το ιστολόγιο ενός Κύριου των Υπολογιστών ;-)

Άδεια χρήσης περιεχομένου

Creative Commons Licence
Το περιεχόμενο του ιστολογίου παρέχεται με άδεια χρήσης Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Ο φιλότιμος ηλεκτρολόγος και οι δεκατέσσερις 17άρες


Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα εργαστήριο πληροφορικής που είχε πάρα πολύ παλιές οθόνες. Οι οθόνες του ήταν τόσο παλιές που όποιος τολμούσε να καθίσει μπροστά τους και να δει μέσα τους για περισσότερο από ένα τέταρτο πάθαινε καταρράκτη.

Ο καημένος ο υπεύθυνος του εργαστηρίου πάσχιζε να τις αλλάξει αλλά χρήματα δεν υπήρχαν. Έψαχνε από εδώ, έψαχνε από εκεί ώσπου ένα πρωί με την βοήθεια μιας φτωχής πλην τίμιας υπαλλήλου της διεύθυνσης πληροφορικής της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης βρήκε δεκατέσσερις μεταχειρισμένες 17άρες (παροπλισμένες) σε σχετικά καλή κατάσταση (και με TCO99 παρακαλώ!!!).

Πως όμως θα μεταφέρονταν οι οθόνες από την Θεσσαλονίκη στο εργαστήριο; Ο υπεύθυνος του εργαστηρίου έψαξε σε γη και ουρανό και τελικά, για καλή του τύχη, βρήκε μέσα σε ένα πολυμορφικό FORD μαύρου χρώματος έναν από μηχανής φιλότιμο ηλεκτρολόγο. Ο φιλότιμος ηλεκτρολόγος με περισσή προθυμία διέθεσε το αυτοκίνητο του για να μεταφερθούν οι οθόνες (χρειάστηκε να ρίξει καθίσματα) ενώ βοήθησε τόσο στο φόρτωμα όσο και στο ξεφόρτωμα.

Έτσι σε ντε-τε οι "καινούριες" οθόνες τοποθετήθηκαν στο εργαστήριο αντικαθιστώντας τις παλιές (15άρες) οι περισσότερες από τις οποίες θα πάνε για ανακύκλωση.

Και έτσι από εκείνη την στιγμή έβλεπαν οι μαθητές εκείνου του σχολείου καλά κι εμείς καλύτερα...

Ηθικό δίδαγμα: δε πα να σαι αυτό που μετά βδελυγμίας αποκαλούν "δημόσιο υπάλληλο" οι θαμώνες των παραθύρων και όχι μόνο, άμα θες να προσφέρεις θα προσφέρεις...

Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

Αχ αυτοί οι οικονομολόγοι...


Ντρίν (το σταθερό)...

Πολυγυρνούδικο το νοόυμερο.

Βρε ποιος να ναι απογευματιάτικα;

"Έλα Φίλιππα". ακούω την τραγουδιστή φωνή του Νίκου (αυτός με προσφωνεί Φίλιππα αντί του σωστού Φίλιππε αλλά στον Νίκο που τα λέει ωραία τα συγχωρείς όλα ;-))

"Η τάδε εταιρία, αφού μίλησα μαζί τους μας έστειλε το τάδε λογισμικό γενικής λογιστικής, μπορούμε να το εγκαταστήσουμε;"

Για να μην τα πολυλογώ ο Νίκος σε κατάσταση εκπαιδευτικού ντελίριου (για να μην πω οργασμού) μου εξηγεί πως κατάφερε και πήρε τα λογισμικά, πόσο καλά είναι, ότι του έστειλαν και διαφημιστικά για τα παιδιά, και ντοσιέ και στυλό, κλπ, κλπ...

"Εντάξει Νίκο, θα το κάνουμε την Πέμπτη που έχω τρεις ώρες για συντήρηση εργαστηρίου"

Πέμπτη...

