευτράπελα σαν τα σημερινά θα μετατρέψουν αυτήν την ημέρα σε ανέκδοτο.

Δεύτερο διάλειμμα και οι μαθητές είναι (αυθόρμητα, μαχητικά και συνειδητοποιημένα) συγκεντρωμένοι στην αυλή. Οι ερωτήσεις πέφτουν βροχή:
- Στην (κατά τα άλλα αυθόρμητη) πορεία που θα πάμε να πάρουμε τσάντες;
- Μετά (από την κατά τα άλλα αυθόρμητη πορεία) θα γυρίσουμε στο σχολείο;
- Που θα πάμε;
- Ρε μαλάκα, τι αστυνομία και μαλακίες μου λες, άστους αυτούς, πάμε στο γήπεδο, παίζουν μπάλα.
- Τι να επιδόσουμε; Ψήφισμα; Τι είναι αυτό;
- Πάμε ρε να βρίσουμε κανα μπάτσο, παίζουμε και με την γριά την Κυριακή (σημ.: γριά = Ηρακλής)
- Μπατσοι, γουρούνια, δολοφόνοι, εσείς πουλάτε την άσπρη σκόνη

Οι μαθητές έφυγαν για το αστυνομικό τμήμα (χάθηκαν οι διδακτικές από την δεύτερη μέχρι την έβδομη) και όλοι βολεύτηκαν.

Σημείωση: όλα αυτά έγιναν στις 07-12 μιας και η 06-12 είναι αργία στον Πολύγυρο λόγω του πολιούχου της πόλης Αγίου Νικολάου.

Όλο το απόγευμα σκεφτόμουνα τι μπορεί να γίνει ώστε εκείνες οι μέρες του Δεκέμβρη να μείνουν (στην δική μου τουλάχιστον συνείδηση) ως οι μέρες που παραλίγο θα άλλαζαν ριζικά την Ελληνική κοινωνία, μετατρέποντας το εγώ σε εμείς και τον ατομικισμό σε συλλογικότητες.

Και το βρήκα: η λύση είναι μία ακόμη εθνική εορτή / επέτειος, πολύ θα βόλευε να σχολούσαμε λιγάκι πιο νωρίς, να προλαβαίναμε να βγαίναμε στην αγορά για τίποτα ψώνια...

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Ο φιλότιμος ηλεκτρολόγος και οι δεκατέσσερις 17άρες


Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα εργαστήριο πληροφορικής που είχε πάρα πολύ παλιές οθόνες. Οι οθόνες του ήταν τόσο παλιές που όποιος τολμούσε να καθίσει μπροστά τους και να δει μέσα τους για περισσότερο από ένα τέταρτο πάθαινε καταρράκτη.

Ο καημένος ο υπεύθυνος του εργαστηρίου πάσχιζε να τις αλλάξει αλλά χρήματα δεν υπήρχαν. Έψαχνε από εδώ, έψαχνε από εκεί ώσπου ένα πρωί με την βοήθεια μιας φτωχής πλην τίμιας υπαλλήλου της διεύθυνσης πληροφορικής της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης βρήκε δεκατέσσερις μεταχειρισμένες 17άρες (παροπλισμένες) σε σχετικά καλή κατάσταση (και με TCO99 παρακαλώ!!!).

Πως όμως θα μεταφέρονταν οι οθόνες από την Θεσσαλονίκη στο εργαστήριο; Ο υπεύθυνος του εργαστηρίου έψαξε σε γη και ουρανό και τελικά, για καλή του τύχη, βρήκε μέσα σε ένα πολυμορφικό FORD μαύρου χρώματος έναν από μηχανής φιλότιμο ηλεκτρολόγο. Ο φιλότιμος ηλεκτρολόγος με περισσή προθυμία διέθεσε το αυτοκίνητο του για να μεταφερθούν οι οθόνες (χρειάστηκε να ρίξει καθίσματα) ενώ βοήθησε τόσο στο φόρτωμα όσο και στο ξεφόρτωμα.

Έτσι σε ντε-τε οι "καινούριες" οθόνες τοποθετήθηκαν στο εργαστήριο αντικαθιστώντας τις παλιές (15άρες) οι περισσότερες από τις οποίες θα πάνε για ανακύκλωση.

Και έτσι από εκείνη την στιγμή έβλεπαν οι μαθητές εκείνου του σχολείου καλά κι εμείς καλύτερα...

Ηθικό δίδαγμα: δε πα να σαι αυτό που μετά βδελυγμίας αποκαλούν "δημόσιο υπάλληλο" οι θαμώνες των παραθύρων και όχι μόνο, άμα θες να προσφέρεις θα προσφέρεις...

Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

Αχ αυτοί οι οικονομολόγοι...


Ντρίν (το σταθερό)...

Πολυγυρνούδικο το νοόυμερο.

Βρε ποιος να ναι απογευματιάτικα;

"Έλα Φίλιππα". ακούω την τραγουδιστή φωνή του Νίκου (αυτός με προσφωνεί Φίλιππα αντί του σωστού Φίλιππε αλλά στον Νίκο που τα λέει ωραία τα συγχωρείς όλα ;-))

"Η τάδε εταιρία, αφού μίλησα μαζί τους μας έστειλε το τάδε λογισμικό γενικής λογιστικής, μπορούμε να το εγκαταστήσουμε;"

Για να μην τα πολυλογώ ο Νίκος σε κατάσταση εκπαιδευτικού ντελίριου (για να μην πω οργασμού) μου εξηγεί πως κατάφερε και πήρε τα λογισμικά, πόσο καλά είναι, ότι του έστειλαν και διαφημιστικά για τα παιδιά, και ντοσιέ και στυλό, κλπ, κλπ...

"Εντάξει Νίκο, θα το κάνουμε την Πέμπτη που έχω τρεις ώρες για συντήρηση εργαστηρίου"

Πέμπτη...

Παρασυρμένος από την ορμή του Νίκου (το ντελίριο που σας έλεγα πριν) ξεκινάω εγκατάσταση στα μηχανήματα του εργαστηρίου των "Μνηστήρων" (Celeron 600 με 386ΜΒ RAM) χωρίς να δω ελάχιστες προδιαγραφές ("είναι πολύ μικρό και ελαφρύ")...