Παρασυρμένος από την ορμή του Νίκου (το ντελίριο που σας έλεγα πριν) ξεκινάω εγκατάσταση στα μηχανήματα του εργαστηρίου των "Μνηστήρων" (Celeron 600 με 386ΜΒ RAM) χωρίς να δω ελάχιστες προδιαγραφές ("είναι πολύ μικρό και ελαφρύ")...

Με το που μπαίνει το DVD (ντι-βι-ντι παρακαλώ, όχι σι-ντι) της εγκατάστασης και εμφανίζεται η αρχική οθόνη διαπιστώνω ότι πρόκειται για client-server εφαρμογή.

Προσπαθώ να εξηγήσω στο Νίκο, μου απαντά "αντε βρε, μην τα κάνεις πολύπλοκα, βάλτο εκεί να δουλέψουμε"

Ξεκινάω να το "βάλω" αλλά ο SQL-server που στήνεται (500 ΜΒ) εντός του ότι ΣΕΡΝΕΤΑΙ αρνείται να συνεργαστεί αρμονικά με το deep-freeze και συνεπώς με κάθε επανεκίνηση χάνονται όλα τα δεδομένα. ΄"και τι το θες και τα παγώνεις;" με ρωτά ο Νίκος Προσπαθώ να εξηγήσω...

Αγχωνόμαστε, πάμε στο μεγάλο εργαστήριο για να κάνουμε εγκατάσταση εκεί (= σπασμωδικές κινήσεις) Μπορεί έτσι να λύνουμε το θέμα της ταχύτητας αλλά το θέμα της αποθήκευσης όχι (βλέπε deepfreeze). Χτυπάει κουδούνι (ευτυχώς).

Κάθομαι λιγάκι να σκεφτώ μονάχος-μονάχος. Θα το στήσω προβλεπόμενα client-server. Το κάνω και δουλεύει αφού ορίζω την θέση της βάσης σε καθέναν από τους clients (ορίζω την ip του server. Επιστρέφει ο Νίκος και η πρώτη ατάκα που μου έρχετε είναι: "να εμπιστεύεσαι τον έρμο τον Πληροφορικό". Σε ένα 20λεπτό έχουμε στήσει ακόμη πέντε clients και έπεται συνέχεια...

ΥΓ: Πριν ένα μήνα ο Θανάσης (με το επώνυμο με τα 19 γράμματα) έφαγε μία εβδομάδα για να στήσει το accountant της singular το οποίο από ότι καταλαβαίνω θα το φάει η μαρμάγκα... Αχ αυτοί οι οικονομολόγοι...

Τρεις και ο (συνδικαλιστικός) κούκος...


"Δε θα σας κουράσω πολύ" έλεγε και ξανάλεγε ο εκπρόσωπος της ΔΑΚΕ κουράζοντας μας με το "δε θα σας κουράσω πολύ"... Εγώ δεν θα υποσχεθώ κάτι τέτοιο καταθέτοντας σκόρπιες σκέψεις που πέρασαν από το μυαλό μου κατά τη διάρκεια της 4ωρής γενικής συνέλευσης της ΕΛΜΕ Χαλκιδικής:


  • Μα γιατί είμαστε τόσο λίγοι; (ώρα 9:45)
  • Είναι δυνατόν να ξεκινήσει η συνέλευση θεωρώντας ότι υπάρχει απαρτία όταν είμαστε παρόντες μόνο 30 άτομα; (ώρα 10:15)
  • Μα γιατί παίζουν πίνγκ-πονγκ η ΔΑΚΕ με την ΠΑΣΚ, δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι όχι μόνο δεν έχει ενδιαφέρον αυτό το παιχνίδι πια αλλά απεναντίας εκνευρίζει; (φταίτε εσείς, όχι φταίτε εσείς, όχι εσείς, όχι εσείς...)
  • Μήπως με την παρουσία μου εδώ νομιμοποιώ μια χαζομάρα και μισή;
  • Μήπως οι κατ΄επάγγελμα συνδικαλιστές βολεύονται με την μικρή συμμετοχή; (Γιάννη κερνάει - Γιάννης πίνει)
  • Γιατί δεν κατεβαίνει ένα κοινό ψηφοδέλτιο από όλες τις παρατάξεις;
  • Πόσο μεγάλο είναι το κενό που άφησε ο Πέγιος. Κάθε φορά που έρχομαι σε ΓΣ τον θυμάμαι να λέει με εκείνον τον χαρακτηριστικό τρόπο του "αξιοπρέπεια ρε συνάδελφοι, αξιοπρέπεια..."
  • Θα τον συμπληρώσει ο Τσάπουρνας υπογραμμίζοντας την ανάγκη για "συλλογικότητα" και αργότερα ένας νεαρούλης που κατεβαίνει υποψήφιος με την ανασυγκρότηση προσθέτοντας τα "μαζικότητα" και "αλληλεγγύη". Κάποια στιγμή ακούστηκε και το "ατομικισμός".
  • Οι συλλογικότητες είναι το μόνο όπλο που μας έμεινε. Ο καθένας μόνος του στην καλύτερη θα πέσουμε εύκολα, στην χειρότερη θα στραφούμε ο ένας εναντίον του άλλου. ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ, εκεί κρύβεται η ελπίδα...

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Όραμα πέμπτη-Πέμπτη, επεισόδιο δεύτερο...


Την προηγούμενη Πέμπτη ήμασταν στην προετοιμασία της γιορτής της 17ης οπότε το δεύτερο επεισόδιο παίχτηκε σήμερα...

Επί τροχάδην λόγω έλλειψης χρόνου:

Ο κύκλος διευρύνθηκε, παίξαμε και σι-Μαριώ... Από όσο θυμάμαι, Ελένη, Βάσω, η-άλλη-Άννα, Κώστας, Κώστας, Δημήτρης, Φίλιππος, Φωτεινή, Γιώργος (;)

  1. Η "άλλη-Άννα" με τον Δημήτρη (τον εχθρό του καλού) θα δουλέψουν τις ταμπέλες 
  2. Κώστας - "άλλη-Άννα" θα δουν για δωρεά βιντεοπροβολέων, Φίλιππος το έγγραφο
  3. Το σχολείο δηλώθηκε στο πρόγραμμα αειφόρο σχολείο
  4. Φίλιππος - Ελένη - Δημήτρης θα δουν περί αειφόρου σχολείου αύριο
Ο Δημήτρης κανόνισε για την επίσκεψη στον ΧΥΤΑ Πολυγύρου (προγραμματίζουμε για Γεννάρη)
Ο Κώστας μίλησε με το ΚΔΑΥ (Κέντρο Διαχείρισης Απορριμάτων, το Υ τι στο καλό είναι;) και θέλουν ένα φαξ για να πάρουμε και τυπικά το ΟΚ. Προγραμματίζουμε για Φλεβάρη.

Ξεχνάω κάτι;, Και να ξεχνάω δεν πειράζει, βιάζομαι...


Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Οδηγίες προς τους χρήστες του βιντεοπροβολέα


Πως ανάβει αυτό το πράμα (βιντεοπροβολέας) για να τα δείξω μεγάλα στον τοίχο;
1.   Άναψε το κουμπιΟΥτερ.
2.   Άναψε την οθόνη του κουμπιΟΥτερ.
(Μην παραξενευτείς που το κουμπί για να ανοίξει η οθόνη δεν είναι "κανονικό".  Έτσι είναι τα καινούρια και λέγονται: "αφής". Απλά πάτα εκεί…
3.   Περίμενε μέχρι να φορτώσουν τα γουίντοους.
4.   Διάλεξε τον λογαριασμό Γκουέστ (Guest στα Ελληνικά) κάνοντας κλικ με το ποντίκι πάνω στο εικονίδιο του.
5.   Περίμενε ακόμη λίγο.
6.   Πάρε το τηλεκοντρόλ που βρίσκεται δίπλα στον υπολογιστή. Όχι, δεν θα δούμε τηλεόραση (φτάνουν οι τέσσερις ώρες κάθε απόγευμα), είναι για τον βιντεοπροβολέα.
7.   Πάτα ΜΙΑ ΦΟΡΑ το κόκκινο κουμπί (του τηλεκοντρόλ) ον / οφ.
8.   Περίμενε λίγο. Τώρα λογικά βλέπεις την οθόνη του κουμπιΟΥτερ και στον τοίχο.
                 