Με το που μπαίνει το DVD (ντι-βι-ντι παρακαλώ, όχι σι-ντι) της εγκατάστασης και εμφανίζεται η αρχική οθόνη διαπιστώνω ότι πρόκειται για client-server εφαρμογή.

Προσπαθώ να εξηγήσω στο Νίκο, μου απαντά "αντε βρε, μην τα κάνεις πολύπλοκα, βάλτο εκεί να δουλέψουμε"

Ξεκινάω να το "βάλω" αλλά ο SQL-server που στήνεται (500 ΜΒ) εντός του ότι ΣΕΡΝΕΤΑΙ αρνείται να συνεργαστεί αρμονικά με το deep-freeze και συνεπώς με κάθε επανεκίνηση χάνονται όλα τα δεδομένα. ΄"και τι το θες και τα παγώνεις;" με ρωτά ο Νίκος Προσπαθώ να εξηγήσω...

Αγχωνόμαστε, πάμε στο μεγάλο εργαστήριο για να κάνουμε εγκατάσταση εκεί (= σπασμωδικές κινήσεις) Μπορεί έτσι να λύνουμε το θέμα της ταχύτητας αλλά το θέμα της αποθήκευσης όχι (βλέπε deepfreeze). Χτυπάει κουδούνι (ευτυχώς).

Κάθομαι λιγάκι να σκεφτώ μονάχος-μονάχος. Θα το στήσω προβλεπόμενα client-server. Το κάνω και δουλεύει αφού ορίζω την θέση της βάσης σε καθέναν από τους clients (ορίζω την ip του server. Επιστρέφει ο Νίκος και η πρώτη ατάκα που μου έρχετε είναι: "να εμπιστεύεσαι τον έρμο τον Πληροφορικό". Σε ένα 20λεπτό έχουμε στήσει ακόμη πέντε clients και έπεται συνέχεια...

ΥΓ: Πριν ένα μήνα ο Θανάσης (με το επώνυμο με τα 19 γράμματα) έφαγε μία εβδομάδα για να στήσει το accountant της singular το οποίο από ότι καταλαβαίνω θα το φάει η μαρμάγκα... Αχ αυτοί οι οικονομολόγοι...

Τρεις και ο (συνδικαλιστικός) κούκος...


"Δε θα σας κουράσω πολύ" έλεγε και ξανάλεγε ο εκπρόσωπος της ΔΑΚΕ κουράζοντας μας με το "δε θα σας κουράσω πολύ"... Εγώ δεν θα υποσχεθώ κάτι τέτοιο καταθέτοντας σκόρπιες σκέψεις που πέρασαν από το μυαλό μου κατά τη διάρκεια της 4ωρής γενικής συνέλευσης της ΕΛΜΕ Χαλκιδικής:


  • Μα γιατί είμαστε τόσο λίγοι; (ώρα 9:45)
  • Είναι δυνατόν να ξεκινήσει η συνέλευση θεωρώντας ότι υπάρχει απαρτία όταν είμαστε παρόντες μόνο 30 άτομα; (ώρα 10:15)
  • Μα γιατί παίζουν πίνγκ-πονγκ η ΔΑΚΕ με την ΠΑΣΚ, δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι όχι μόνο δεν έχει ενδιαφέρον αυτό το παιχνίδι πια αλλά απεναντίας εκνευρίζει; (φταίτε εσείς, όχι φταίτε εσείς, όχι εσείς, όχι εσείς...)
  • Μήπως με την παρουσία μου εδώ νομιμοποιώ μια χαζομάρα και μισή;
  • Μήπως οι κατ΄επάγγελμα συνδικαλιστές βολεύονται με την μικρή συμμετοχή; (Γιάννη κερνάει - Γιάννης πίνει)
  • Γιατί δεν κατεβαίνει ένα κοινό ψηφοδέλτιο από όλες τις παρατάξεις;
  • Πόσο μεγάλο είναι το κενό που άφησε ο Πέγιος. Κάθε φορά που έρχομαι σε ΓΣ τον θυμάμαι να λέει με εκείνον τον χαρακτηριστικό τρόπο του "αξιοπρέπεια ρε συνάδελφοι, αξιοπρέπεια..."
  • Θα τον συμπληρώσει ο Τσάπουρνας υπογραμμίζοντας την ανάγκη για "συλλογικότητα" και αργότερα ένας νεαρούλης που κατεβαίνει υποψήφιος με την ανασυγκρότηση προσθέτοντας τα "μαζικότητα" και "αλληλεγγύη". Κάποια στιγμή ακούστηκε και το "ατομικισμός".
  • Οι συλλογικότητες είναι το μόνο όπλο που μας έμεινε. Ο καθένας μόνος του στην καλύτερη θα πέσουμε εύκολα, στην χειρότερη θα στραφούμε ο ένας εναντίον του άλλου. ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ, εκεί κρύβεται η ελπίδα...

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Όραμα πέμπτη-Πέμπτη, επεισόδιο δεύτερο...


Την προηγούμενη Πέμπτη ήμασταν στην προετοιμασία της γιορτής της 17ης οπότε το δεύτερο επεισόδιο παίχτηκε σήμερα...

Επί τροχάδην λόγω έλλειψης χρόνου:

Ο κύκλος διευρύνθηκε, παίξαμε και σι-Μαριώ... Από όσο θυμάμαι, Ελένη, Βάσω, η-άλλη-Άννα, Κώστας, Κώστας, Δημήτρης, Φίλιππος, Φωτεινή, Γιώργος (;)

  1. Η "άλλη-Άννα" με τον Δημήτρη (τον εχθρό του καλού) θα δουλέψουν τις ταμπέλες 
  2. Κώστας - "άλλη-Άννα" θα δουν για δωρεά βιντεοπροβολέων, Φίλιππος το έγγραφο
  3. Το σχολείο δηλώθηκε στο πρόγραμμα αειφόρο σχολείο
  4. Φίλιππος - Ελένη - Δημήτρης θα δουν περί αειφόρου σχολείου αύριο
Ο Δημήτρης κανόνισε για την επίσκεψη στον ΧΥΤΑ Πολυγύρου (προγραμματίζουμε για Γεννάρη)
Ο Κώστας μίλησε με το ΚΔΑΥ (Κέντρο Διαχείρισης Απορριμάτων, το Υ τι στο καλό είναι;) και θέλουν ένα φαξ για να πάρουμε και τυπικά το ΟΚ. Προγραμματίζουμε για Φλεβάρη.