Πως σβήνει αυτό το πράμα (βιντεοπροβολέας) για να πάω σπίτι μου;
1.   Πάρε το τηλεκοντρόλ που βρίσκεται εκεί που το άφησες πριν.
2.   Πάτα ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ με διαφορά 2 δευτερολέπτων το κόκκινο κουμπί (του τηλεκοντρόλ) ον / οφ.
3.   Τώρα λογικά ο βιντεοπροβολέας έχει σβήσει.
4.   Σβήσε το κουμπιΟΥτερ.
5.   Σβήσε την οθόνη του κουμπιΟΥτερ.
(για να δούμε το έμαθες το κόλπο με τα αφής;)
6.   Σβήσε φώτα / κλιματιστικό.
7.   Πήγαινε τα κλειδιά στη θέση τους.

Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

Προτάσεις / Θέματα προς συζήτηση για την επόμενη πέμπτη-Πέμπτη και ένα σχόλιο για τον τίτλο της όλης ιστορίας...


Προτάσεις / ιδέες / σκέψεις προς συζήτηση για την επόμενη μάζωξη:

1. ταμπέλες για όλο το σχολικό συγκρότημα (έξω από πόρτες και στις εισόδους του σχολείου)
2. φαγητό / ποτό (κάποιος να ετοιμάζει κάτι κάθε φορά)
3. οτιδήποτε άλλο θέλετε να προστεθεί μπορείτε να το καταχωρήσετε ως σχόλιο (στο κάτω μέρος)

Ελπίζω να έγινε αντιληπτό το (χιουμοριστικό και εμπνευσμένο από την παπαρολογία της προεκλογικής εποχής) πνεύμα του τίτλου "Όραμα πέμπτη-Πέμπτη".

Περιμένοντας προτάσεις...

Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010

Όραμα πέμπτη-Πέμπτη, επεισόδιο πρώτο...


(η μικρή μόλις κοιμήθηκε, έχω 10 λεπτά να συνοψίσω τα της πέμπτη-Πέμπτης)

Τελικά βρεθήκαμε την πέμπτη ώρα της Πέμπτης (που μας πέρασε) στο γραφείο 7-8 "κενάρωντες" καθηγητές και αφού συζητήσαμε καταλήξαμε στο να κάνουμε (μέχρι την επόμενη Πέμπτη) τα εξής:
  1. μία σελίδα με οδηγίες για την χρήση του υπολογιστή / βιντεοπροβολέα στο αμφιθέατρο (Φίλιππος) η οποία θα κολλήσει κάπου δίπλα στον υπολογιστή του αμφιθεάτρου
  2. σύνταξη εγγράφου για δωρεά (-ες) βιντεοπροβολέα (-ων) (Φίλιππος με Άννα)
  3. αναζήτηση διευθύνσεων (κατόπιν τηλεφωνημάτων) πιθανών δωρητών βιντεοπροβολέων και αποστολή επιστολών
  4. σύνταξη εγγράφου για τις αλλαγές στις τηλεφωνικές γραμμές του σχολικού συγκροτήματος (Φίλιππος) και προώθηση του στο ΟΤΕ (Κώστας με Δ/ντρια).
Πέραν των παραπάνω συζητήσαμε και την πιθανή συμμετοχή του σχολείου στο πρόγραμμα http://www.aeiforosxoleio.gr/. Καταλήξαμε στο ότι δεν μπορούμε να καταλήξουμε κάπου τώρα ;-) Μέχρι την επόμενη Πέμπτη είπαμε να το επικοινωνήσουμε και με άλλους καθηγητές ώστε να δούμε αν μπορεί να συσταθεί μία ομάδα εκπαιδευτικών που να το "τρέξει¨.