Ξεχνάω κάτι;, Και να ξεχνάω δεν πειράζει, βιάζομαι...


Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Οδηγίες προς τους χρήστες του βιντεοπροβολέα


Πως ανάβει αυτό το πράμα (βιντεοπροβολέας) για να τα δείξω μεγάλα στον τοίχο;
1.   Άναψε το κουμπιΟΥτερ.
2.   Άναψε την οθόνη του κουμπιΟΥτερ.
(Μην παραξενευτείς που το κουμπί για να ανοίξει η οθόνη δεν είναι "κανονικό".  Έτσι είναι τα καινούρια και λέγονται: "αφής". Απλά πάτα εκεί…
3.   Περίμενε μέχρι να φορτώσουν τα γουίντοους.
4.   Διάλεξε τον λογαριασμό Γκουέστ (Guest στα Ελληνικά) κάνοντας κλικ με το ποντίκι πάνω στο εικονίδιο του.
5.   Περίμενε ακόμη λίγο.
6.   Πάρε το τηλεκοντρόλ που βρίσκεται δίπλα στον υπολογιστή. Όχι, δεν θα δούμε τηλεόραση (φτάνουν οι τέσσερις ώρες κάθε απόγευμα), είναι για τον βιντεοπροβολέα.
7.   Πάτα ΜΙΑ ΦΟΡΑ το κόκκινο κουμπί (του τηλεκοντρόλ) ον / οφ.
8.   Περίμενε λίγο. Τώρα λογικά βλέπεις την οθόνη του κουμπιΟΥτερ και στον τοίχο.
                 
Πως σβήνει αυτό το πράμα (βιντεοπροβολέας) για να πάω σπίτι μου;
1.   Πάρε το τηλεκοντρόλ που βρίσκεται εκεί που το άφησες πριν.
2.   Πάτα ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ με διαφορά 2 δευτερολέπτων το κόκκινο κουμπί (του τηλεκοντρόλ) ον / οφ.
3.   Τώρα λογικά ο βιντεοπροβολέας έχει σβήσει.
4.   Σβήσε το κουμπιΟΥτερ.
5.   Σβήσε την οθόνη του κουμπιΟΥτερ.
(για να δούμε το έμαθες το κόλπο με τα αφής;)
6.   Σβήσε φώτα / κλιματιστικό.
7.   Πήγαινε τα κλειδιά στη θέση τους.

Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

Προτάσεις / Θέματα προς συζήτηση για την επόμενη πέμπτη-Πέμπτη και ένα σχόλιο για τον τίτλο της όλης ιστορίας...


Προτάσεις / ιδέες / σκέψεις προς συζήτηση για την επόμενη μάζωξη:

1. ταμπέλες για όλο το σχολικό συγκρότημα (έξω από πόρτες και στις εισόδους του σχολείου)
2. φαγητό / ποτό (κάποιος να ετοιμάζει κάτι κάθε φορά)
3. οτιδήποτε άλλο θέλετε να προστεθεί μπορείτε να το καταχωρήσετε ως σχόλιο (στο κάτω μέρος)

Ελπίζω να έγινε αντιληπτό το (χιουμοριστικό και εμπνευσμένο από την παπαρολογία της προεκλογικής εποχής) πνεύμα του τίτλου "Όραμα πέμπτη-Πέμπτη".

Περιμένοντας προτάσεις...

Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010

Όραμα πέμπτη-Πέμπτη, επεισόδιο πρώτο...


(η μικρή μόλις κοιμήθηκε, έχω 10 λεπτά να συνοψίσω τα της πέμπτη-Πέμπτης)

Τελικά βρεθήκαμε την πέμπτη ώρα της Πέμπτης (που μας πέρασε) στο γραφείο 7-8 "κενάρωντες" καθηγητές και αφού συζητήσαμε καταλήξαμε στο να κάνουμε (μέχρι την επόμενη Πέμπτη) τα εξής:
  1. μία σελίδα με οδηγίες για την χρήση του υπολογιστή / βιντεοπροβολέα στο αμφιθέατρο (Φίλιππος) η οποία θα κολλήσει κάπου δίπλα στον υπολογιστή του αμφιθεάτρου
  2. σύνταξη εγγράφου για δωρεά (-ες) βιντεοπροβολέα (-ων) (Φίλιππος με Άννα)
  3. αναζήτηση διευθύνσεων (κατόπιν τηλεφωνημάτων) πιθανών δωρητών βιντεοπροβολέων και αποστολή επιστολών
  4. σύνταξη εγγράφου για τις αλλαγές στις τηλεφωνικές γραμμές του σχολικού συγκροτήματος (Φίλιππος) και προώθηση του στο ΟΤΕ (Κώστας με Δ/ντρια).
Πέραν των παραπάνω συζητήσαμε και την πιθανή συμμετοχή του σχολείου στο πρόγραμμα http://www.aeiforosxoleio.gr/. Καταλήξαμε στο ότι δεν μπορούμε να καταλήξουμε κάπου τώρα ;-) Μέχρι την επόμενη Πέμπτη είπαμε να το επικοινωνήσουμε και με άλλους καθηγητές ώστε να δούμε αν μπορεί να συσταθεί μία ομάδα εκπαιδευτικών που να το "τρέξει¨.

Με αφορμή την συζήτηση για το θέμα αυτό αποφασίσαμε να διερευνήσουμε το ενδεχόμενο να πάμε δύο εκδρομές με θέμα "ακολουθώντας τα "σκουπίδια"", στον ΧΥΤΑ Πολυγύρου και σε κάποιο κέντρο / εργοστάσιο διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών. Η λογική πίσω από αυτή την επιλογή είναι να δούμε (καθηγητές - μαθητές) πια διαδρομή ακολουθούν και που καταλήγουν τα "σκουπίδια" μας. Ο Κώστα και ο Δημήτρης θα διερευνήσουν σχετικά (μπορεί να πάρω κι εγώ κανά τηλέφωνο στην Τριανταφύλλου).

Σε γενικές γραμμές καλούτσικα κύλησε το όλο πράμα...

Ραντεβού την επόμενη πέμπτη-Πέμπτη...

(η μικρή μόλις ξύπνησε ;-))

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Το κίνημα πέμπτη-Πέμπτη...