Με αφορμή την συζήτηση για το θέμα αυτό αποφασίσαμε να διερευνήσουμε το ενδεχόμενο να πάμε δύο εκδρομές με θέμα "ακολουθώντας τα "σκουπίδια"", στον ΧΥΤΑ Πολυγύρου και σε κάποιο κέντρο / εργοστάσιο διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών. Η λογική πίσω από αυτή την επιλογή είναι να δούμε (καθηγητές - μαθητές) πια διαδρομή ακολουθούν και που καταλήγουν τα "σκουπίδια" μας. Ο Κώστα και ο Δημήτρης θα διερευνήσουν σχετικά (μπορεί να πάρω κι εγώ κανά τηλέφωνο στην Τριανταφύλλου).

Σε γενικές γραμμές καλούτσικα κύλησε το όλο πράμα...

Ραντεβού την επόμενη πέμπτη-Πέμπτη...

(η μικρή μόλις ξύπνησε ;-))

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Το κίνημα πέμπτη-Πέμπτη...


Επειδή όλα από ανθρώπους γίνονται, αλλά για να γίνει κάτι πρέπει να οργανωθούμε τα λέμε την Πέμπτη την πέμπτη ώρα στο γραφείο του΄Συλλόγου του ΕΠΑΛ...

El mundo mejor es posible!!!

Ο βιντεοπροβολέας στο ταβάνι του αμφιθεάτρου (επιτέλους)...


Η ιδέα "μεγάλη εικόνα στον τοίχο με το πάτημα ενός κουμπιού" μου ήρθε δυο-τρία χρόνια πριν και συγκεκριμένα λίγο-πριν, λίγο-μετά την ανακαίνιση του αμφιθεάτρου.

Πες-πες-πες με διάφορους (βλέπε: Αντρέα, Κώστα, Ανέστη, Γιάννη-Μομ) τελικά πέρσι ο Αντρέας αγόρασε την βάση για το ταβάνι (μετά από μία σύντομη ιντερνετική έρευνα αγοράς που έκανα), ο Κώστας με τον Αντρέα την στερεώσαν στο ταβάνι και οι ίδιοι φέραν και ένα καλώδιο δικτύου.

"Καλά ρε μεγάλε κι εσύ τι έκανες;", θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος. Ε, δεν το ανέφερα ήδη; εγώ (εκτός από την μεταφορά, τοποθέτηση και παραμετροποίηση του υπολογιστή) ήμουν ο "πες-πες" της υπόθεσης: "Κώστα, τι γίνετε που βρισκόμαστε;", "Κώστα, τι λέει πως πάει το πράμα;", "Κώστα αν θέλεις βοήθεια να πω στον Δημήτρη...", "Κώστα τελείωσε το θέμα με τον βιντεοπροβολέα;". Ε κάποια στιγμή αγανάκτησε ο άνθρωπος και τον έβαλε...

At the bottom line που λένε και στο χωριό μου, το σχολειό απέκτησε μία αίθουσα στην οποία με το πάτημα ενός κουμπιού (δύο για την ακρίβεια: του υπολογιστή και του τηλεκοντρόλ του βιντεοπροβολέα) έχεις την δυνατότητα να προβάλεις σε μεγάλο μέγεθος το περιεχόμενο της οθόνης ενός υπολογιστή, ο οποίος μάλιστα έχει πρόσβαση και στο διαδίκτυο.


Με δύο μικρούλες παρεμβάσεις (κουρτίνες για καλύτερη σκίαση για τις ηλιόλουστες μέρες και ένα σετ δυνατών ηχείων) η αίθουσα θα είναι τέλεια.

Άντε και εις ανώτερα (βλέπε διαδραστικούς πίνακες, χα χα χα...)