Επειδή όλα από ανθρώπους γίνονται, αλλά για να γίνει κάτι πρέπει να οργανωθούμε τα λέμε την Πέμπτη την πέμπτη ώρα στο γραφείο του΄Συλλόγου του ΕΠΑΛ...

El mundo mejor es posible!!!

Ο βιντεοπροβολέας στο ταβάνι του αμφιθεάτρου (επιτέλους)...


Η ιδέα "μεγάλη εικόνα στον τοίχο με το πάτημα ενός κουμπιού" μου ήρθε δυο-τρία χρόνια πριν και συγκεκριμένα λίγο-πριν, λίγο-μετά την ανακαίνιση του αμφιθεάτρου.

Πες-πες-πες με διάφορους (βλέπε: Αντρέα, Κώστα, Ανέστη, Γιάννη-Μομ) τελικά πέρσι ο Αντρέας αγόρασε την βάση για το ταβάνι (μετά από μία σύντομη ιντερνετική έρευνα αγοράς που έκανα), ο Κώστας με τον Αντρέα την στερεώσαν στο ταβάνι και οι ίδιοι φέραν και ένα καλώδιο δικτύου.

"Καλά ρε μεγάλε κι εσύ τι έκανες;", θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος. Ε, δεν το ανέφερα ήδη; εγώ (εκτός από την μεταφορά, τοποθέτηση και παραμετροποίηση του υπολογιστή) ήμουν ο "πες-πες" της υπόθεσης: "Κώστα, τι γίνετε που βρισκόμαστε;", "Κώστα, τι λέει πως πάει το πράμα;", "Κώστα αν θέλεις βοήθεια να πω στον Δημήτρη...", "Κώστα τελείωσε το θέμα με τον βιντεοπροβολέα;". Ε κάποια στιγμή αγανάκτησε ο άνθρωπος και τον έβαλε...

At the bottom line που λένε και στο χωριό μου, το σχολειό απέκτησε μία αίθουσα στην οποία με το πάτημα ενός κουμπιού (δύο για την ακρίβεια: του υπολογιστή και του τηλεκοντρόλ του βιντεοπροβολέα) έχεις την δυνατότητα να προβάλεις σε μεγάλο μέγεθος το περιεχόμενο της οθόνης ενός υπολογιστή, ο οποίος μάλιστα έχει πρόσβαση και στο διαδίκτυο.


Με δύο μικρούλες παρεμβάσεις (κουρτίνες για καλύτερη σκίαση για τις ηλιόλουστες μέρες και ένα σετ δυνατών ηχείων) η αίθουσα θα είναι τέλεια.

Άντε και εις ανώτερα (βλέπε διαδραστικούς πίνακες, χα χα χα...)



Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

"Πως πέρασα την μέρα μου στο σχολειό" ή ¨οι φωτοτυπίες που δεν βγήκαν"



Μπαίνουμε στην αυλή του σχολείου στο τέλος της δεύτερης διδακτικής ώρας (ήταν η μέρα της εβδομάδας που αρχίζω λίγο πιο αργά) και τρέχω να προλάβω να βγάλω φωτοτυπίες, κρατώντας έναν καφέ στο χέρι (φραπέ ζήτησα για να καθυστερήσω λιγότερο). Καφές = σπίντ, σπίντ = ανέβασμα στροφών, περισσότερες στροφές = περισσότεροι ίπποι, περισσότεροι ίπποι = υψηλότερη απόδοση…

Στα σκαλιά η συναντώ την Ελένη της περιβαλλοντικής, με ρωτάει αν θα μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν το αμφιθέατρο για μία εκδήλωση την επόμενη διδακτική ώρα. Αλλάζω κατεύθυνση και πάω μαζί της προς τα εκεί. Της εξηγώ για το βιντεοπροβολέα και τον υπολογιστή, για τα κλειδιά της αίθουσας και τα ΠΕΚ που γίνονται εκεί τα απογεύματα. "Για ότι άλλο χρειαστείς είμαι στην διάθεση σου" και τρέχω για φωτοτυπίες.

Θα χρειαστώ ίντερνετ μου φωνάζει η Ελένη από μακριά. Ωχ, ξανά αλλάζω κατεύθυνση και πάω στον Αντρέα τον ηλεκτρολόγο. Του εξηγώ για το ιντερνετ στο αμφιθέατρο, ΟΚ μου λέει, θα το φτιάξω αύριο.

Πάω προς το φωτοτυπικό.

Με πετυχαίνει η Άννα: "Φίλιππεεεεεε, πόσα χρήματα έδωσες για τις αγορές χθες; (είχα πάει να αγοράσω για το σχολείο διάφορα από το πράκτικερ)". Ψάχνω για το τιμολόγιο. Το βρίσκω, η Άννα έχει φύγει. Θα με βρει αργότερα…

Πάω για τις φωτοτυπίες. Το ένα φωτοτυπικό είναι χαλασμένο. Ξεκινάω για το άλλο, ακούω πίσω μου τακούνια. Πριν προλάβω να σκεφτώ «ωχ έρχονται» ακούω «Φίλιππεεεεεεε σε χρειαζόμαστε για τη γιορτή…».

Είναι οι φιλολογίνες που ετοιμάζουν την γιορτή της 28ης. Είχα αναλάβει να χτενίσω το πάουετ πόιντ της γιορτής και η "κομμωτική" μου πήρε τρεις ώρες από το προηγούμενο απόγευμα. "Σε θέλουμε κάτω στην πρόβα". "ΟΚ κορίτσια, να βγάλω φωτοτυπίες και έρχομαι".

Φτάνω στο δεύτερο φωτοτυπικό. "Φίλιππεεεε, μόνο μία κουβέντα να σου πω" ο Κώστας που με ψάχνει από προ-χθες για να μου πει για μια προσφορά του ΟΤΕ ώστε να μειώσουμε το κόστος χρήσης των τηλεφωνικών συνδέσεων του σχολείου. Κώστα να τα λέμε καθώς βγάζω φωτοτυπίες; ρωτάω πατώντας το κουμπί της αναπαραγωγής… Γ@μώτο, είναι και αυτό χαλασμένο.

Αφήνω τον Κώστα με ένα βιαστικό «θα τα πούμε αργότερα» και κατευθύνομαι προς τον εκτυπωτή βρίζοντας (από μέσα μου).

"Φίλιππεεεεε, έχει ενημέρωση από την ΕΛΜΕ και για προγράμματα περιβαλλοντικής" φωνάζει η Άννα,

Αλλάζω κατεύθυνση και πάω προς στο γραφείο. Ακούω για 10 λεπτά, κάνω τρεις ερωτήσεις, λαμβάνοντάς ισάριθμες content-free περιεχομένου απαντήσεις.

Βλέπω τις φιλολογίνες που μπαίνω-βγαίνουν κοιτώντας με με αγωνία. Βγαίνω. "ΟΚ κορίτσια, πάμε για την πρόβα". Κατεβαίνω στο θέατρο. Βλέπουμε το πάουερ πόιντ, μου λένε κάποιες αλλαγές, θα μου φέρουν αύριο τα σι-ντι για να βάλω μουσική στην παρουσίαση. Θα χρειαστώ άλλη μια ώρα από το απόγευμα. Φεύγω βιαστικά για τον εκτυπωτή.

Στην είσοδο του γραφείου είναι η Λίτσα. "Σε θέλω να δούμε ένα προβληματάκι στο my-school". "Λίτσα, πάμε μαζί προς στον εκτυπωτή και μου λές στον δρόμο, θέλω να εκτυπώσω". Μου λέει το πρόβλημα, σκεφτόμαστε μια λύση, προσπαθώ να εκτυπώσω, εκτυπώνω λάθος (λογικό μιας και μιλούσα ταυτόχρονα). ξανα-εκτυπώνω,

Παίρνω εκτυπώσεις, πάω να πάρω τον φορητό βιντεοπροβολέα από το γραφείο της δντριας για να τον στήσω στην τάξη, αλλά λείπει, είναι στο αμφιθέατρο, ψάχνω κλειδιά, τρέχω να τον πάρω, ανεβαίνω να τον στήσω, ψάχνω την παρουσίαση, έχω ξεχάσει το φλασάκι στον υπολογιστή του γραφείου που εκτύπωσα. Πάω ξανά κάτω, αναβαίνω πάλι στην τάξη. Ξεκινάω μάθημα (επιτέλους).

Κάνω μία ώρα καλό μάθημα. Χτυπάει το κουδούνι, σε αντίθεση με τις άλλες φορές βγάζω τους μαθητές έξω σχεδόν κατ 'ευθείαν για να ηρεμήσω πέντε λεπτά - αμ δε... Μπαίνουν τρεις (όχι μαζί, ένας-ένας σε διαφορετικές στιγμές) για να με ρωτήσουν διάφορα. Απαντάω, δίνω σι-ντι, αντιγράφω προγράμματα σε φλασάκι. Χτυπάει το κουδούνι, δεν πρόλαβα... Ξανακάνω άλλη μία ώρα καλό μάθημα. Χτυπάει το κουδούνι. Οι μαθητές μένουν μέσα, έχουν απορίες. Τις λύνουμε. φεύγουν, επιτέλους θα ηρεμήσω λιγάκι, σκέφτομαι. Έρχεται ο Δημήτρης. Τα λέμε. Φεύγει. Χτυπάει το κουδούνι για μέσα (7η ώρα) και έχω κενό.

Έχω δύο τρεις χαλαρές δουλίτσες μεν αλλά 45 λεπτά είναι υπέρ αρκετά για να τις κάνω στο χαλαρό και να ηρεμήσω επιτέλους…. Κλείνω την πόρτα. ΟΥΦ. Αρχίζω να τακτοποιώ.

Ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ο Κώστας (του τέταρτου διαλείμματος): τώρα δεν θα μου ξεφύγεις, μου λέει και προσθέτει την αγαπημένου φράση «μόνο μια κουβέντα να σου πω…»

Τα λέμε ενώ κάνω δουλειές... Τακτοποιώ, κλειδώνω, λύνω απορίες για μηχανήματα που δεν ξεκινάνε, για εκτυπωτές που κολλάνε και για ποντίκια που δεν παίζουν, πάω τον βιντεοπροβολέα στο αμφιθέατρο, χτυπάει το κουδούνι της λήξης....

Πάω προς το αμάξι κάνοντας τον απολογισμό μου. Επί της ουσίας πενιχρά αποτελέσματα, χαμηλή παραγωγικότητα , κούραση και στο πηλίκο μηδέν...

Έτσι είναι μια σχετικά χαλαρή μέρα ενός εκ-παιδευτικού πληροφορικής στο σχολείο...

Καθημερινά ξεκινάω με μία λίστα δουλειές σε πόστ-ιτ χαρτάκι γραμμένες και τελικά (όπως με τις φωτοτυπίες) δεν καταφέρνω να κάνω και πολλές...

Επίλογος και ευγενική υπενθύμιση: οι εκπαιδευτικοί είναι στο σχολείο για να διδάσκουν…

Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Δεν προλαβαίνω ο έρμος...


Όσο και να θέλω να καταγράψω τις καθημερινές ασχολίες δεν προλαβαίνω ο έρμος...

Η ιδέα της (αναλυτικής) καταγραφής είχε πρωταρχικό σκοπό την τεκμηρίωση / καταγραφή της εμπειρίας με σκοπό την επαναχρησιμοποίηση (είτε από εμένα, είτε από κάποιον άλλον). Τελικά αυτό που θα προσπαθήσω τουλάχιστον να κάνω είναι η σύντομη καταγραφή των καθημερινών ώστε όταν έρθει η ώρα του απολογισμού να δω τι έκανα και τι δεν έκανα...

Μέχρι στιγμής στις μέρες που περάσανε η κατάσταση στα εργαστήρια έχει ως εξής:
1. λειτουργούν 12 μηχανήματα στο lab1 με win και linux και 2 με linux
2. λειτουργούν 13 μηχανήματα στο lab2 με win

Έβαλα και τους δύο ρούτερς (otenet και ΠΣΔ) στο ίδιο δίκτυο (192.168.1.1 και 192.168.1.2) με κάποια μηχανήματα να βγαίνουν από τον έναν και κάποια από τον άλλον.

Έστησα το γνήσιο  AristoClass στο lab1.

Έστησε ο Θανάσης το Accountant της Singular στο PC1 του lab1.

Έψαξα το θέμα των τηλεφωνικών γραμμών του σχολείου και έφτιαξα μια πολύ συγκεκριμένη πρόταση για μείωση του κόστους.

Έστειλα μέιλ στο Σύζευξης για να μάθουμε τι συμβαίνει με αυτή την ιστορία και που βρίσκεται.

Παζάρεψα τον Φαφέσα και μίλησα με μερικούς ακόμα συντηρητές φωτοτυπικών μηχανημάτων σε στόχο την μείωση του κόστους συντήρησης των μηχανημάτων.

Έστειλα αίτημα αναβάθμισης της adsl του σχολείου στα 24.

Έστησα το skype και έκανα κάποιες δοκιμαστικές κλήσεις.

Αυτά το ολίγα...

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Άτιμε Kido, θα πεθάνεις!!!


Τελικά αυτοί που φτιάχνουν ιούς έχουν γίνει πολύ μπαγάσιδες...

Ακόμη θυμάμαι ότι την πρώτη φορά που είχε κολλήσει το ΙΒΜ-ΠΙ-ΣΙ μου (8086 στα 4,77 και στα 10 MHz, 512KB RAM, η περισσότερη που θα χρειαστείς ποτέ μου είπε ο πωλητής, Hercules κάρτα γραφικών, χωρίς σκληρό δίσκο) τον πρώτο του ιό σχεδόν το χάρηκα. Όχι βιτσιόζος δεν είμαι απλά επρόκειτο για τον -τηρουμένων των αναλογιών- άκακο ping-pong που εμφάνιζε στην οθόνη μια "μπαλίτσα" που έκανε γκέλες πάνω στα γράμματα και σου τα χαλούσε. Χαριτωμένο ομολογουμένως...

Δεν θα έλεγα το ίδιο για τον - κάθε άλλο παρά χαριτωμένο - ιό που με ταλάνιζε (δηλαδή τα σχολικά εργαστήρια του ΣΕΚ Πολυγύρου) από πέρυσι τον Μάρτιο (αν δεν κάνω λάθος). Kido σε όλες του τις μορφές. Αυτός ο άτιμος κάνει τα εξής και άλλα πολλά: αποτρέπει την σύνδεση με ιστοσελίδες εταιριών αντιβάιρους (και συνεπώς το αντιβάιρους σου δεν μπορεί να ενημερωθεί), φορτώνει το τοπικό δίκτυο, προσβάλλει και άλλους υπολογιστές του δικτύου, μεταφέρει και άλλους ιούς από το ίντερνετ. Όχι και άσχημα έ;
Δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι προσβλήθηκε το 80% των μηχανημάτων του τοπικού δικτύου και όλα μου τα φλασάκια ουκ ολίγες φορές. Μάλιστα τα δικά μου τα φλασάκια τα καθάριζα σπίτι. Φανταστείτε τι γίνεται με τα φλασάκια των μαθητών...

Κατά την διάρκεια του τετράμηνου μεταξύ μας πολέμου δόθηκαν πολλές μάχες που περιελάμβαναν:
  1. πολλούς πειραματισμούς με αντι-ικά προγράμματα - σουίτες. Δοκίμασα κάποια free (AVG, Avira), ένα πόρταμπλ (ClamWinAvirusPortable), κάποια σπασμένα (NOD32), όλα χωρίς επιτυχία.
  2. χρήση της εφαρμογής DeepFreeze (ξέρετε αυτή που παγώνει τον δίσκο και τον επαναφέρει μετά από κάθε επανεκκίνηση στην προηγούμενη του κατάσταση), επίσης χωρίς επιτυχία μιας και το πάσγουόντ το ξέραν και άλλοι που είχαν μολυσμένα φλασάκια
  3. Την πολύ καλή σουίτα Kaspersky Internet Security 2010 η οποία με έβγαλε από δύσκολη θέση πολλές φορές
  4. επανεγκαταστάσεις λειτουργικού σε 4 μηχανήματα τα οποία είχαν βαρύνει τόσο πολύ που δεν ξεκινούσαν καν το λειτουργικό
Η Καλοκαιρινή ανάπαυλα με βοήθησε να ανασυνταχτώ και με νέες δυνάμεις να ριχτώ στην τελική μάχη. Μάλιστα μαζί μου θα έχω και το σούπερ όπλο που ακούει στο όνομα KidoRemoval tool της Kaspersky. 

Αντιγράφω από το σάιτ της εταιρίας (http://support.kaspersky.com/faq/?qid=208279973)
1. Download the archive kk.zip and extract the contents into a folder on the infected PC.
2. If you have one of the following Kaspersky Lab applications installed on the infected PC:

- Kaspersky Internet Security 2009;
- Kaspersky Anti-Virus 2009;
- Kaspersky Internet Security 7.0;
- Kaspersky Anti-Virus 7.0;
- Kaspersky Internet Security 6.0;
- Kaspersky Anti-Virus 6.0;  
- Kaspersky Anti-Virus 6.0 for Windows Workstations;
- Kaspersky Anti-Virus 6.0 SOS; 
- Kaspersky Anti-Virus 6.0 for Windows Servers.
please disable the component File Anti-Virus of the Kaspersky Anti-Virus for run time of the utility.
3. Run the file kk.exe 

If you run the kk.exe file without any switches, the utility will put a stop to active infection (kill threads and remove hooks), perform a memory scan and a scan of critical areas vulnerable to infection, clean up the registry, and scan flash drives.
When the scan is over an active window of the command prompt may be displayed, in order to minimize the window press any button. For the window of the command prompt to close automatically it is recommended to run the file kk.exe with switch-y.
4. Wait till the scanning is complete.
If Agnitum Outpost Firewall is installed on the computer where the utility KidoKiller has been launched, it is necessary to reboot the PC after the utility finishes its work.
5. Perform a full scan of your computer with Kaspersky Anti-Virus.

Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

Καλή αρχή και καλή νέα σχολική χρονιά...


Μου αρέσουν οι "αρχές". Είναι αφορμή για καινούριους στόχους, για νέα οράματα, για νέα σχέδια. Λες θα κάνω αυτό, θα κάνω εκείνο, θα βελτιώσω αυτό, θα αλλάξω εκείνο...

Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που μου αρέσει η δουλειά μου. Κάθε Σεπτέμβρη κάνεις μία νέα αρχή.

Φέτος ξεκίνησα μια μέρα πιο νωρίς από τους υπόλοιπους συναδέλφους μιας και είχα βάλει την Καλοκαιρινή μου υπηρεσία στις 31-08-2010.

Επιστρέφοντας στο σχολείο λοιπόν πιάστηκα με τους (ουκ ολίγους) υπολογιστές του γραφείου των καθηγητών. 

Να τι έκανα για πρώτη μέρα:
  1. ενημέρωσα τα αντιβάιρους (το γνωστό Dr WEB που ζητήσαμε και μας στείλαν δωρεάν)
  2. εγκατέστησα και σε έναν που δεν είχε καθόλου
  3. σκάναρα τα μηχανήματα για τυχόν ιούς
  4. προσπάθησα να ολοκληρώσω την εγκατάσταση του eschool αλλά δεν μπόρεσα να μπω μιας και είχα δοκιμάσει πολλές φορές ανεπιτυχώς και κλείδωσε το σύστημα. Κάλεσα λοιπόν την υποστήριξή και μου στείλαν οδηγίες με ι-μέιλ.
  5. εγκατέστησα δικτυακά σε όλους τους υπολογιστές τους δύο εκτυπωτές του γραφείου
  6. άλλαξα τον ρούτερ και τώρα πλέον το σχολείο βγαίνει από το ΠΣΔ και όχι από τον ΟΤΕ. Συνεπώς χρειάστηκε να αλλάξω και τους DNS. Ειδικότερα DNS1: 194.63.237.4 (ΠΣΔ) και DNS2: 195.170.0.1 (ΟΤΕ)
Την επόμενη (01-09-2010) δεν έκανα τίποτα σχετικό με τα πι-σι μιας και ήταν ημέρα συνεδρίασης.

Την μεθ-επόμενη όμως (02-09-2010) πήγαμε με τον Δημήτρη στα εργαστήρια και...
  1. Τσεκάραμε κατ' αρχήν αν δούλευαν όλα τα πι-σι στο λάμπ-ένα. Ήταν όλα εντάξει εκτός από το γνωστό (pc14) που είχε πρόβλημα από πέρυσι.
  2. Τσεκάραμε πρόσβαση στο ιντερνετ και διαπιστώσαμε ότι συνολικά τέσσερις πρίζες έχουν πρόβλημα. Συνενωθήκαμε με τον Ανέστη και θα τις δούμε την ερχόμενη Τρίτη.
  3. Αλλάξαμε τα ονόματα στα πι-σι. Ειδικότερα τα ονόματα είναι πλέον της μορφής: "όνομαεργαστηρίουόνομαπισι-αύξωναριθμόςπισι". Παράδειγμα lab1pc01-01, lab2pc01-16 κοκ
  4. Κάναμε κάτι μερεμέτια ακόμη και η ώρα είχε πάει δύο οπότε και την κάναμε...
Η συνέχεια την Τρίτη...




Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

Καταγραφή εξοπλισμού Πληροφορικής σε ΣΕΚ / ΕΠΑΛ = πονεμένη υπόθεση


Δεν ξέρω τι με ΤΡΕΛΑΊΝΕΙ περισσότερο σε σχέση με τον δημόσιο εξοπλισμό:

  • το μπάχαλο που επικρατεί όσον αφορά στην καταγραφή του (τι έχουμε; πόσα έχουμε; που βρίσκονται; σε τι κατάσταση είναι; ποιανού αρμοδιότητα είναι η παρακολούθηση των προηγούμενων;)
  • η απόλυτη έλλειψη σεβασμού απέναντι του (αν ρίξω μια κλοτσιά στην πόρτα της τάξης ή αν σκίζω τα βιβλία μου παίρνω την εκδίκηση μου για τα 9 χρόνια καταπίεσης που έχω υποστεί κατά την διάρκεια της σχολικής μου ζωής) ή
  • η με κάθε ευκαιρία πλιαστικολόγηση του; (ας πάρω μερικές κόλλες Α4 για το σπίτι, ας βγάλω μερικές φωτοτυπίες για την κόρη μου, ας εκτυπώσω καμιά 50αριά συνταγές μαγειρικής, ας μην αναφέρω άλλα παραδείγματα γιατί θα το χοντρύνω πολύ...)

Στο δια ταύτα... Τι μπορούμε να κάνουμε για να αντιμετωπιστούν κάποια από τα παραπάνω φαινόμενα;

Προσωπικά εγώ προσπάθησα κατά τη διάρκεια της χρονιάς που πέρασε να κάνω κάτι που ούτως ή άλλως εμπίπτει (εν μέρει) στις αρμοδιότητες μου ως υπεύθυνου εργαστηρίου: ΚΑΤΑΓΡΑΦΉ!!!

Το κρίσιμο ερώτημα ήταν "Ποιος είναι ο αποδοτικότερος / πρακτικότερος / αποτελεσματικότερος τρόπος καταγραφής;". Είναι γνωστό ότι σε τέτοιου είδους ερωτήματα δεν υπάρχει μόνο μία σωστή απάντηση. Ο τρόπος που επέλεξα είναι ο εξής:

ΥΛΙΚΆ ΠΟΥ ΧΡΕΙΆΣΤΗΚΑ
------------------------------------
1. Μια εφαρμογή καταγραφής Hardware (χρησιμοποίησα το Everst της Lavalys http://www.lavalys.com). Μάλιστα επέλεξα να χρησιμοποιήσω την potrable έκδοση της εφαρμογής σε flashάκι που είναι πολύ πιο πρακτικό από το να κάνω εγκατάσταση σε 50 υπολογιστές του ΣΕΚ / ΕΠΑΛ.


2. Ένα κενό τετράδιο καταγραφής, ιδανικά με σκληρό εξώφυλλο (σαν τα παλιά μπακαλοτέφτερα)




3. Το παλιό Βιβλίο Υλικού της σχολικής μονάδας (ή του εργαστηρίου αν ήταν ξεχωριστό)
4. Δυνατότητα πρόσβασης στο πληροφοριακό σύστημα http://inventory.edunet.gr/login.php (το όνομα χρήστη και ο κωδικός πρόσβασης είναι ίδιος με αυτά το λογαρισμού της σχολικής μονάδας για το ΠΣΔ)
5. Υπομονή και επιμονή

ΒΉΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΎΘΗΣΑ
--------------------------------------
1. Καταρχήν κατέγραψα στο σύνολο του τον εξοπλισμό που υπάρχει στο ΣΕΚ/ΕΠΑΛ
  - τους υπολογιστές που ήταν σε λειτουργία με το everser
  - τους παροπλισμένους υπολογιστές και τα ανταλλακτικά σε ένα πρόχειρο τετράδιο
  - τα λογισμικά επίσης σε ένα πρόχειρο τετράδιο


 πρόχειρο τετράδιο...


2. Εκτύπωσα τον καταγεγραμμένο (από το ΥΠΕΠΘ) εξοπλισμό στο inventory.edunet.gr

3. Έκανα αντιπαραβολή του πραγματικού εξοπλισμού (που κατέγραψα στο βήμα 1) με την κατάσταση από το inventory (από το βήμα 2) 


 inventory.edunet.gr

4. Τα αποτελέσματα που προέκυψαν από το βήμα 3 τα κατέγραψα (βασικά τα κατέγραψε ο ΣΕΚάρχης με την super-douper-ouaou γραμματοσειρά του Ntirlis-Sans-MS, βλέπε εικόνα που ακολουθεί) στο ΝΕΟ βιβλίο εργαστηρίων πληροφορικής.


 

Η οργάνωση της πληροφορίας στο βιβλίο υλικού έγινε ως εξής:
1. το βιβλίο είχε ήδη τυπωμένες οριζόντιες γραμμές (σειρές). Σχεδιάστηκαν κατακόρυφες γραμμές οι οποίες σε κάθε δισέλιδο δημιούργησαν οκτώ στήλες.
2. οι στήλες αριθμήθηκαν (από το ένα έως το άπειρο). Αυτός ο αριθμός θα είναι και ο αριθμός αναφοράς για κάθε αυτόνομο κομμάτι εξοπλισμού
3. αποδόθηκε ένας ξεχωριστός αύξων αριθμός σε κάθε αυτόνομη λειτουργική μονάδα (π.χ κάθε υπολογιστής καταγράφηκε σε ξεχωριστές στήλες και πήρε έναν ξεχωριστό αριθμό, κάθε οθόνη επίσης, κλπ)
4. Για κάθε κομμάτι εξοπλισμού καταγράφηκε η εξής πληροφορία:
α. Περιγραφή / Είδος  (π.χ. Visual Basic για αρχάριους, Κουτσάκας, Φ. Εκδόσεις polaris / ΒΙΒΛΙΟ)
β. Η θέση του (π.χ. Εργαστήριο 1, Ντουλάπα 3)
γ. Η κατάσταση του (π.χ. Σε λειτουργία ή Παροπλισμένο ή Πρωτόκολλο Καταστροφής, κλπ)
δ. Η προέλευση του (π.χ. Σύμβαση ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ_A_IQ, ή Δωρεά Μυλωνά Δημήτρη, κλπ)


  βιβλίο εξοπλισμού


Στην συνέχεια σε κάθε κομμάτι εξοπλισμού κολλήθηκε αυτοκόλλητο που περιελάμβανε την εξής πληροφορία: 
α. Αύξων αριθμός στο βιβλίο υλικού
β. περιγραφή
γ. θέση
δ. κατάσταση
ε. προέλευση

Αυτά...




Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

Επίσκεψη Γυμνασίων του Νομού Χαλκιδικής στο ΕΠΑΛ Πολυγύρου


Μα τι στο καλό κάνουνε στην Τεχνική Εκπαίδευση; Τι μαθαίνουν εκεί; Εργαστηριακά μαθήματα; Τι σημαίνει αυτό; Και πως είναι τα εργαστήρια τους; Ποιοί τομείς / κλάδοι / ειδικότητες λειτουργούν στα ΕΠΑΛ και τι επαγγελματικές προοπτικές έχω αν φοιτήσω σε ένα;

Σε όλες αυτές τις ερωτήσεις φιλοδοξεί να απαντήσει η επίσκεψη που εδώ και λίγα χρόνια έχει καθιερωθεί να γίνεται από τα Γυμνάσια του νομού Χαλκιδικής στο ΕΠΑΛ Πολυγύρου.

Φέτος λοιπόν την τελευταία εβδομάδα μαθημάτων "βάλαμε τα καλά μας" ως σχολείο και ετοιμαστήκαμε να υποδεχθούμε τους μαθητές των Γυμνασίων.

ΟΙ φωτογραφίες που ακολουθούν δίνουν μια εικόνα από τον χώρο έκθεσης / παρουσίασης των εργασιών των ειδικοτήτων που λειτουργούν στο ΕΠΑΛ Πολυγύρου.

Τομέας Πληροφορικής 1



Τομέας Πληροφορικής 2



Τομέας Υγεία - Πρόνοιας



Τομέας κατασκευών και έργων υποδομής


Τομέας Οικονομίας / Διοίκησης



Ηλεκτρολογικός Τομέας




Μηχανολογικός Τομέας



Ενημέρωση των μαθητών του 1ου Γυμνασίου Πολυγύρου



Ενημέρωση των μαθητών του 2ου Γυμνασίου Πολυγύρου



Τέλος καλό, όλα καλά...

Άντε και του χρόνου

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Παρουσίαση του τομέα Πληροφορικής των ΕΠΑΛ


Λίγο πριν το τέλος της σχολικής χρονιάς (2009-10) οι μαθητές της Α ΕΠΑΛ καλούνται να επιλέξουν τον τομέα που θα ακολουθήσουν την επόμενη σχολική χρονιά.

Για να πάρουν την καλύτερη δυνατή απόφαση χρειάζονται (α) αυτογνωσία (τι μου αρέσει; με τι θέλω να ασχοληθώ;) και (β) δεδομένα / πληροφορίες σχετικά με τις διαθέσιμες επιλογές.

Αποφάσισα λοιπόν, για να βοηθήσω ως προς το (β) να ετοιμάσω μία παρουσίαση του τομέα Πληροφορικής των ΕΠΑΛ η οποίο θα έδινε απαντήσεις στις εξής ερωτήσεις;
1. τι μαθήματα θα παρακολουθήσει στην Β και Γ ΕΠΑΛ ο μαθητής που θα επιλέξει τον τομέα πληροφορικής
2. τι θα μάθει σε αυτά το δύο χρόνια;
3. τι θα μπορεί να κάνει έχοντας πάρει το πτυχίο πληροφορικής των ΕΠΑΛ;

Η παρουσίαση ("παίχτηκε" σε όλα τα τμήματα της Α και) πήγε αρκετά καλά.

Ιδού...